خدایا این‌قدر درگیر غر زدن بر سر نداده‌های‌ات هستیم که شکر داده‌های‌ات را فراموش کرده‌ایم. با این حال … تو ما را دریاب!
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
2510 پستمطالب مرتبط
امام موسی کاظم (ع): بدان که خداوند، از غم‌زدگان به‌اندازه غم و اندوه‌شان گرهِ غم نمی‌گشاید، بلکه به‌اندازه مهر و رأفت خود […]
فروتنى نعمتى است که بر آن حسد نبرند. امام حسن عسکرى (ع) سال‌گرد شهادت یازدهمین نور آسمانی (ع) بر یار غایب از […]
خدایا یا راه را به ما بنما یا مقصد را! دوست داشتم!۰
خدایا! «خسته و شکسته، گوشه‌ای نشسته‌ام یک نگاه تو بس است …» (شعر از سهیل محمودی) دوست داشتم!۰
۲ دیدگاه برای “نیایش (۱۳)”
بله …
جمله خیلی توپی بود، واقعا تاحالا چند نفر شده اند که بگن خدایا شکرت که به ما زندگی داده ای؟