من و یک جاده‌ی چشم به راه
جاده‌ای از شب، تا خلوت ماه
آخرین خانه‌ی این جاده تویی
اتفاقی که نیفتاده تویی …
سهیل محمودی
پ.ن. و اضافه می‌کنم اتفاقی که نخواهد افتاد هم، خودِ تویی! 🙁
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
2521 پستمطالب مرتبط
سال‌ها است که گوگل به‌عنوان یک پیش‌گام فناوری در ذهن ما جا خوش کرده است. بسیاری از محصولات دیجیتالی که امروز بخشی […]
کسی به آلاچیقم آمد گفت چه داری که چنین آرامی و آسوده؟ گفتم: نداشتن! هیوا مسیح دوست داشتم!۰
میلان کوندرا برای من یعنی تمام ادبیات. از روزی که خیلی اتفاقی رمان هویت‌اش به دست‌ام رسید و خواندم‌اش تا روزهایی که […]
این آفتاب بر سرِ ما سایبان کم است بر مرغ جان زمین و زمان آشیان کم است پر هست و اشتیاق پریدن […]
۳ دیدگاه برای “جاده‌ی چشم به راه”
: )
نبود و نیست که!
باز هم باش و فداکاری کن … آرزوهای مرا یاری کن
باز هم باش
باز هم باش