“من اغلب از خودم میپرسم که برای زدن ۵۰ یا ۶۰ گل در فصل مثل مسی و رونالدو چه کاری باید انجام بدهم. سعی خودم را کردم؛ ولی هیچ وقت یک گلزن واقعی نمیشوم. به ذهنیت بازیکن هم بستگی دارد. مسی و رونالدو وقتی در یک بازی دو گل میزنند، دیگر احساس نمیکنند که کارشان تمام شده است. من گاهی اوقات وقتی یک گل میزنم پایم را از روی گاز بر میدارم. بهدنبال رکورد شکستن نیستم. اگر در هر فصل ۱۵ تا ۲۰ گل بزنم خیلی خوشحال میشوم. در اوج دوران بازیگریام قرار دارم؛ ولی میخواهم باز هم پیشرفت کنم.” (ادن آزاد؛ اینجا)
ادن آزارد به باور بسیاری از کارشناسان یکی از بازیکنان جوانی است که استعداد تبدیل شدن به بهترین بازیکن جهان در سالهای آینده را دارند؛ زمانی که دو ستارهی بینظیر دنیای امروز یعنی مسی و رونالدو به روزهای پایانی عمر ورزشیشان برسند. آزارد تکنیک و سرعت خوبی دارد و شمّ گلزنیش بهعنوان یک هافبک هجومی خوب است. اما او در این مصاحبه از تفاوتش با دو غول دستنیافتنی فوتبال امروز دنیا سخن میگوید. آزارد در حرفهایش بهخوبی اشاره کرده است که هر فرد حرفهای برای موفقیت نیازمند به دو بال است:
۱- استعداد و توانمندی فنی: ستارهها و افراد برجسته در هر حرفهای کارها را بهتر از دیگران انجام میدهند و به نتایج درخشان دست مییابند که آنها را از دیگران متمایز میسازند.
۲- ذهنیت: بال دوم بههمان اندازهی استعداد و شاید بیش از آن در موفقیت حرفهایها مؤثر است. این همان چیزی است که سخت بهدست میآید و در واقع مزیت رقابتی حرفهایها است. آنها روی کاری که در آن عالی هستند تمرکز میکنند و هیچگاه از آن دست نمیکشند؛ چرا که میدانند: “قله پایانِ راه نیست!”
چیزی که تاریخ و تجربه به ما ثابت کرده این است که پشت هر موفقیت چشمگیری، لزوما استعداد بینظیری قرار ندارد؛ اما هیچ کامیابی بزرگی بدون داشتن اندیشهای وسیع و بلندنگر و از آن مهمتر، استمرار در “مسیرِ رفتن تا رسیدن” بهدست نیامده است. همانطور که آزارد اشاره کرده است، برای قرار گرفتن بر بامِ بلند موفقیت حرفهای نیازی به رکوردشکنی نیست؛ بلکه تنها کافی است هر روز نسبت به دیروز، گامی بلندتر به پیش بگذارید. 🙂