این روزها تنش و استرس و مشکلات و چالشهای پیشبینی نشده جایی ثابت در زندگی روزمرهی ما پیدا کردهاند. روزی نیست که غم و رنج و ناامیدی سری به ما نزنند. مسیر رسیدن به روزهای آرام و پر از شادی، هر روز صعبالعبورتر بهنظر میآید. این روزها نهفقط زندگی شخصی که دنیا هم آنچنان غیرقابل پیشبینی و عجیب شده که دیگر گوشهی عزلت بیمعنا است.
در برابر این دنیای ترسناک و پر اضطراب چه میشود کرد؟ یک راه این است که هر چه میتوانیم از این دنیا کنارهگیری کنیم؛ اما بهنظر میرسد چنین انتخابی نشدنی باشد: چرا که حتی اگر انتخاب شخصی ما هم گوشهنشینی و نادیده گرفتن دنیای اطراف باشد، در عصر رسانههای اجتماعی، اعضای خانواده و دوستانمان ما را مجبور به مواجه شدن با دنیا میکنند. فارغ از آن، شرایط زندگی کاری و شخصی ـ بهویژه آنجایی که مربوط به جنبههای اجتماعی، اخلاقی و مالی زندگی و ارتباط با دیگران میشود ـ بهاندازهی کافی پرتنش است.
بنابراین چارهای جز مواجهه با این تنشها نداریم و برای این منظور، لازم است که خودمان و «منِ» درونیمان را هر روز بیشتر از دیروز تقویت کنیم. چگونه؟ جنیفر مانوی در این مقاله روی سایت مجلهی اینک ۹ راه را برای این منظور پیشنهاد داده که ترجمهی آزاد و خلاصهای از راهکارهای ایشان را میخوانید:
- از خودتان بپرسید «آمدنم بهر چه بود و به کجا میروم» (مقصود و چرایی زندگیتان را کشف کنید) و تا پاسخ این سؤال را پیدا نکردید دست از تلاش نکشید.
- خودتان را در اولویت زندگیتان قرار دهید.
- بههمان اندازهی تمرینات ورزشی برای بهبود سلامت فیزیکیتان برای آموزش و بهبود ذهنی و احساسیتان هم سرمایهگذاری کنید و وقت بگذارید.
- تصمیم بگیرید، به تصمیمتان متعهد باشید (و بمانید) و اقدام کنید.
- عامل ترس را در تصمیمتان دخالت نکنید.
- ترسهایتان را با تمام وجود در آغوش بکشید.
- ذهن و درونتان را با روشهای مختلف (هر روشی که میشناسید از جمله مدیتیشن، نیایش یا …) آرام کنید.
- بهترین دوست خود شوید.
- در زمان سختیها آرامش و کنترل بر خود را تمرین کنید.
سه سالی است که برای راهاندازی کسبوکار شخصی خودم در حال طی مسیری سخت هستم و آن مقدمهی اول این نوشته نتیجهی اتفاقات این سه سال زندگی خود من بوده است. در میان راههای خانم مانوی من شخصا راههای ۱، ۴، ۵ و ۹ را تجربه کردهام و آنها را بسیار مؤثر یافتهام. حالا با ترجمهی این مقاله ۵ راه جدید را هم یاد گرفتهام که میتوان از این بهبعد آنها را تجربه کنم. 🙂