بعضی از افراد را هر جور هم که بخواهی تحمل کنی، نمیشود! وقت گذراندن با این افراد سخت است. بدتر این است که خیلی وقتها چارهای جز وقت گذراندن با آنها نداریم و نمیتوانیم بگوییم چقدر خستهکنندهاند. اما یک لحظه صبر کنید: از کجا که من یکی از آنها نباشم؟
در اینجا هفت ویژگی افراد خستهکننده را مرور میکنیم:
۱- آنها یا کلا ساکت گوشهای مینشینند و حرفی نمیزنند (چون معتقدند نظرشان گوش شنوا ندارد!) یا اگر تصمیم به حرف زدن بگیرند بیشتر از آنکه گوش بدهند، حرف میزنند! (و در اغلب موارد اصلا به حرف دیگران گوش نمیدهند!)
۲- حوصلهبرها هر چقدر هم که تلاش کنند نمیتوانند دیگران را بخندانند و لبخندی واقعی را بر لب دیگران بنشانند!
۳- آنها همیشه کارهای محدودی را بههمان شکلی که قبلا انجام دادهاند، تکرار میکنند. تجربه کردن و کشف و امتحان راههای جدید در مرام آنها نیست!
۴- آنها هیچوقت در مورد هیچ چیزی موضعگیری یا نظر شخصی ندارند. آنها بلد نیستند فکر کنند و راه و روش تحلیل کردن را نمیشناسند. بنابراین آنها نه موافق چیزی هستند نه مخالفش!
۵- وقتی فرصت سخن گفتن در اختیار یک فرد خستهکننده قرار میدهید، نباید از اینکه او نمیتواند هیچ حکایت و خاطره و نکتهی سرگرمکنندهای را بیان کند، شگفتزده شوید!
۶- آنها نمیتوانند دنیا را از زاویهی دید دیگران ببینند. جهان اطراف برای آنها چیزی فراتر از تجربیات محدود خودشان نیست و نمیتوانند درک کنند چرا دیگری مثل آنها فکر یا زندگی نمیکند.
۷- آنها نمیتوانند هیچ ارزش جدیدی را برای گروه، سازمان یا جامعهای که در آن عضویت دارند به ارمغان بیاورند. موضع آنها نسبت به دنیا و دیگران تنها بهرهبرداری یکطرفه است. آنها افرادی خودخواه و خودمحور هستند.
خوب است با اطرافیانمان حرف بزنیم و بعد حتی اگر یکی از این ویژگیها را داشتیم تا دیر نشده به فکر چارهای باشیم.
پ.ن. این مطلب پیش از این در خبرنامهی ایمیلی کار حرفهای راهکاو منتشر شده است. برای ثبتنام و دریافت مطالب این خبرنامه به سایت راهکاو مراجعه فرمایید. متشکرم. 🙂