قبلا پستی داشتم با این عنوان که: حرفهای بودن یعنی چه؟ در ادامهی آن پست، در این پست ۷ عادت افراد حرفهای را مرور میکنیم:
- کسب و بهروزرسانی دانش تخصصی به صورت مداوم: انتظار میرود حرفهایها دانش و تخصص بالایی داشته باشند. آیا آنهایی که بهروز هستند با آنهایی که بهروز نیستند، برابرند!؟
- شرکت در دورههای آموزشی رسمی و غیررسمی: بهروز رساندن خود تنها با کتاب و مقاله و کیس خواندن که حاصل نمیشود. خیلی وقتها لازم است برای قرار گرفتن در جریان آخرین پیشرفتهای مربوط به حوزهی کاریتان در دورههای آموزشی مختلف رسمی و غیررسمی شرکت کنید. البته طبعا نباید منتظر سازمانتان باشید؛ خودتان دست بهکار شوید!
- مسئولیتپذیری: حرفهایها قابل اعتماد هستند و سطوح بالایی از مسئولیتپذیری را در سازمان از خود نشان میدهند. حرفهایها آنقدر کیفیت کاریشان بالا است که عملکرد ضعیف آنها روی موفقیت کل سازمان ـ و نه فقط خود آنها ـ تأثیرگذار است.
- داشتن حس مالکیت نسبت به کار: حرفهایها نسبت به کارشان احساس مالکیت و غرور میکنند. آنها نه فقط برای رسیدن به استانداردهای سازمانی، بلکه برای دستیابی به استانداردهایی که غرورشان تعیین کرده کار میکنند. حرفهایها طوری کار میکنند که انگار دارند برای خودشان کار میکنند.
- شبکهسازی در خارج سازمان: حرفهایها میدانند که کار آنها به درون سازمان منحصر نیشود. آنها اهمیت روابط حرفهای در خارج سازمان را درک میکنند.
- رعایت استانداردهای اخلاقی و درستی: حرفهایها در چارچوب استانداردهای اخلاقی حرکت میکنند. آنها شمّ قوی برای تشخیص درستی از نادرستی دارند. درستی حرفهایها به آنها اجازه میدهد مجموعهای از ارزشها را برای چگونه انجام دادن کارشان تعیین کنند. درستی آنها باعث میشود مدیران و دیگران به حرفهایها اعتماد کنند. آنها میگویند که چه کاری را انجام خواهند داد و همان را انجام خواهند داد.
- رعایت استانداردهای عملکردی: حرفهایها از خودشان و دیگران انتظارات سطح بالایی دارند. آنها مصمماند تا حد امکان کارهای درست را به شکل درست انجام دهند. انجام دادن درست کار برای یک حرفهای مهمتر از مجموع ساعاتی است که روی تایم شیت کاری او ثبت میشود. یک آدم واقعا حرفهای از عملکرد ضعیف ناراضی میشود. پول ممکن است مهم باشد؛ اما مهمترین انگیزهی پشت کارهای فوقالعادهی حرفهایها نیست!
پ.ن. خوشحالام که حداقل روی کاغذ، این عادتها را دارم! 🙂
خیلی جالب و مفید بود اما به نظرم این اشتباه است که: “حرفهایها آنقدر کیفیت کاریشان بالا است که عملکرد ضعیف آنها روی موفقیت کل سازمان ـ و نه فقط خود آنها ـ تأثیرگذار است.”
ممنونم ازتون. 🙂
فکر کنم براتون جالب باشه:
Six Common Misperceptions about Teamwork
http://blogs.hbr.org/cs/2011/06/six_common_misperceptions_abou.html