نگاه کن مرا که چشم، کم‌کم نایاب می‌شود مهارت دوست داشتن در زبان مادری گم می‌شود … احمدرضا احمدی دوست داشتم!۴

اگر آفتاب شود امید نخواهم داشت تمام روز تمام حادثه در مسیر عاطفه‌ی تو باشد دوباره باید تأسف داشت که صدای آب و سبزی درختان آن‌قدر واقعی است که باید سخن از مرگ گفت من آرامش را نمی‌خواهم من حرف دارم گوش کنید خواهش می‌کنم فقط تا طلوع آفتاب گوش کنید … احمد رضا احمدی * عنوان پست، بیتی است

بی‌برگ بودم درختان از بهار باز آمدند گفتم: ای دل راهی نیست باید خویش را بر دستان و آسمان آویخت. از صدای تو از خواب برخاستم گفتم: چه کسی است که آینه را به میل خویش صیقل می‌دهد که من صورتم را در آینه‌ی صورت تو ببینم … احمد رضا احمدی دوست داشتم!۰