خیلی از ما شاید در ذهن‌مان دنبال یک فرصت خوب بگردیم برای کارآفرینی و راه‌انداختن کسب و کار خودمان. اغلب، انگیزه لازم برای این کار در ذهن ما وجود دارد؛ اما نمی‌دانیم باید چه کار کنیم و از کجا شروع کنیم. اگر به زندگی آدم‌های موفق دنیای کسب و کار هم نگاه کنید می‌بینید که تفاوت این آدم‌ها با دیگران تنها در تشخیص درست و به موقع نیاز انسان‌ها به یک محصول یا خدمت خاص بوده است. در واقع تفاوت این آدم‌ها با دیگران چیزی نبوده جز داشتن “ایده”های جالب، جذاب و کاربردی برای پاسخ‌گویی به “نیاز” دیگران که البته اجرای درست و به موقع آن ایده، باعث موفقیت‌شان شده است (اصلا در صفحات اول هر کتاب بازاریابی می‌خوانیم که بازاریابی معنایی جز تشخیص درست نیاز دیگران و پاسخ‌گویی به آن‌ها ندارد!) خوب حالا وقتی ایده نداریم چه بکنیم؟
امروز یکی از دوستان میلی فرستاده بود که پاسخ این سؤال را در خود داشت. در این سایت، در هر دقیقه به طور متوسط۱۰-۱۲ ایده جدید برای شروع یک کسب و کار (و البته عمدتا ایده‌های مربوط به کسب و کارهای اینترنتی) معرفی می‌شوند؛ ایده‌هایی که هر یک در جای خود جذاب و قابل تأمل هستند. نکته جالب سبک نمایش این سایت است؛ هر ایده چند ثانیه‌ای روی صفحه نمایش است و بعد ناپدید می‌شود! تا لحظه نگارش این مطلب تعداد ایده‌های معرفی شده در این سایت به عدد عجیب “۷۵۴۳۷۱” رسیده است!
خوب نتیجه می‌گیریم که برای کارآفرینی ایده‌‌ها بسیارند، منتها کسانی موفق‌اند که بتوانند آن معنای اصیل بازاریابی را به واقعیت تبدیل کنند! من هم بروم دنبال کارآفرینی خودم! 🙂
درود بر علی آقای نعمتی شهاب عزیز.
خدمت شما که جزو انگشتشمار دوستای گودریم هستی عارضم که گاه و بیگاه سرک میکشم به وبلاگت. اما از اونجایی که گودر شب و روز نذاشته واسه هیچ کی و کامنت گذاشتن تو وبلاگا رو یه جورایی تعطیل کرده به کل، به نظرم باید میاومدم و میگفتم که مطالب وبلاگتو از همون گودر دنبال میکنم. و نمیرسم جدن بیام اینجا کامنتی بذارم واست؛ البته اگه نظری داشته باشم. واسه چی اینو باید میگفتم؟ واسه اینکه شاید یکی از لذتهای وبلاگنویسی لذت خونده شدن توسط دیگران باشه. و رسم رفاقت ایجاب میکرد که بدونی دستکم خونده میشه مطالبت از جانب یکی. حالا گیرم اون یه نفر، آدم نه چندان مهمی باشه مثل من. و حتی شاید مثل خودم اصلن واست مهم نباشه خونده شدن توسط دیگران، و نفس نوشتن تو وبلاگت “واسه دل خودت نوشتن” باشه. اما گفتم بد نیست بگم اینو و یه بار دستکم کامنتی بذارم پای وبلاگت. امید که بیشتر بتونم کامنت بذارم.
پ.ن : آقا راستی یه تنه سه برابر بقیه کسایی که فالوو کردم شیر میکنیا. اینترنت خونه هم هنوز نفتیه، خیلی از آیتمای شیر شدهت رو نمیرسم گاهی بخونم. اما اونایی که پاش کامنتی گذاشتی یا نوتی نوشتی واسش رو میخونم. خبرگزاریای هستی واسه خودت 😉 شیر آیتم هات افزون باد! 😀 خیلی حرف زدم، زیاده جسارت. ارادتمند، وحید.