امام حسن عسکری (ع): تواضع، نعمتی است که کسی بر آن رشک نمی ورزد. (تحف العقول، ص ۳۶۳)

***

شهادت یازدهمین ستاره‌ی درخشان خاندان اهل بیت (ع) تسلیت عرض می‌کنم. التماس دعا.

پیام اکرم (ص): نزدیک‌ترین شما به من در قیامت، راست‌گوترین، امانت‌دارترین، وفادارترین به‌عهد، خوش‌اخلاق‌ترین و نزدیک‌ترین شما به مردم است. (بحارالأنوار، ج۷۵، ص ۹۴، ح ۱۲)

***

 امام حسن مجتبی (ع): نابودی مردم در سه چیز است: ۱- بزرگ‌نمائی؛ ۲- افزون‌خواهی بسیار؛ ۳- حسد و رشک بردن. (از هر معصوم چهل حدیث، ص ۱۱۳)

***

امام رضا (ع): چه نیکو است آن سکوتی که از روی درماندگی (در سخن گفتن) نباشد، و پرگویی را لغزش‌ها است. (الاختصاص، ص ۲۳۲)

***

ایام سوگواری ماه صفر را خدمت دوست‌داران اهل بیت (ع) تسلیت عرض می‌کنم. التماس دعا.

امام رضا (ع): ایمان چهار رکن دارد: ۱٫ توکّل بر خدا؛ ۲٫ رضا به قضاى خدا؛ ۳٫ تسلیم به امر خدا؛ ۴٫ واگذاشتن کار به خدا. (تحف العقول, ص ۴۴۵)

میلاد نور هشتم (ع) با دلی تنگ برای عطر خوش معنوی بارگاه‌ش بر عاشقان‌ اهل بیت (ع) مبارک‌باد. التماس دعا.

امام صادق (ع): نشانه ی جهالت و نادانی سه چیز است: تکبر، جدال و کشمکش شدید و نشناختن خداوند. (دانش‌نامه‌ی امام صادق (ع))

شهادت رئیس مذهب شیعه، امام جعفر صادق (ع) بر پیروان‌ش تسلیت باد. التماس دعا.

رسول گرامی اسلام (ص): هر که دوست دارد خدا هنگام سختی و مصیبت دعای وی را اجابت کند، هنگام گشایش دعا بسیار کند. (سنن ترمذی، کتاب الدعوات، ح ۳۳۰۴)

امام جعفر صادق (ع): عاقل‌ترین مردم، خوش‌خلق‌ترین آن‌ها است. (اصول کافی، ج ۱، ص ۲۷)

میلاد مبارک پیامبر رحمت (ص) و فرزند گرامی‌اش امام صادق (ع) بر عاشقان‌شان تهنیت باد.

از حضرت پرسیده شد فقر چیست؟ فرمودند: آزمندی به هر چیزی.

امام حسن مجتبی (ع)

سال‌گرد شهادت مظلومانه‌ی امام حسن مجتبی (ع) بر شیعیان دل‌سوخته‌اش تسلیت باد.

سه چیز بنده را به خواسته‌های دنیوی و اخروی می‌رساند: صبر بر بلا، رضا به قضا و دعا در آسایش. (نهج‌الفصاحه؛ حدیث شماره‌ی ۱۶۱۸)

پیامبر رحمت (ص)

سال‌روز رحلت رسول گرامی اسلام (ص) بر عاشقان حضرت‌ش تسلیت باد.

هر چه را دل‌ت قبول نکرد، رهای‌ش کن.

رسول گرامی اسلام (ص)

عید مبعث، نقطه‌ی آغاز رهایی دل‌ها از تاریکیِ خودپرستی مبارک. التماس دعا.

و همانا بدان که خداوندى که خزاین آسمان‌ها و زمین به دست اوست تو را رخصت دعا داده و خود اجابت آن را بر عهده گرفته است و از تو خواسته که از او بخواهى تا عطای‌ات کند و از او آمرزش طلبى تا بیامرزدت و میان تو و خود هیچکس را حجاب قرار نداده و تو را به کسى وانگذاشت که در نزد او شفاعت‌ات کند و اگر مرتکب گناهى شدى از توبه‌ات باز نداشت و در کیفرت شتاب نکرد. و چون بازگشتى سرزنش‌ات ننمود و در آن زمان که در خور رسوایى بودى رسوایت نساخت و در قبول توبه بر تو سخت نگرفت و به سبب گناهى که از تو سرزده به تنگنای‌ات نیفکند و از رحمت خود نومیدت نساخت. بلکه روى گردانیدن تو را از گناه حسنه شمرد و گناه تو را یک بار کیفر دهد و کار نیک‌ات را ده بار جزا دهد. و باب توبه را به روی‌ات بگشود. چون ندای‌اش دهى آوازت را می‌شنود و اگر برای‌اش سخن گویى آن را مى‌داند. پس حاجت به نزد او ببر و راز دل در نزد او بگشاى و غم خود به نزد او شکوه نماى و از او چاره‌ی غم‌های‌ات را بخواه و در کارهای‌ات از او یارى بجوى و از خزاین رحمت او چیزى بطلب که جز او را توان عطاى آن نباشد چون افزونى در عمر و سلامت در جسم و گشایش در روزى.

پس قرارداد کلیدهاى خزاین خود را در دستان تو نهاده است به آن رخصتی که به تو در خواستن از خودش داده تا هرگاه خواستی درهاى نعمت‌اش را به دعا بگشایى و ریزش باران رحمت‌اش را طلب کنى. اگر تو را دیر اجابت فرمود نومید مشو . زیرا عطاى او بسته به قدر نیت باشد. چه بسا در اجابت تأخیر روا دارد تا پاداش سؤا‌ کننده بزرگ‌تر و عطاى آرزومند افزون‌تر گردد . چه بسا چیزى را خواسته‌اى و تو را نداده‌اند ولى به‌تر از آن را در این جهان یا در آن جهان به تو دهند یا صلاح تو در آن بوده که آن را از تو دریغ دارند. چه بسا چیزى از خداوند طلبى که اگر ارزانی‌ات دارد تباهى دین تو را سبب شود. پس همواره از خداوند چیزى بخواه که نیکى آن برای‌ات برجاى ماند و رنج و مشقت آن از تو دور باشد. نه مال براى تو باقى ماند و نه تو براى مال باقى مانی …

بخشی از نامه ۳۱ نهج البلاغه

پ.ن. چند وقتی بود نوشتن حکمت‌ها را متوقف کرده بودم. امشب این متن را جایی دیدم و این‌قدر آرام شدم که با خودم گفتم حتما باید این‌جا هم بگذارم‌اش …

قلب، کتاب چشم است … (هر چه چشم ببیند لاجرم در دل نشیند!)

حکمت ۴۰۹ ـ نهج‌البلاغه