درایت عبارت است از توانایی توصیف دیگران همان‌طور که خودشان را تصور می‌کنند!
آبراهام لینکلن
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
2532 پستمطالب مرتبط
نمی‌دانیم روز نخست چه کسی آب را کشف کرد؛ اما می‌توانیم مطمئن باشیم که آن کاشف، ماهی نبود! هاوارد جورج دوست داشتم!۵
دوستان عزیزم روزهای یکشنبه تا سه‌شنبه این هفته درگیر یک پروژه‌ی بسیار بسیار جذاب در خارج شهر تهران خواهم بود که گزارش‌اش […]
بدون چند هدف کوچک و اندکی تلاش برای رسیدن به آن‌ها هیچ انسانی نمی‌تواند به زندگی ادامه دهد. جان دیوئی دوست داشتم!۴
قلب، کتاب چشم است … (هر چه چشم ببیند لاجرم در دل نشیند!) حکمت ۴۰۹ ـ نهج‌البلاغه دوست داشتم!۰
۳ دیدگاه برای “گزاره‌ها (۱۲۵)”
جمله ی جالبی بود ، اما کار سختیه .
سلام و ممنون. خوب اینکه آدم‌ها از زاویه‌ی دید خودشون به ماجرا نگاه کنند تا حدود زیادی طبیعیه. ولی در هر حال کسب درایت با این تعریف می‌تونه در راحت‌تر زندگی کردن کمک‌مون کنه.
سلام به شما. یه زمانی از یه دوستی پرسیدم «معرفت» یعنی چی؟… بنده ی خدا یه کمی مکث کرد و گفت: ببین معنیش رو می دونم اما نمی تونم بگم. یعنی با کلماتی که بلدم نمیشه گفت.
این جمله ی «آبراهام لینکلن» رو که خوندم دیدم اگه قرار باشه درایت رو خودم تعریف کنم باید جواب همون دوست قدیمیم رو بدم. تعریف جالبی بود. توی لغت «نامه ی دهخدا» معانی زیادی برای این کلمه نوشته مثل: دانستن . عقل . دانش. علم . معرفت. دریافت . دریافتن . بدانستن . عرفان . معرفت . وقوف . آگاهی . دانایی
ضمن احترام برای همه ی دوستان، بعید می دونم الان آدمهای زیادی درایت داشته باشن به خاطر اینکه اکثرا توانایی توصیف دیگران رو دارن اونجوری که خودشون اونها رو تصور می کنن.