نگاه کن مرا که چشم، کم‌کم نایاب می‌شود مهارت دوست داشتن در زبان مادری گم می‌شود … احمدرضا احمدی

نمی‌شود که بخواهم هر آن‌چه می‌خواهید درون حسرت من، قدرت تقاضا نیست چه زیرکانه بلند است این سکوت عمیق صدای من به کسی می‌رسد که این‌جا نیست … مریم جعفری

از موج‌های بی‌قراری از نعره‌های سخت توفان از خاطرات باد و باران از لحظه‌های سرکش دیروزِ او، با او مگویید زیرا که امروز دریا خودش از آن همه بی‌تابی‌ بی‌هوده خسته است … سهیل محمودی

چنان بی‌کرانه‌ای که هر ستایشی محدودت می‌کند … عمران صلاحی

خاموشی گُل خواهد داد فراموشی هم؛ نمی‌بینی!؟ هیوا مسیح

این‌جا، ولی هنوز از انبوهِ وهمِ خویش چشم مرا به حیرت می‌کاوی و در کویرِ دورِ نگاهم طرحی به‌جز گریز نمی‌یابی … زنده‌یاد منوچهر آتشی

از هر جا آغاز کنی، زودتر است و به هر جا فرود آیی دیر … حسین منزوی

هرگز دلم نخواست بگویم هرگز مرگ از طنین هرگز می‌زاید اما همیشه از ریشه‌ی همیشه می‌آید رفتن همیشه رفتن حتی همیشه در نرسیدن رفتن! پ.ن. به‌احترام دوم اردیبهشت و ۵۵ سالگی قیصر امین‌پور.

سین‌ها می‌آیند شین‌ها می‌روند اما ریگِ تهِ‌ جو ماندن مهم‌تر از دیدنِ دنیا است. سید علی صالحی

شب و روز از تو می‌گوییم و می‌گویند، کاری کنکه «می‌بینم» بگیرد جای «می‌گویند»های ما نمی‌دانم کجایی یا که‌ای، آن‌قدر می‌دانمکه می‌آیی که بگشایی گره از بندهای ما … به‌احترام هشتم آبان، ششمین سال‌گرد درگذشت قیصر امین‌پور. یادش و نام‌اش تا همیشه زنده باد!