گاهی شاید بهتر باشد احساسمان نسبت به آدمها را فراموش کنیم؛ نه خود آنها را.
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
ـ اینجا دفترچهی یادداشت آنلاین یک جوان (!؟) ۳۰ و اندی ساله است که بعد از خواندن یک رشتهی مهندسی، پاسخ سؤالهای بی پایانش در زمینهی بنیادهای زندگی را در علمی بهنام «مدیریت» کشف کرد! جوانی که مدیریت را علم میداند و میخواهد علاقهی شدیدش به این علم را با دیگران هم تقسیم کند!
2532 پست
مطالب مرتبط
بالاخره سال ۸۸ هم تمام شد! و حالا سالی جدید را پیش رو داریم؛ سالی که امیدوارم برای همه ما سرشار از […]
گاهی اوقات آدم به زندگی عجیب و غریب آدمهایی برخورد میکند که حتی تصور قرار گرفتن در موقعیت آنها هم حسابی ترسناک […]
امام حسن عسکرى (ع): هیچ گرفتارى و بلایى نیست مگر آن که نعمتى از خداوند آن را در میان گرفته است. (منتخب […]
زندگی، هنر طراحی بدون در اختیار داشتن پاککن است. جان دابلیو. گاردنر دوست داشتم!۶
۲ دیدگاه برای “فراموشی احساس!”
نه نه نه نمی شه.
مگه آدم چقد زنده است.
تو این دنیای شلوغ که همه چی فراموش میشه اگه حس هم فراموش بشه دیگه هیچی باقی نمی مونه.
روز ماه سال … می گذرن و روح یا جسم یا هر دوش پیر پیر می شن ، تو پیری فقط احساسه که به آدم معنی می ده و اگه تو جوونی تمرینش نکنی، برات نامانوسه.
به آدما حس داشته باش و خودشون ر هم فراموش نکن.
فکر کنم نه گاهی باید همیشه این کارو بکنیم وگرنه خسته میشیم.