گزاره‌ها (۱۲۲)

چقدر عالی می‌شد اگر می‌توانستیم گوش‌های‌مان را هم به همان راحتی چشم‌های‌مان، می‌بستیم و باز می‌کردیم … جورج کریستوفر لیختن‌برگ دوست داشتم!۱

ما بدون رؤیاهای‌مان نمی‌توانیم واقعیت را تحمل کنیم. آدم با حقیقت هم می‌تواند برای خودش خواب و خیال بسازد. البته این بازی […]

پارادوکس هوش‌مندانه‌ای است: وقتی خودم را همان‌گونه که هستم می‌پذیرم؛ می‌بینم می‌توانم تغییر کنم! کارل راجرز دوست داشتم!۴

ایمان ما نسبت به حال بسیار زودتر از ایمان‌مان به‌ آینده می‌میرد … راث بندیکت دوست داشتم!۰