من نیستم اینکه اینجاست، این «من» که تنهاست
من بی تو هیچم، تو هر جا که باشی «من» آنجاست
اینجا سراغ تو را، از که باید بگیرم؟
اینجا که بیگانگی، عادت آشناهاست …
روزی که «ما» میشویم از تفاهم «من» و «تو»
آن روز زیباترین روز روزان دنیاست!
حسین منزوی
۱ دیدگاه برای “عادتِ بیگانگی …”
با تشکر جالب بود