درایت عبارت است از توانایی توصیف دیگران همان‌طور که خودشان را تصور می‌کنند!
آبراهام لینکلن
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
2510 پستمطالب مرتبط
نکته‌ی کلیدی در تبدیل شدن من به یک مدیر خوب این است: چگونه آن‌هایی که از من متنفر هستند را از آن‌هایی […]
در همان زمانی که ما داریم فکر می‌کنیم چطور باید به خط پایان برسیم، یک نفرِ دیگر، دارد محل قرارگیری خط پایان […]
خلاقیت یعنی اینکه به خودت اجازه بدهی تا اشتباه کنی. هنر یعنی بدانی کدام‌شان را نگه داری! اسکات آدامز دوست داشتم!۲
یکی از مهم‌ترین فرق‌های یک گربه و یک دروغ این است که جناب گربه فقط ۹ تا جان دارد! مارک تواین دوست […]
۳ دیدگاه برای “گزاره‌ها (۱۲۵)”
جمله ی جالبی بود ، اما کار سختیه .
سلام و ممنون. خوب اینکه آدم‌ها از زاویه‌ی دید خودشون به ماجرا نگاه کنند تا حدود زیادی طبیعیه. ولی در هر حال کسب درایت با این تعریف می‌تونه در راحت‌تر زندگی کردن کمک‌مون کنه.
سلام به شما. یه زمانی از یه دوستی پرسیدم «معرفت» یعنی چی؟… بنده ی خدا یه کمی مکث کرد و گفت: ببین معنیش رو می دونم اما نمی تونم بگم. یعنی با کلماتی که بلدم نمیشه گفت.
این جمله ی «آبراهام لینکلن» رو که خوندم دیدم اگه قرار باشه درایت رو خودم تعریف کنم باید جواب همون دوست قدیمیم رو بدم. تعریف جالبی بود. توی لغت «نامه ی دهخدا» معانی زیادی برای این کلمه نوشته مثل: دانستن . عقل . دانش. علم . معرفت. دریافت . دریافتن . بدانستن . عرفان . معرفت . وقوف . آگاهی . دانایی
ضمن احترام برای همه ی دوستان، بعید می دونم الان آدمهای زیادی درایت داشته باشن به خاطر اینکه اکثرا توانایی توصیف دیگران رو دارن اونجوری که خودشون اونها رو تصور می کنن.