درایت عبارت است از توانایی توصیف دیگران همان‌طور که خودشان را تصور می‌کنند!
آبراهام لینکلن
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
2452 پستمطالب مرتبط
سخت است که بگوییم چه چیزی غیرممکن است؛ چرا که رؤیای دیروز، امیدِ امروز است و واقعیتِ فردا. رابرت اچ. گودارد (فیزیک‌دان […]
وقتی بیش از حد در گوشه‌ی خیابان منتظر کسی بایستی، ممکن است دیگر به‌خاطر نیاوری که قرار است چه کسی بیاید، و […]
کسی ضد شما نیست. مردم فقط خودخواه‌اند. همین! جین فاولر دوست داشتم!۰
قلب، کتاب چشم است … (هر چه چشم ببیند لاجرم در دل نشیند!) حکمت ۴۰۹ ـ نهج‌البلاغه دوست داشتم!۰
۳ دیدگاه برای “گزاره‌ها (۱۲۵)”
جمله ی جالبی بود ، اما کار سختیه .
سلام و ممنون. خوب اینکه آدم‌ها از زاویه‌ی دید خودشون به ماجرا نگاه کنند تا حدود زیادی طبیعیه. ولی در هر حال کسب درایت با این تعریف می‌تونه در راحت‌تر زندگی کردن کمک‌مون کنه.
سلام به شما. یه زمانی از یه دوستی پرسیدم «معرفت» یعنی چی؟… بنده ی خدا یه کمی مکث کرد و گفت: ببین معنیش رو می دونم اما نمی تونم بگم. یعنی با کلماتی که بلدم نمیشه گفت.
این جمله ی «آبراهام لینکلن» رو که خوندم دیدم اگه قرار باشه درایت رو خودم تعریف کنم باید جواب همون دوست قدیمیم رو بدم. تعریف جالبی بود. توی لغت «نامه ی دهخدا» معانی زیادی برای این کلمه نوشته مثل: دانستن . عقل . دانش. علم . معرفت. دریافت . دریافتن . بدانستن . عرفان . معرفت . وقوف . آگاهی . دانایی
ضمن احترام برای همه ی دوستان، بعید می دونم الان آدمهای زیادی درایت داشته باشن به خاطر اینکه اکثرا توانایی توصیف دیگران رو دارن اونجوری که خودشون اونها رو تصور می کنن.