با اشک‌ش آب دادم و با مهرش آفتاب
وقتی دل‌م به یاد تو افشاند، دانه را
ای عشق! ما که با تو کناری گرفته‌ایم
سرسبز و پر شکوفه بدار این کرانه را
با دست خود به شاخه ببندش اگر نه باز
طوفان ز جاى می‌کند این آشیانه را
عشق! ای بهار مُستتر، ای آن‌که در چمن
هر گل نشانه‌ای‌ست توِ بی‌نشانه را …
با تأخیر، به‌یاد حسین منزوی عزیز، شاعر کرانه‌های عشق، که دیروز ۱۶ اردیبهشت، ۲۱ سال از آسمانی شدن‌ش گذشت. روح بلندبالای‌ش غریق دریای رحمت الهی.