2 thoughts on “گزاره‌ها (۱۰۴)”

1. این کتاب یکی از به‌ترین کتاب‌های عمر من است. زمستان پارسال خواندم‌اش و حتما باز آن را خواهم خواند.

2. زمستان ۶۲ اسماعیل فصیح را دوست دارم، یادآور دوران نوجوانی و جوانی است