تازه از ناهار برگشته بودم که ایمیل احسان را دیدم با موضوع: دکتر وفا غفاریان. قبل از این‌که بازش کنم هر فکری را میکردم جز این خبر بسیار بد؛ هر چند مدت‌ها بود که آقای غفاریان دچار بیماری سختی شده بودند.
احتمالا کم‌تر کسی از علاقه‌مندان مباحث مدیریت استراتژیک در ایران هست که نام دو کتاب معروف ایشان “استراتژی اثربخش” و “معانی نوظهور در مفهوم استراتژی” را نشنیده باشد. با بودن مدیرانی مثل آقای غفاریان در میان مدیران دولتی ایران، کمی می‌شد به آینده امیدوار بود. به قول شهرام، آقای غفاریان یکی از الگوهای مدیریتی برای جوانان نسل ما و نسل‌های قبلی ما بودند. کسانی که به دانش تئوریک بسنده نکردند و وارد عرصه‌ی عمل شدند و از آن طرف هم نیفتادند؛ یعنی به کار اجرایی بدون دانش تئوریک نپرداختند. آقای غفاریان از معدود مدیران رده بالای دولتی در این چند سال اخیر بودند که در هر دو عرصه‌ی علم و عمل، واقعا حرفی برای گفتن داشتند. کسانی که در بدترین حالت، مقابل بسیاری از خرابی‌های ناشی از اهمال و نادانی ایستادند. هنوز کارهای بسیار دیگری مانده بود که ایشان می‌توانستند انجام بدهند و رفتنشان با این سن کم، واقعا تأسف‌بار است.
بسیار متأسف‌م و درگذشت ایشان را به جامعه‌ی مدیریت ایران تسلیت می‌گویم. روحش شاد.
بله؛ خدا رحمت‌شون کنه.
روحش شاد ویادش گرامی
خدا رحمت‌شون کنه؛ سه سال به‌همین سرعت از پروازشون گذشت و چقدر جاشون خالیه. متأسفانه افتخار آشنایی از نزدیک با ایشون را نداشتم. اما از یادمان‌های موندگارشون یعنی کتاب‌هاشون بسیار بهره بردم.
سال ۶۸ در صما باهاش دوست شدم تازه جای مهندس ریاضی مسئول اونجا شده بود.من یک مهندس الکترونیک ۲۴ ساله و او یک مدیره ۳۲ ساله.از او انسانیت-عشق-مسئولیت و وطن دوستی اموختم.سالی یکبار همدیگر رو میدیدم و از شرایط و اوضاع صحبت میکردیم و با هم میخندیدیم.دلم براش تنگه و هیچ وقت اخرین باری که تو بیمارستان به دیدنش رفتم رو فراموش نمیکنم درست ۳ روز قبل از فوتش با ارامش ونورانی روی تخت خوابیده بودو به من خیره بود و بیش از یکسال بود که دیگه منو نمی شناخت .برای همسر-۲ دختر و تنها اقازادش ارزوی شادی و صبر میکنم
کورش
روحشان شاد
من آخرین شاگرد استاد بودم. افتخار بزرگی بود که متاسفانه با رفتنشان جز خاطره خوبشان چیز دیگری برایم نمانده. از خدا علو درجاتشان را مسالت دارم.
@خانجانی
بهشت زهرا-قطعه ۲۲۴
یکی بیاد به فکر کارکنان قرارداد کار موقت مخابرات گلستان که لیسانس و فوق لیسانس دارند ولی بدلیل بی کفایتی و … مدیرعامل استان و این مدیران مرفه بیدرد در سطح بالا ؛ماهی ۳۸۸ هزاذ تومان میگیرند و مدیران سه میلیون یه یتات
اخه تفاوت تا چه حدو پس عدالت کو؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!
همین که همه از ایشان به نیکی یاد می‌کنند، نشان از بزرگی ایشان دارد. روحشان شاد.
سلام آقا بهرام… اگه ممکنه با این ایمیل تماس بگیرید… شاید بتوانید در شناساندن این استاد بزرگ به نسل جوان کمک حال ما باشید…hsn_rhm_ktb@yahoo.com …اگه کس دیگه ای هم هست که با ایشون آشنایی داشته و همکارشون بوده، میتونه به همین ایمیل پیام بده تا از نظراتشون تو نشریه به اسم خودشون اشتفاده کنیم… متشکرم… روح استاد شاد…
خدا رحمت شان کند.تسلیت میگم
در سال ۷۴ که در صاایران(شیراز) خدمت میکردم بودم ایشان تازه مدیر عامل صاایران شده بود
خدا رحمت کند بسیار انسان باتواضع و دوست داشتنی بود
من در سپاه با ایشان آشنا بودم و وقتی شنیدم خیلی ناراحت شدم البته دیر هم متوجه شدم اگر آدرس محل دفن او را بدید ممنون می شم
از درگذشت ایشان بسیار متاثر شدم. دو کتاب معروف ایشان مخصوصا استراتژی اثربخش را بارها خوانده ام. به خانواده ایشان و جامعه علمی کشور تسلیت می گویم.
بسیار متاثر شدم.به خانواده اش و جامعه مدیران ایران تسلیت می گویم .بنده پایان نامه دوره کارشناسی ایشان را بسیار مطالعه نموده ام و از آن در پایان نامه دوره ارشدم الگو گرفته ام.
خبر درگذشت ایشان را امروز بطور ناگهانی خوندم و شوکه شدم. چون کارمند صاایران هستم و از همان روزهای اولی که به شرکت ما اومدند تقریبا از نزدیک باهاشون کار میکردم, گرچه من در اصفهان بودم و ایشون تلفنی کارها را پیگیری میکردند. بعدا هم در جریان تحصیلات دانشگاهیشون بودم و روز بروز شاهد رشد و شکوفایی مردی که از خستگی ناپذیری زبانزد همه بود. با اون همه گرفتاری مدیریت یک شرکت بزرگ اما به نامه های شخصی افراد, از جمله خود من, هم پاسخ میدادند. با اومدن ایشون به صنایع الکترونیک نام صاایران بلند آوازه شد و برای اولین بار بود که میتونستیم به هویت سازمانی خودمون افتخار کنیم. وقتی میگفتیم کارمند صاایران هستم یاد شعار بسیار ارزشمند هر روز بهتر از دیروز می افتادند و این کم افتخاری نبود. ایشان از نادر مدیرانی بودند که من واقعا دوستشون داشتم و شاید یکی از دلایل ادامه تحصیلم از لیسانس به فوق و سپس دکتری مدیریت (با شرکت در کنکور ۳ سال پیش) علیرغم همسن بودن با آقای غفاریان, الهام از منش و شخصیت ایشون بود. راستش هنوزم نمیتونم باور کنم و بغض کردم…..
از شنیدن خبر درگذشت ایشان واقعا شوکه شدم..خداوند ایشان را رحمت کند.
کاش ما هم زمانی که رفتیم با کیفیت زندگی‌مان در یادها بمانیم …
همین منش اخلاقی و فروتنی ایشان، عنصر گم‌شده‌ی رفتاری بسیاری از ماست. متشکرم بابت یادآوری این نکته.
سلام
حالا که به گذشته فکر می کنم واقعا به حال خودم افسوس می خورم. یادش بخیر، تازه با ایشون فامیل شده بودیم و من توی مهمونی های خانوادگی فکر می کردم که مثلا خیلی باسوادم و از بحثهای مدیریتی که جسته و گریخته شنیده بودم مطرح می کردم و ایشون متواضعانه و با تبسم همیشگی گوش می داد و هیچ وقت، هیچ وقت! در لحن ایشون ابراز فضل و یا فخر فروشی جهت طرح نواقص بحثهایی که مطرح می کردم رو ندیدم. از نخستین دیدار ارادت و احترام قلبی خاصی نسبت به ایشون پیدا کردم و صمیمیتی که در گفتار و رفتارشون بود مرا مسحور خودش کرده بود.در کنار همه درسهای علمی و اخلاقی که از ایشون آموختم، یادش برای من همواره تدایی گر تواضع، متانت و باز هم تواضع خواهد بود. عرض تسلیت به خانواده صبور و با ایمانش که تا آخرین لحظات پروانه وار پیکر رنجورش را پرستاری می کردند، از سخت ترین کارهایی بود که انجام دادم.
توفیق روز افزون دانشجویان و دوستانش را در تداوم سلوک و راه آن عزیز را از خداوند مسالت دارم.
با سلام
تسلیت میگم به همه واقعا از دست دادن این افراد ضایعه جبران ناپذیری
هر چند طول عمر مهم نیست مهم کیفیت و چگونگی عمر آدم هاست
روحش شاد
حشمت جان؛ نظام هستی اگر درست عمل می‌کرد اون بابا با همون دایناسورهاش منقرض شده بود!
…
خدا رحمتش کند.
خیلی استاد خوبی بود.
واقعا به ما درس یاد داد.
خدا بیامرزدش.
شب اول قبرشه.
براش دعا کنید، نماز بخونید و …
بله؛ شنیده بودم. خدا رحمت‌شون کنه …
اصلا معلوم نیست این نظام هستی چطوری عمل میکنه؛ یارو از عهد دایناسورها عمر داره، دنیایی از دستش ناراضی هستن؛ اونوقت این آدم تو این سن باید …
یادش گرامی باد
خیلی شوک آور و ناگهانی بود !
دو سال پیش هم توی جلسه سخنرانی توی دانشکده مدیریت تهران ، ایشون رفت روی سن برای سخنرانی که یکدفعه حالش بد شد و افتاد !!
خدا انشالله رحمتش کنه …