امام حسین (ع): اى زاده آدم! تو همین روزهایى. هر روزى که برود، بخشى از تو نیز با آن می‌رود. (إرشاد القلوب، ص ۴۰)
*****
این رودها که از دل صحرا رسیده‌اند
پیغام ساحل‌اند، به دریا رسیده‌اند
مثل کبوتران رها پرگشوده‌اند
مثل شهاب‌ها به ثریا رسیده‌اند
مثل شهاب‌های شهیدی که سوختند
شب را شکسته‌اند و به فردا رسیده‌اند
بر جاده‌های وادی توحید یک نفس
از لا گذشته‌اند و به الا رسیده‌اند …
آن قدر رفته‌اند که دور از نگاه ما
آن سوی کوه قاف به عنقا رسیده‌اند
خود را برای حادثه غربال کرده‌اند
از جمع روزگار به منها رسیده‌اند
در پیش آفتاب خدا قد کشیده‌اند
نیلوفرانه تا خود طوبا رسیده‌اند
از هفت بند جاذبه‌ی خاک رسته‌اند
تا آسمان هفتم دنیا رسیده‌اند
دل را به بی‌قراری آیینه بسته‌اند
بی‌هیچ پرده‌ای به تماشا رسیده‌اند
ای پهن دشت خشک عطش! ها، نگاه کن
هفتاد و چند چشمه به دریا رسیده‌اند
امید مهدی‌نژاد
*****
اندک روزهایی پس از آن روزها که وطن، مصداق عینی «کل یوم عاشورا و کل عرض کربلا» و تحت هجوم بدترینِ بدترینِ موجودات جهانِ هستی، تروریست‌های بدکار صهیونیست بود، عاشورای حسینی (ع) رسید و ما ماندیم و آن‌ها رفتند. ضمن عرض تسلیت و تعزیت این روزِ بزرگ، یاد شهیدان کربلا و وطن، به‌ویژه ۹۳۵ جان شریفی که این روزها سوگوار شهادت آن‌ها هستیم را گرامی می‌دارم. التماس دعا.