۱- ببینید حقوق ماهانهی شما با توجه به سوابق‌تان باید چقدر باشد (مثلا فرض کنیم یک میلیون تومان.) بعد ببینید چند روز با سازمان کارفرما کار دارید. فرض کنیم مجموعا هر ماه حدود ۱۰ روز در سازمان حضور دارید. حالا اگر فرض کنیم در ماه حدود بیست روز کاری داشته باشیم، شما نصف این میزان کار می‌کنید. بنابراین می‌شود گفت که شما می‌توانید عددی نصف کل دریافتی‌تان را به‌عنوان حقوق پایه به سازمان پیشنهاد کنید. به این عدد چیزی بین ۲۰ تا ۴۰ درصد به‌عنوان سربار بابت حق بیمه و مالیات و رفت و آمد و … افزوده می‌شود.
۲- یک عدد مشخص را به‌عنوان دستمزد روزانه‌تان مشخص کنید (مثلا همان یک میلیون تومان تقسیم بر بیست روز کاری ماه که می‌شود روزی تقریبا ۵۰ هزار تومان) و به سازمان بگویید براساس تعداد روزهایی که در سازمان حضور دارید به شما پرداخت داشته باشند. البته در این حالت چون مبلغ حقوق ثابت نیست، باز باید یک ضریب سربار همانند حالت یک در نظر گرفته شود.
۳- مثل راه شماره‌ی دو؛ فقط محاسبات براساس تعداد ساعات کاری‌تان در طول ماه. در این حالت ابتدا باید دستمزد ساعتی‌تان را حساب کنید. برای این منظور به‌ترین کار این است که حقوق ماهانه‌تان را بر عدد ۱۸۰ (با فرض بیست روز کاری در ماه ضرب‌در ۹ ساعت کار روزانه براساس قانون کار) تقسیم کنید تا دستمزد ماهانه‌تان پیدا شود (که با فرض یک میلیون تومان حقوق ماهانه تقریبا می‌شود ساعتی شش هزار تومان.) فقط قبل از اعلام این عدد به کارفرما حواس‌تان باشد که در این حالت آن ضریب سربار (۲۰ تا ۴۰ درصدی) را باید به عدد ساعتی‌تان اضافه کنید. بنابراین عددی که به کارفرما اعلام می‌کنید عددی بین حدود ۷ تا ۹ هزار تومان خواهد بود.
۴- یک راه خیلی خیلی ساده‌تر هم وجود دارد: به این فکر کنید چه مبلغی شما را از کار کردن برای سازمان راضی می‌کند. به‌صورت شهودی یک مبلغ را مشخص کنید و بعد سعی کنید از راه‌های سه گانه بالا برای‌ش توجیه پیدا کنید. فکر میکنم این راه مؤثرترین راه هم باشد و رضایت بیش‌تری هم در نهایت از نتیجه‌اش خواهید داشت.
برای محاسبه‌ی رقم انجام یک پروژه هم می‌توانید از همین روش‌ها استفاده کنید و فقط درصد معقولی سود (بین ۵ تا ۲۰ درصد بسته به شرایط) را هم به ضریب سربارتان اضافه کنید.
اما یک سؤال مهمتر این است که حقوق یک ماهه‌مان را از کجا پیدا کنیم!؟ قطعا نمی‌شود دقیق کار کرد, اما چند راه برای این کار وجود دارد:
۱٫ اگر در حوزه‌ی آی‌تی کار می‌کنید به‌ترین و معتبرترین مرجع قابل استناد، استاندارد سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور است.
۲٫ در هر حوزه‌ای که کار کنید احتمالا دوستانی دارید که در حال کار کردن به‌صورت تمام‌وقت باشند. می‌توانید از دوستان‌تان بپرسید که حدود حقوق و دست‌مزدشان چقدر است (و حواس‌تان باشد که از آن‌ها بخواهید به شما یک دامنه یا Range بدهند. حقوق طرف را مستقیم نپرسید.)
۳٫ اگر آدم باتجربه‌ای در حوزه‌ی کاری خودتان می‌شناسید (مخصوصا اگر طرف مدیر پروژه یا صاحب شرکت باشد) از او بخواهید در مورد حقوق ماهانهی شما قضاوت کند.
۴٫ اگر می‌توانید مدیر منابع انسانی یک شرکت فعال در حوزه‌ی کاری خودتان را گیر بیاورید و از او کمک بخواهید.
۵٫ اگر راه‌های بالا جواب نداد سعی کنید در چند مصاحبه‌ی استخدامی شرکت کنید و تا مرحله‌ی محاسبه‌ی حقوق و دستمزد پیش بروید! 😉
راه دیگری می‌شناسید بنویسید تا من هم یاد بگیرم. 🙂
پیشنهاد میکنم در راستای این مطلب حتما نوشته‌ی فرزاد (این‌جا) و محمد (این‌جا) را هم بخوانید.
پ.ن. متأسفانه در ایران به‌شدت هر دو طرف کارکنان و کارفرمایان از نبودن سایتی مانند Payscale دارند متضرر می‌شوند. البته در ایران بعید می‌دانم بخش خصوصی بتواند چنین سایتی را راه بیاندازد. این کار قطعا یکی از وظایف وزارت محترم کار، تعاون و رفاه اجتماعی است. کاش کسی پیش‌قدم شود و این کار بسیار ضروری را شروع کند.
@Farzaneh
salam
man darbareye in tafakkor mikham ye nazari bedam
midoonam che joori mishe az dastesh khalas shod age maiel boodid eelam konid
riz bini bish az had az kolliat adamo ghafel mikone
soood kollan to donestan koliate
Alireza
ممنون بابت تذکر به‌جا 🙂
به نکته‌ی بسیار مهمی اشاره کردید. موافق‌م. 🙂
خواهش میکنم؛ خوش‌حال‌م مفید بوده برای شما
سپاس‌گزارم استاد؛ مثل همیشه لطف دارید 🙂
آقای شهاب عزیز، مطلب خیلی جالب بود و به نظرم برای تمام کسانی که میخواهند پیشنهادی بدهند، آموزنده بود. من هم روزگاری خیلی درگیر این مرحله بودم که کار خودم را درست ارزیابی کنم، متاسفانه منابعی مثل این نوشته های ارزشمند شما،آن روزها نبود (یادش به خیر،اصلاً اینترنتی نبود – عهد تیر و کمان :-))
حالا هم بسیار اتفاق می افتد که با پیشنهادهایی مواجه میشوم که میبینم طرف دارد با مغز میرود که خودش و من را بدبخت کند.
منظور اینکه جای این نوشته شما خیلی خالی بود،من شخصا استفاده کردم، چند نکته هم با اشاره به همین مطلب شما در وبلاگم نوشتم، به امید اصلاح از سوی دوستان.
سربلند باشید
مطلبتون جالب بود
مخصوصا فایل pdf
سلام
به نظرم هر کسی که به این شیوه کار می کنه باید یه قانونی برای محاسبه دستمزدش در نظر داشته باشه. چون در غیر این صورت ممکنه حق یکی از طرفین پایمال بشه و مهمتر اینکه ممکنه مبلغ دریافتی یا پرداختی با بی عدالتی انجام بشه.
روش خوب و در کل مطلب مفیدی بود. مخصوصا فایل pdf که معرفی کردید 🙂
یه جایی یادداشت می کنم تا سر فرصت payscale.ir رو راه اندازی کنم!
همچنان تانکیو 🙂
پستتون جالب و خواندنی بود.
فقط اشکال تایپی که به چشمم اومد اینه که به نظر میاد باید در مورد شماره ۳ پاراگراف چهارم خط سوم نوشته میشد” تقسیم کنید تا دستمزد ساعتی تان پیدا شود.”
ببخشید شاید اشتباه میکنم شاید هم زیادی حساسم!
کاملا موافق‌م
این مورد که سایتی شبیه payscale راه بیفته مقداری در ایران محال به نظر میاد. چون دیده شده که تمام سایت هایی که از طرف نهاد دولتی سفارش داده میشه به افتضاح ترین شکل ممکن طراحی و ساخته میشه که پاسخگویی ۱۰ نفر همزمان هم نیست
اگر هم چنین سایتی توسط یه سری خبره طراحی بشه مشکل کاربران اینه که میگن طرف قابل اطمینان نیست یا اینکه اگر بخوان استفاده کنن میگن خب چرا من باید به این سایت درصد بدم مگه این برام چیکار میکنه و از این حرفها که واقعا عادت شده برای ایرانی ها. حاضره پوله سوخت بشه ولی یه مبلغ ناچیز درصد نده و پولش دست نخورده تو سیستم باقی بمونه