من می‌روم زکوی تو و دل نمی­‌رود این زورقِ شکسته ز ساحل نمی­‌رود … گر بی‌تو سوی کعبه رود کاروانِ ما پیداست آن، ­‌که جز رهِ باطل نمی­‌رود درجست‌و‌جوی روی تو هرگز نگاهِ من بی‌کاروانِ اشک ز منزل نمی­‌رود … استاد محمدرضا شفیعی کدکنی دوست داشتم!۸