33 thoughts on “… و پست شماره‌ی هزار: چرا گزاره‌ها!؟”

1. ممنون‌م لطف دارین 🙂

2. سلام
   اول تبریک میگم

   بیش از ۱ سال هست که مطالب شما رو دنبال میکنم
   یه سؤال در همین ارتباط دارم. من دانشجوی ترم آخر مهندسی صنایع هستم و سال بعد هم انشاء الله ارشد. مدتی هم در یک شرکت مشاوره مدیریت فعالیت داشتم
   ۵سالی هم هست که چندتایی وبلاگ داشتم و دارم. فعال ترینشون شخصی بوده و یکی دیگه هم در مورد عکاسی. جدیدن هم به ۲ دامین مستقل مهاجرت کردم
   یکی از اونها رو برای نوشتن مطالب مرتبط به رشته و تخصصی و غیره اختصاص دادم. هدفی شبیه به شما. تواناییم در ترجمه هم بد نیست، اما عالی هم نیست
   اما نمیدونم چطور شروع کنم، از چی بنویسم، چطور پخته بشن مطالب و وبلاگ و به نوعی چه مسیری رو طی کنم
   با توجه به اینکه تجربه ی آنچنانی هم ندارم… البته نسبت به اطرافیانم بد نبوده و ۴سالی هم کار کردم، اما خب هنوز اول راه هستم
   چیزی که هم به خودم کمک کنه، هم مخاطب داشته باشه و هم بعد از چند سال برام ارزش افزوده ای ایجاد کنه (البته مالی منظورم نیست. ایجاد شبکه و تخصص و …)

   ببخشید که طولانی شد اما بهترین کسی که میتونستم ازش بپرسم شما هستین
   میدونم که قبلن هم در این مورد نوشته هایی داشتین، اما ممنون میشم همینجا و یا در یک پست به طور خاص به این موضوع بپردازین… : )

3. ممنون بهاره جان. امیدوارم که با آن “برخی پست‌ها” هم ارتباط برقرار کنید. 🙂 سعی می‌کنم دقت بیش‌تری در نوشتن بکنم. سپاس.

4. ممنون‌م. لطف دارید. 🙂

5. پست ۱۰۰۰ ام تبریک. این تداوم در نوشتن آدم را یاد فیلم جولی و جولیا می اندازد.
   هرچند شخصاً با برخی پستها ارتباط برقرار نمی کنم ولی روند کلی آن تحسین برانگیز است. فکر می کنم “گزاره ها” با اوج خودش خیلی فاصله دارد. شاید پست ۲۰۰۰ 🙂

6. سلام.
   عالی است که مینویسید و عالی تر از این نصیبتان میشود که مینویسید.
   از انرژی شما، لبخند به دلم نشست.
   نوابغ کم کم کشف میشوند. خدا را شکر شما در این سن کشف شدید!
   از مدیران ایران با گزاره ها آشنا شدم. کمتر از یکسال پیش. دو سه ماهی از اولین بازدیدم گذشت. سری بعد که آمدم رزومه را خواندم. به دلم نشست گفتم چه کسی است و عجب خوب مینویسد. به روز شدن و به روز بودن و انرژی داشتن و به گمانم مهربان بودن و فکر کنم پخته بودن نوشته های گزاره ها عاملی شد بیشتر و بیشتر سر بزنم.
   دست علی ع. یارتان

7. ممنون از شما

8. ممنون‌م بانوی عزیز از لطف شما 🙂

9. سپاس 🙂

10. ممنون‌م 🙂

11. بله خاطرم هست. 🙂
    سپاس از لطف‌تان

12. لطف دارید؛ ممنون‌م 🙂
    با مشکلی که فرمودید کاملن موافق‌م؛ اما همان‌طور که نوشته‌اید باید به “شور درون” متکی بود. من بارها شده از نظر جسمی و روحی به‌شدت فرسوده بوده‌ام یا زمان کافی نداشته‌ام؛اما آن شور درونی مرا مجبور به نوشتن کرده است. کاش همه‌ی ما این صدای درونی‌مان را کشف می‌کردیم …

13. سلام بر آقای نعمتی عزیز
    (یک بار این متن را نوشتم اما وردپرس خطا گرفت و پرید! امیدوارم دوباره بتوانم آن احساسی را که داشتم ادامه دهم!)
    به نظر من کی که به پست هزارم می رسد، واقعاً حرفه ای وبلاگ نویسی شده و با آن زندگی خود را غنا و طعم خوشی می بخشد. آنچه گفته اید را با تمام وجود درک می کنم. با تمام اینها به نظرم برخوردار شدن از مخاطب ثابت، راز و رمز مهم اشتیاق نوشتن است. این یعنی همان بازخور که صبحانه قهرمانان است و شما مرتب از آن بهره مند هستید.
    مشکل ما در وبلاگستان فارسی کمبود مخاطب ثابت است. خیلی ها گذری می آیند و می روند و اندکی هستند که عاشقانه سر قرار حاضر می شوند. کلاً به نظرم تعهد و تعلق زیباست. هم برای شمای نویسنده و هم برای من خواننده.
    در مجموع به شما بابت اینکه صدای درون خود را شنیده اید و با پژواک آن نیرو می گیرید بسیار تبریک می گویم و امیدوارم متقابلاً خوانندگان این وبلاگ قدر زحمات ارزشمند شما بیش از پیش بشناسند.
    گویند که لحظه ای است روییدن عشق
    آن لحظه “هزار” بار تقدیم تو باد
    قلمتان پاینده و پوینده باد.

14. من از دوره اسکرام با شما و گزاره ها آشنا شدم البته قبل از آن هم چند باری در جستجوهام به گزاره ها رسیده بودم
    تو این مدت دارم نوشته هاتون رو می خونم و واقعا لذت می برم خیلی خیلی ممنون. همیشه موفق باشید

15. سلام
    با عرض تبریک بابت هزارمین پست
    آرزوی موفقیت دائم شما را دارم
    فعلا در آرزوی دو هزارمین پست هستیم تا برسد به صد هزارمین پست

16. چقدر خوبه که نوشته های آدم ها این همه روحیه بخش باشه …
    ممنون که می نویسین
    موفق باشین

17. مطالب شما رو دنبال میکنم …
    مفید می نویسید
    ممنون

18. اینقدر از تحسین نوشتید که حسودی کردم! تعریف های آقای کمالیان هم به حسودیم بیشتر دامن زد!
    یکی دیگه از محاسن نوشتن همین کامنت هاست. از تعریف ها و لذتی که به آدم می دن که می گذری، به شناخت جدیدی از خودت می رسی که به تنهایی نمی شد.
    امیدوارم همیشه موفق باشید. چه با نوشتن، چه با هرکار مورد علاقه دیگه.

19. سلام علیکم
    ممنون. ایشالا برای شما 🙂

20. ممنون از شما که همیشه راه‌نمایی‌ام کرده‌اید 🙂

21. سلام
    علی جان
    تبریک می گویم انشا ا… شماره میلیون را بنویسی!
    🙂
    پاینده و پیروز باشید

22. ممنون برادر 🙂

23. استاد شما خیلی نسبت به بنده لطف دارید. نکاتی که نوشتید نظر لطف شماست. من فکر می‌کنم هر کسی در هر جایگاهی که هست همیشه باید به‌تر از دیروز باشد و برای رفع نقاط ضعف‌ش تلاش کند. این ربطی به نبوغ ندارد. سپاس برای لطف بی‌پایان‌تان.

24. کاش این‌قدر از “خودت” بودن راضی بودی که اسم‌ و نشان‌ت را کامل می‌نوشتی. اصولا توهین هیچ پاسخی ندارد جز ابراز تأسف …

25. ممنون

26. سلام و سپاس 🙂

27. سلام
    دلایل خیلی خوبی رو برشمردی. بعضی از این دلیل‌ها برای من هم وجود داشته که دست به نوشتن وبلاگ زدم اما برخی از اونا رو پس از اینکه اینجا خوندم به نظرم رسید که چقدر با انگیزه‌های نوشتن تطابق داره. خیلی عالی بود.
    با آرزوی موفقیت

28. ببخشید اشتباه تایپی شد. به جای «تول» بخوانید «تولد».
    در استارت‌آپ ویکند ان‌شا الله اگر دیدم‌ات، به‌گفتار هم تبریک می‌گویم این تولد را که جبران این اشتباه تایپی شود.

29. هزارمین تول «پست»ی‌ات را شادباش می‌گویم.

30. وراج و یاوه گو

31. همیشه غصه میخورم. از اینکه چرا چیزی را که من بعد از چهل سالگی با افسوس آن را فهمیدم، نمیتوانم به جوانها منتقل کنم تا عمرشان هدر نرود و اشتباهات من را تکرار نکنند.
    و همیشه لذت میبرم. وقتی میبینم جوانی هست که بدون آنکه چون منی سعی کرده باشد تجربه هایش را به او تحمیل کند، خودش از دنیای امثال من جلوتر دارد میدود. کیف میکنم.
    من وقتی این وبلاگ را برای اولین بارها خواندم، فکر کردم آدمی حدود چهل ساله آن را مینویسد. باور کنید. وقتی دیدم نوشته جوانی ۲۶ ساله (آن روزها علی آقا ۲۶ ساله بود) فکر کردم “خالی می بنده بابا” وقتی نزدیک تر شدم، دیدم راست راستی همین قدر جوان است.
    وبلاگش را شخم زدم، دیدم دسته بندی نوشته ها، موضوعاتی که مطرح کرده، شیوه ی طرح، گستره ی موضوعات، حتی ارتباطاتش، خیلی پخته است.
    خواندن را ادامه دادم، دیدم واقعاً خوب وقت میگذارد، و خوب مینویسد.
    علی نعمتی شهاب آدم جالب و ارزشمندی است. شک ندارم که از بزرگان و خواص آینده است. افتخار میکنم که میشناسمش و مفتخرم که وبلاگش را میخوانم.
    این علی آقا، نه تنها به ضعفهایش (که خودش آنها را رصد و کشف میکند) فکر میکند، بلکه دائم در فکر رفع‌ آنها و ارتقای خود (خود سازی) است…. تمام نشانه های یک نابغه ی عجیب را دارد.
    سربلند باشی
    برایش آرزوی بهترینها را دارم.

32. واقعا نگاهت به نوشتن زیبا و قابل تقدیره علی جان

33. به عنوان اولین کامنت پست هزارم: موفق باشی