میپرسم انتهای این تاریکی کجاست؟
هیچ!
دنیا تا دلت بخواهد بیهودهی مطلق است!
سید علی صالحی
میپرسم انتهای این تاریکی کجاست؟
هیچ!
دنیا تا دلت بخواهد بیهودهی مطلق است!
سید علی صالحی
وقتی از مسئله و حل آن سخن میگوییم، بیاختیار بهدنبال روشهای عجیب و غریبی میافتیم که در طول زندگیمان برای حل مسائل […]
ناامیدی از آینده و احساس شکستخورده بودن از آشناترین احساسات این روزهای زندگی ماست. من پیامهای زیادی دریافت میکنم که از من […]
خیلی از ما تصور میکنیم برای موفقیت شغلی نیازمند انجام کارهای عجیب و غریب و تلاشهای مافوق بشری هستیم و بههمین دلیل، […]
پیش از این نوشتم که یکی از چالشهای جدی ما در زمینهی رؤیاسازی، شایسته ندانستن خودمان در مورد رؤیایی است که به زیبایی آن […]
۲ دیدگاه برای “زندگی: دالان بیهودگیها …”
با شما موافقم؛ اما دیدن دنیا بستگی به حالی دارد که آدم در آن قرار دارد …
به نظر من دنیا دالان نورانی است که در آن پروانه های رنگی به پرواز در می آیند و شادی می پراکنند
فقط کافی است از نور نهراسیم و چشمانمان را باز نگه داریم تا پروازشان را ببینیم.