«… من از کیومرث صابری (گل‌آقا) سپاس‌گزارم که دو بار باعث شد جماعت مرا تشویق کنند. افسوس که دیگر نمی‌توانم به‌جای او تشویق بشوم. اما باید راه‌اش را پیدا کنم و ببینم او در طنز چه کار کرده که بین مخاطبان این همه هوادار داشت.» (عمران صلاحی)

«من در هر کاری، متوسط بودن را دوست ندارم. شاید ناشی از صفت خودخواهی باشد، ولی خیال می‌کنم یا نباید کاری کنم یا اگر کردم، آن کار باید در سطح خوب و حتی‌الامکان، منحصر به فرد باشد …» (احتمالا جواب گل‌آقا به سؤال عمران صلاحی!)

*****

۱- گل‌آقا از آن شخصیت‌هایی است که هر چند از دوران کودکی و نوجوانی همیشه جزو آدم‌های محبوب زندگی‌ام بودند؛ اما متأسفانه دیر کشف‌شان کردم. و در این یک سال اخیر که با مؤسسه‌ی گل‌آقا همکاری دارم و به‌ویژه همین چند وقت پیش که زندگی‌نامه‌ی این مرد بزرگ را خواندم، افسوس‌ام هر روز بیش‌تر و بیش‌تر شد.

۲- دو نقل قول بالا را از کتاب «گل‌آقا: کیومرث صابری فومنی» نوشته‌ی رؤیا صدر از انتشارات مؤسسه‌ی گل‌آقا برداشته‌ام. کتابی که خواندن‌اش با بغض شروع می‌شود، با لبخندهای شیرین ـ از نوع گل‌آقایی‌اش ـ ادامه می‌یابد و با اشک به‌پایان می‌رسد …

۳- زندگی آدم‌های بزرگ معمولا برای من نشان‌گر معمولی بودن و کوچک بودن دردها و غم‌های‌ بزرگ زندگی‌‌ام هستند. این‌که مسیر زندگی این آدم‌ها از کجا آغاز می‌شود و در کجا به‌پایان‌ می‌رسد و در این سفر زندگی‌شان چه روی می‌دهد و آن‌ها چه می‌کنند هم به جای خودش. خواندن زندگی این آدم‌ها تحمل “بار هستی” را برای من آسان‌تر می‌کند …

۴- وقتی به کودکی فکر می‌کنم که داشتن تنها یک کتاب بزرگ‌ترین آرزوی‌اش بود، وقتی به یاد جوانک معلمی می‌افتم که به‌قول خودش هم‌زمان «معلم، ناظم، مدیر و خدمت‌گزار» یک مدرسه‌ی دورافتاده‌ی روستایی بود و وقتی تصویر مردی در ذهن‌ام می‌آید که در تمام زندگی‌اش بار بزرگ رنج‌های مردم‌اش را به دوش کشید و تلاش کرد تا این بار را با نشاندن لبخند بر لبان همان مردم سبک‌تر کند، “احترام گذاشتن به روح بلندش” برای‌ام عبارتی پیش پا افتاده و تهی از معنا به‌نظر می‌رسد …

۵- کتاب زندگی‌ گل‌آقا از آن کتاب‌هایی است که باید بارها و بارها خواند‌شان. پس لطفا یادتان نرود از این‌جا تهیه‌اش بکنید و البته بخوانیدش!

*****

هفتم شهریور ماه، هفتادمین سال تولد بزرگ‌مردی که نمی‌توان نام‌ او را جدا از پسوند “ملت ایران”‌اش به خاطر آورد، بر دوست‌داران‌اش ـ و به‌ویژه گل‌نسای عزیزم ـ مبارک!

تعریف من از متخصص در هر حوزه‌ای این است: کسی که این‌قدر می‌داند که از آن‌چه در حال رخ دادن است، بترسد!

پی. جی. پلاگر

خوش‌بینی از آن ویژگی‌های مثبتی است که معمولا اغلب ما فکر می‌کنیم جزو ویژگی‌های درونی آدم‌هاست: بعضی‌ها خوش‌بین به‌دنیا آمده‌اند و دیگران نه. در مقابل بعضی‌ها هم احتمالا مثل گولوم کارتون گالیور به‌دنیا آمده‌اند: “ما موفق نمی‌شیم!” و بعدش “من می‌دونستم موفق نمی‌شیم!” همین است که بسیاری از ما “آدمِ نتوانستن” هستیم نه “آدمِ توانستن.” اما خوش‌بینی و بدبینی جزوی از نگرش ما آدم‌ها هستند؛ نه یک ویژگی ذاتی. خوش‌بینی / بدبینی نوع نگاه ما به زندگی و دنیای اطراف را بازتاب می‌دهد: می‌توانیم فیلتری روی چشم‌مان بگذاریم که فقط نقاط مثبت‌ را ببینیم و می‌توانیم هم فقط نقاط منفی را. همه چیز دست خودمان است. ما می‌توانیم خوش‌بین باشیم و البته می‌توانیم این‌طور نگاه کردن را یاد بگیریم.

اگر پذیرفتیم که خوش‌بینی یاد گرفتنی است، می‌توانیم از راه‌هایی که به ما کمک می‌دهند تا خوش‌بین شویم (یا خوش‌بین‌تر حتا!)، کمک بگیریم. در این پست به‌‌نقل از این‌جا ۱۰ تا از این راه‌ها را مرور می‌کنیم:

1. برای ایجاد تعادل میان زندگی و کار تلاش کنید.
2. کار داوطلبانه انجام بدهید و بخشنده باشید.
3. پذیرفتن افراطی همه چیز (حتا بدترین شرایط زندگی) را تمرین کنید.
4. ارزش خانواده و دوستی را دریابید.
5. عادت‌های بد را تغییر دهید.
6. به انجام کارهای جدید علاقه داشته باشید.
7. یک سیستم پشتیبان متنوع (از خانواده و دوستان و دیگران) ایجاد کنید.
8. همیشه به “اگه بشه چی می‌شه!” فکر کنید نه “وای اگه نشه …”
9. از آدم‌های ناامید دوری کنید.
10. به‌صورت ناگهانی و غیرمنتظره به دیگران مهربانی و لطف کنید.

باز هم تأخیر! 🙂 خوب عوض‌اش این هفته کیفیت لینک‌ها بالاست و این را تعداد لینک‌های قرمز شده نشان می‌دهد.

پیش از شروع سه نکته:

1. لینک‌هایی که به نظرم باید حتما و تحت هر شرایطی خوانده بشوند را با رنگ قرمز از سایر لینک‌ها متمایز می‌کنم. اگر فکر می‌کنید تعداد لینک‌ها زیاد است، با مطالعه‌ی لینک‌های قرمز شده هر آن‌چه را حتما باید بخوانید، خوانده‌اید!
2. برای دیدن لینک‌های کلیه‌ی قسمت‌های قبل، می‌توانید به این‌جا مراجعه بفرمایید.
3. این مجموعه پست‌ها در حکم یک دفترچه‌ی یادداشت مطالب مهم برای من هستند. لینک اخبار را برای این می‌گذارم که به نظرم برخی اخبار حداقل عنوان‌شان باید توسط کسانی که در حوزه مشاور‌ه‌ی مدیریت و آی‌تی فعال هستند، دیده شوند. بنابراین اگر از نظر شما تعداد لینک‌ها بسیار زیاد است، اولا ببخشید و ثانیا این‌که حداقل به تیترها نگاهی بیاندازید؛ وقت زیادی نمی‌گیرد و ضرر هم نمی‌کنید!

جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و کار حرفه‌ای:

مذاکره‌ی حقوق در مصاحبه استخدام (یکی از به‌ترین مطالب این هفته) (شهرام کریمی؛ یادداشت‌های صنایعی)

گفتگو با غریبه‌ها ـ نوشته‌ی پل آستر (“هنر بیهوده است، حداقل وقتی در مقایسه با مثلا کار پمپ‌سازها، یا دکترها یا مهندس‌های راه‌آهن قرار می‌گیرد. اما مگر بیهودگی چیز بدی است؟ نداشتن هدفی عملی، معنایش این است که کتاب‌ها و نقاشی‌ها و نُت‌های موسیقی، به سادگی وقت ما را تلف می‌کنند؟ بسیاری به همین شکل فکر می‌کنند. اما می‌خواهم بحث کنم، همین بیهودگی هنر است که به ما ارزش می‌بخشد و ساختن هنر چیزی است که ما را از دیگر موجودات ساکن بر زمین جدا می‌کند، یعنی اساسا همان چیزی است که به ما در عنوان یک انسان معنا می‌بخشد. انجام کاری، صرفا لذت و زیبایی موجود در آن.”)

چرا بعضی وقت‌ها گذر زمان این‌قدر زجرآور می‌شود؟ (نارنجی)

نه ثروت بلکه آزادی فردی راز خوشبختی است

انسان‌ها پول را به شادی ترجیح می‌دهند

مدیریت:

درس‌هایی از یک کارآفرین: ثریا دارابی (بلاتردید به‌ترین مطلب این هفته) (مصطفی پورمهدی؛ نویسنده‌ی مهمان یک پزشک)

رزومه‌ی خود را بپوشید (معرفی راهی جالب برای پرسونال برندینگ!) (امیر مهرانی عزیز که خوش‌حال‌ام دوباره شروع کرده!؛ The Coach)

اثر لوییسسسس پاستور (کشف جالب نوید غفارزادگان که طبعا باید بخوانیدش!)

می‌خندم اما تو باور نکن (زینب جم؛ همینا)

دو سبک در برنامه‌ریزی زمانی (نادر خرمی‌راد)

اعتماد مردم را لگدمال نکنیم (نقدی بر دوره‌های آموزشی حرفه‌ای برگزار شده در ایران که کاملا با محتوای‌اش موافقم!) (رضا قربانی؛ مدیر رسانه)

استخدام داستان‌نویسان علمی تخیلی توط اینتل برای تصور آینده (به‌ترین و جذاب‌ترین نمونه‌ی کاربردهای برنامه‌ریزی سناریو)

معرفی شبکه محققان حوزه‌ی strategy as practice

فناوری اطلاعات و ارتباطات:

خداحافظ آقای جابز!

این هفته مهم‌ترین خبر دنیای فناوری استعفای استیو جابز از مدیرعاملی اپل بود. به دلیل اهمیت این خبر و مطالب جالبی که در این زمینه نوشته شد، استثنائا یک بخش جدا را به این مطالب اختصاص می‌دهم:

خبر فوری: استعفای استیو جابز (نوشته‌ی دل‌انگیز دکتر علی رضا مجیدی در یک پزشک در مورد خبر استعفای جابز و البته کارهای او برای دنیای فناوری.)

۱۰ نکته‌ی عجیب در مورد استیو جابز (بعضیاش واقعا عجیب‌اند!!!) (مصطفی لامعی؛ iCulb)

رفتن استیو جابز و واکنش مدیران فناوری (نارنجی)

تیم کوک، مدیرعامل بعدی اپل چه کسی است؟ (وبلاگینا)

نامه‌ی مدیرعامل جدید اپل به کارکنان این شرکت

مرور وبلاگ‌ها:

با کامپیوترهای دست دوم خود چه می‌کنید؟ (امیر مهرانی؛ The Coach)

۱۵ حقیقتی که شاید درباره‌ی موتورولا ندانید! (دکتر علی رضا مجیدی و نویسنده‌های مهمان؛ یک پزشک)

شبکه‌ی اجتماعی برای عاشقان سفر (مهرداد نایب؛ ویزویز)

ایمیل مخفی و نوشیدنی متن‌‌باز (مامبو جامبو)

گالری تصاویر کاربران در توییتر (وبلاگینا)

اخبار دنیای فناوری و رسانه‌های اجتماعی:

تولدت مبارک: لینوکس ۲۰ ساله شد (به‌سلامتی …) (نارنجی)

بیست درصد ترافیک اینترنت در اختیار آمازون (جالب)

کره جنوبی در حال طراحی سیستم عامل موبایل

یاهو گوشی هوشمند وارد بازار کرد (تازه اونم اندرویدی!)

شرکت “اچ. پی” از بازار رایانه های شخصی خارج می‌شود (خبر عجیب اما واقعی!)

لقب بزرگ‌ترین سازنده‌‌ی کامپیوترهای شخصی به اپل رسید

خبرهای عجیب از اپل و آیفون‌های جدید!

اپل برای تولید آی‌پد با شرکت‌‌های آسیایی همکاری می‌کند

محصولات مایکروسافت بالاخره از لیست سیاه کاسپرسکی خارج شدند (فارنت)

مایکروسافت: ویندوزفون مانگو آماده عرضه است!

اخبار گجت‌ها و ابزارهای فناوری:

متما: ضریب نفوذ اینترنت کشور ۱۱٫۴ درصد است (۳۲ درصد بود که آقای وزیر!؟)

آقای مسئول اینترنت! دم خروس یا قسم دروغ؟ (مکمل خبر بالایی، این را هم بخوانید تا عمق فاجعه دست‌تان بیاید!) (وب‌شهر)

آمار فروشگاه‌های اینترنتی کشور/ عرضه‌ی محصولات روستایی در بازار الکترونیک

افزایش ظرفیت اینترنت کشور/ ظرفیت به ۲۲۱ لینک STM1 رسید

سرمایه‌گذاری ۲۰۰ میلیون دلاری برای راه‌ارتباطی ایران و اروپا

اجرای پروژه‌‌ی فیبر نوری به اپراتور چهارم رسید (مگه قرار بود اپراتور چهارم کار دیگه‌ای بکنه!؟)

معرفی جایگزینی برای دلار (جالب!)

قدرت‌مندترین زنان جهان معرفی شدند

چرا جنگ جهانی دیگری راه نیندازیم؟ (باز هم جالب)

«آرین»، اولین بانک مجازی ایران، کاستی‌ها و ابهام‌ها

کاهش ۳۳۰ هزار بشکه‌ای تولید نفت ایران

به علت برخی مشکلات، ایران دوباره بنزین وارد می‌کند

وزیرنیرو: هشت میلیارد دلار بدهکاریم، این نشانه‌ی اعتماد شرکت‌ها به ماست!

رکورد تازه اختلاس در ایران: ۳ هزار میلیارد تومان

مطمئنا هیچ چیزی به‌اندازه‌ی موفق شدن، عقیده‌ی یک دوست را در مورد شما تغییر نمی‌دهد: موفقیت شما یا موفقیت خودِ او.

فرانکلین پی. جونز

پ.ن. لینک‌های هفته، شنبه صبح.

ـ نظر در تو می‌کنم ای بامداد، که اندُه‌گنانه نشسته‌ای
کنارِ دریچه‌ی خُردی که بر آفاقِ مغربی می‌گشاید.

ــ من و خورشید را هنوز
امیدِ دیداری هست،
هر چند روزِ من
آری
به پایانِ خویش نزدیک می‌شود

ــ نظر در تو می‌کنم ای بامداد …

احمد شاملو

“به نظرم فشار چیزی است که مردم را به پیش می‌برد. این باعث می‌شود شما بخواهید چیزی را ثابت کنید، به پیش بروید و تلاش کنید پیروز شوید. من می‌خواهم فاتح تمامی رقابت‌ها شوم؛ چون عاشق این احساس هستم. من هنوز سال‌های بسیاری پیش روی خود و دیگر بازیکنان می‌بینم. هنگامی که پیروز می‌شوید، همین باعث می‌شود درک کنید که چقدر پیروزی لذت‌بخش است.” (اشلی کول؛ این‌حا)

بدون شرح!

پیری انسان زمانی فرا می‌رسد که تأسف‌ها جای آرزوها را بگیرند!

جان باری‌مور

تو مقصدم شدی و جاده شوق مکث نداشت …

آیا این همه انتظار به‌سر آمد!؟

تو را از کدام سمت ببینم:

جنگلی در باران

دشتی در آفتاب

قله‌ای در مِه

دریایی در طوفان

اقیانوسی آرام

آرامشی در کنار تنور نان

گردبادی در معرکه

معجزه‌ی کلمات

نشانه‌ی آیات …

سهیل محمودی

یا علی

التماس دعا …

* عنوان پست بیتی است از زنده‌یاد سید حسن حسینی.