نگاه می‌کنم از هر طرف سوار تویی
نشسته یک تنه بر صدرِ روزگار تویی
هزار لحظه گذشت و هزار لحظه دلم
به سینه سر زد و … دیوانه را قرار تویی
***
به اعتبارِ تو امید، تازه خواهد شد
در این زمانه‌ی بی‌مایه اعتبار تویی
اگرچه بخت به من پشت کرده باکی نیست
“مرا هزار امید است و هر هزار تویی!”
جویا معروفی
این‌گونه است پایان او را به خودش می‌رسانی و خودت سرگردان خودت می‌مانی … محمد علی بهمنی دوست داشتم!۴
“در فصل ۱۱-۲۰۱۰ ـ که اولین سال ریاست آندره آنیلی بود ـ به‌دلیل مصدومیت در نیم‌فصل اول بازی نکردم و در نیم‌فصل […]
با توجه به این‌که قرار است لینک‌های هفته از این به‌بعد روزهای شنبه منتشر شوند، با کمی تأخیر، برویم سراغ قرار هفتگی‌مان. […]
یک: خیلی دور نیست آن روزی که خبری کوتاه بهت‌زده‌مان کرد: دکتر حمیدرضا صدر، نویسنده و مفسر فوتبالی ـ سینمایی محبوب‌مان در […]
۲ دیدگاه برای “هزار لحظه‌‌ی امید …”
عالی
خدا قلم زد و شب را ادامه دار کشید
مرا مسافرِ شب های انتظار کشید
تو را شکفته و مغرور و سنگدل، اما
مرا شکسته و بی تاب و بی قرار کشید
تو را کنارِ سحرگاهِ شاد پبروزی
مرا حوالیِ اندوهِ بی شمار کشید
میان خنده و غم جنگ شد، دریغا غم
به خنده چیره شد و دورِ من حصار کشید
غمی که بر سرم آمد از آشنایان است
همان غمی ست که هر لحظه شهریار کشید