“یک بازیکن باید به خودش ایمان داشته باشد. اگر این طور نباشد، اوضاع چه در داخل و خارج از زمین خوب پیش نخواهد رفت. مثبت فکر کردن و به خود ایمان داشتن مهم است؛ نهتنها در فوتبال، بلکه برای پیشرفت کردن به عنوان یک انسان.” (شینجی کاگاوا؛ اینجا)
کاگاوا به نکتهی قشنگی اشاره کرده است: مثبتاندیشی فقط بهدرد این نمیخورد که فشار و دردهای زندگی را کمتر کنیم؛ بلکه برای پیشرفت کردن لازم است. ولی چرا؟ چون مثبتاندیشی باعث میشود که ایمان پیدا کنم که:
۱- آینده ساختنی است نه باختنی؛
۲- خود من مسئول ساختن آینده هستم و میتوانم هم بسازمش!
در حقیقت مثبتاندیشی چون باعث تغییر عملکرد میشود به موفقیت میانجامد؛ نه اینکه خودش عامل موفقیت باشد. بنابراین کنار آن آدمک غرغروی درونیتان برای یک آدمک خوشرو و پرلبخند هم جای کوچکی باز کنید. من خودم اثرش را تجربه کردهام؛ ضرر نمیکنید!
بهنظرم لازم است یک جملهی انرژیبخش استاد سابق همین جناب کاگاوا در تیم دورتموند یعنی یورگن کلوپ دوستداشتنی را هم ـ که قبلا نوشته بودم ـ اینجا یادآوری کنم: “اگر میخواهید نتیجهی ویژهای بگیرید، باید احساس ویژهای داشته باشید!