سرمشقهایت را نوشتم خط به خط اینک
ای عشق از من دفتری تکثیر خواهد شد؟
گفتی” «در این ره پیر باید شد» شدم حالا
از آن همه رؤیا یکی تعبیر خواهد شد؟
محمد علی بهمنی
درسهایی از فوتبال برای کسب و کار (۵۳): جادوی خلاقیت در انجام کارهای تکراری!
تا دقایقی دیگر پنجمین الکلاسیکوی فصل برگزار میشود و باز ما شاهد هنرنمایی بالرینهای بارسا در ورزشگاه رؤیایی نیوکمپ در برابر رقیب دیرینه خواهیم بود. الان که این مطلب را مینویسم نمیدانم امشب در بازی چه اتفاقی خواهد افتاد؛ اما این را میدانم که الگویی که در این پست در موردش مینویسم را حتما امشب هم در بازی بارسا خواهیم دید. امشب میخواهم در مورد یک ویژگی جادویی دیگر بارسا بنویسم که در بازی رفت الکلاسیکوی جام حذفی نمود بسیار زیادی پیدا کرد.
حفظ توپ وحشتناک، پرس شدید و ضربهی سریع. این شاید خلاصهای باشد از سبک بازی بارسای پپ. همه این را میدانند و همان همه هم تا بهحال روشهای گوناگونی را برای در هم شکستن این سبک بازی انجام دادهاند؛ اما جز در بعضی بازیها و بهصورت مقطعی هنوز تیم و مربی پیدا نشده که بتواند در برابر این سبک بازی دوام بیاورد. مثال بارزش هم مورینیو است که در تمامی الکلاسیکوهای بسیار زیاد این دو سال اخیر (از همان بازی ۵ هیچ معروف تا همین بازی هفتهی پیش) در تمام بازیها سبک متفاوتی را امتحان کرده و جز در یک بازی ـ فینال جام حذفی قبل ـ موفق نبوده است. جالب اینجاست که در تمامی این الکلاسیکوها اغلب گلهای بارسا از الگوی یکسانی پیروی کرده است: یک پاس توی عمق و … گل! مثلا همان الکلاسیکوی ۵ هیچ را یادتان بیاید یا بازی رفت لیگ امسال که مسی آن پاس جادویی را به الکسیس داد. خوب همه این را میدانند که بارسا چطور بازی میکند و چطور گل میزند. چرا کسی نمیتواند در برابرش مقاومت کند؟
بهنظرم این مسئله دو وجه دارد:
۱- اجرای عالی کارهای تکراری: بازیکنان بارسا این کارهای تکراری را آنقدر عالی انجام میدهند که هر چقدر هم تیمهای حریف در بازی دفاعی پیشرفت کنند دست آخر پیشرفتهترین تاکتیکشان برای متوقف کردن بازیکنان بارسا میشود خشونت! (مراجعه کنید به حرکات وحشیانهی پپه در تمامی الکلاسیکوهای دو سال اخیر!)
۲- خلاقیت در انجام کارهای تکراری: بازیکنان بارسا در انجام کارهای تکراری خلاقیت دارند! از جمله آنها دقیقا در انجام همین تاکتیک پاس توی عمق و گل زدن، بازیکنان متفاوتی نقش ایفا میکنند. مثلا اگر همیشه در ذهن بازیکنان حریف این الگو ثبت شده که باید ژاوی یا اینیستا پاس بدهند و مسی و الکسیس و ویا گل بزنند، بهیکباره در یک بازی مشکل که کار گرهخورده شاهد این هستیم که مسی پاس میدهد و ژاوی گل میزند. یا از آن هم جالبتر، مسی پاس میدهد و اریک آبیدال در سن ۳۲ سالگی دومین گل تاریخ دوران بازیگریاش را در الکلاسیکو بهثمر میرساند!
ماجرا وقتی جالبتر میشود که بارسا بهیکباره حتا روش گل زدنش را عوض میکند و حریف را با تاکتیک خودش غافلگیر میکند. گل اول الکلاسیکوی جام حذفی همینطوری بهثمر رسید: اولین گل بارسا از روی ضربهی کرنر در کل فصل جاری!
راستش من هنوز در این مورد به نتیجه نرسیدهام که آیا این پویایی و توان بالای ذهنی برای بروز خلاقیت در سختترین شرایط ممکن، وابسته به نبوغ بازیکنان بارسلونا است و یا نتیجهی آموزشهایی که در مکتب لاماسیا دیدهاند. این خیلی شاید مهم نباشد؛ مهم درس دیگری است که ما از این بارسای جادویی میگیریم: سادهترین الگوی موفقیت اجرای عالی و خلاقیت در انجام کارهایی است که نه فقط برای دیگران که برای خودمان هم تکراری شدهاند!
پ.ن.۱. عکس بالا مربوط است به الکلاسیکوی رفت لیگ امسال؛ همان بازی ۳-۱ معروف. میتوانید در چهرهی تکتک بازیکنان بارسا لذت و غرور ناشی از بهترین بودن را ببینید! این عکس واقعا جادویی است.
پ.ن.۲. کانال رسمی یوتیوب باشگاه بارسلونا انیمیشن بسیار جالبی در مورد بازی امشب منتشر کرده که هرگز نباید از دستش بدهید: اینجا روی یوتیوب و دانلود از اینجا.
پ.ن.۳. امروز ۲۵ ژانویه روز تولد دوستداشتنیترین بازیکن دنیا برای من و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ است: تولدت مبارک ژاوی هرناندز عزیز!
ابزار جستجو یا جستجوی ابزار؟
“من احساس میکنم بشر امروز از چیزی رنج میبرد که نمیداند چیست؟ کسی که نابیناست بالاخره می داند از چه رنج میبرد. چون یکی از ابزارهای شناخت و ادراک حسیاش را از دست داده اما بشر امروز نمیداند کدام ابزار معرفتیاش را از دست داده است. هگل میگوید: شکاکیت دیروز بشر که در دورهی سوفسطاییان و یونانیها بود، «شکاکیت وجودی (انتولوژیک)» بود. بشر در عالم بیرون دچار شک شده بود. اما شکاکیت دوران معاصر معرفتشناسانه (اپیستمولوژیک) است. یعنی در حوزهی معرفت ما نقصان ایجاد شده و دچار شک و تردید هستیم و نمیدانیم منشأ بحران چیست و کجاست؟” (از گفتگوی طهماسب صلحجو با احمد رضا معتمدی در مورد فیلم آلزایمر؛ مجلهی فیلم؛ شمارهی ۴۲۲؛ مهر ۱۳۹۰)
گم شدن ابزار کسب معرفت بشر! نگاه جالبی است. هر چند که بهنظرم مشکل اصلی گم شدن ابزار نیست. علم شناخت به ما آموخته که ابزارهای حصول معرفتمان دارای چه محدودیتهایی هستند و چه کاربردهای محدودی دارند. سردرگمی ما از همینجا شروع شده. ما به ناگاه فهمیدهایم که دیگر “ابزار جستجویمان” بهکار نمیآید. بنابراین به سراغ “جستجوی ابزار” رفتهایم. اما ناگهان با این حقیقت تلخ و سهمناک روبرو شدهایم که “جستجو” بدون “ابزار” ممکن نیست! این دور باطل است که این روزها اذیتم میکند …
گزارهها (۱۲۰)
بهتر است یک روز شیر باشیم تا عمری گوسفند!
الیزابت کنی
حرفهایها (۳)
“حجازی را تا آنجا که میشناسم و از سایرین شنیدهام عاشق حرفهاش بود و زندگی وی در حرفهی او خلاصه میشد. بسیاری از افراد در حرفه و ورزش فوتبال حضور دارند اما در کنار آن به کارها و حرفههای دیگر فکر میکنند که حجازی اینچنین نبود. حجازی فوتبالیست آمد و فوتبالیست رفت و همین باعث شد تا شخصیت ممتاز گردد.” (اکبر زنجانپور در مورد ناصر حجازی؛ اینجا)
دکتر وفا غفاریان درگذشت …
تازه از ناهار برگشته بودم که ایمیل احسان را دیدم با موضوع: دکتر وفا غفاریان. قبل از اینکه بازش کنم هر فکری را میکردم جز این خبر بسیار بد؛ هر چند مدتها بود که آقای غفاریان دچار بیماری سختی شده بودند.
احتمالا کمتر کسی از علاقهمندان مباحث مدیریت استراتژیک در ایران هست که نام دو کتاب معروف ایشان “استراتژی اثربخش” و “معانی نوظهور در مفهوم استراتژی” را نشنیده باشد. با بودن مدیرانی مثل آقای غفاریان در میان مدیران دولتی ایران، کمی میشد به آینده امیدوار بود. به قول شهرام، آقای غفاریان یکی از الگوهای مدیریتی برای جوانان نسل ما و نسلهای قبلی ما بودند. کسانی که به دانش تئوریک بسنده نکردند و وارد عرصهی عمل شدند و از آن طرف هم نیفتادند؛ یعنی به کار اجرایی بدون دانش تئوریک نپرداختند. آقای غفاریان از معدود مدیران رده بالای دولتی در این چند سال اخیر بودند که در هر دو عرصهی علم و عمل، واقعا حرفی برای گفتن داشتند. کسانی که در بدترین حالت، مقابل بسیاری از خرابیهای ناشی از اهمال و نادانی ایستادند. هنوز کارهای بسیار دیگری مانده بود که ایشان میتوانستند انجام بدهند و رفتنشان با این سن کم، واقعا تأسفبار است.
بسیار متأسفم و درگذشت ایشان را به جامعهی مدیریت ایران تسلیت میگویم. روحش شاد.
لینکهای هفته (۷۳)
پیش از شروع:
- برای دیدن مطالبی که این پست برگزیدهی آنهاست، میتوانید فید لینکدونی گزارهها را در فیدخوان یا گودرتان دنبال کنید.
- لینکهای توصیه شده توسط من با رنگ قرمز نمایش داده میشوند.
- برای مرور سریعتر مطالب، لینکهایی را که از نظر من تنها خواندن عنوانشان کفایت میکند، با پسزمینهی زرد رنگ نمایش میدهم.
جامعهشناسی، روانشناسی و کار حرفهای:
کارهایی که به جای غر زدن میتوانیم انجام دهیم! (استثناییییی!)
تست خودشناسی فروید (جالبه!)
مدیریت و کارآفرینی:
انتخاب نوع رابطه در زمانبندی (این نوشتهی نادر خرمیراد خیلی خوب بود)
درسهایی که میشود از ورشکستگی “کداک” گرفت (مهران نصر؛ رسانههای امروز)
لری پیج:گوگل باید مانند یک خانواده باشد (آیکلاب) (ویژگیهای یک محیط کاری ایدهآل از زبان پیج. مدیرای ایرانی، واقعا همهشون هم راهکارهای فوقالعاده و غیرقابل دسترسی نیستند!)
مصاحبه مطبوعاتی اینجانب درباره مرسدس بنز با مجله خلاقیت (استاد پرویز درگی)
حرف و عملتان یکی باشد (دستنوشتهای یک مدیر)
یادگیری در بازاریابی و فروش (احسان نصیری)
موازیکاری بهسبک ایرانی (سینا انصاری؛ دلتنگیهای آخر هفته)
سه پنجم سایتهای تجاری در ایران شکست میخورند (آمارهای خوبی داره داخلش)
The Value of a BA: Building the Bridge (این هم یک توصیف خوب از ماهیت کار تحلیلگران کسب و کار)
Interbrand – Best Global Brands 2011 – Top 100 brands (این یکی هم ردهبندی باارزشترین برندهای جهان توسط بلومبرگ)
فناوری اطلاعات و ارتباطات:
افزایش نقشآفرینی IT در سازمانها؛ نتایج نظرسنجی سالانه موسسه مککینزی (یک گزارش بسیار بسیار خواندنی و مهمترین لینک این هفته از نظر من!)
جاکوبجکگلدمن، بنیانگذار زیراکس پارک درگذشت (خبر بسیار بسیار مهمیه. این آدم یکی از مهمترین و ناشناختهترین آدمهای تأثیرگذار بر پیشرفت صنعت آیتی در دنیا است.)
پوشش همایش اپل با موضوع آموزش، در «یک پزشک» (دکتر علی رضا مجیدی؛ یک پزشک)
بسته شدن مگاآپلود و دستگیری صاحب عجیبش (دکتر علی رضا مجیدی؛ یک پزشک)
جری یانگ، موسس یاهو از این شرکت استعفا داد (وبلاگینا)
آمار و ارقامی از اینترنت در سال ۲۰۱۱ (وبلاگینا)
دبیان حالا اولین توزیع روی وبسرورهای جهان است (آزادراه)
وضعیت درآمد صنعت آیتی؛ افت بازار سختافزار، رشد درآمد شرکتهای نرمافزاری
متن کامل گزارش اینفورما در خصوص پیشبینی بازار تلفن همراه خاورمیانه و آفریقا تا سال ۲۰۱۵
رشد سریع سیستمهای رایانش ابری
آمار استفاده ایرانیها از بازیهای رایانهای/ مصرف روزانه ۴۰ میلیون ساعت “گیم”
تلفنهای هوشمند نسل چهارم ۵ درصد بازار را در دست دارند
مایکروسافت نگران از کاهش فروش ویندوز
صدور مجوز برای بیش از هزار نرمافزار در ایران در سال ۹۰
معاون وزیر ارتباطات: دلیل محدویتهای ایجاد شده در اینترنت شناسایی دو ویروس جدید است (من یکی شخصا قانع شدم آقای معاون!)
اقتصاد:
تبیینی از رکود حال حاضر اقتصاد آمریکا (کافهی اقتصاد) (عاااااااالی!)
نیروی کار دلسرد میشود (تحلیل آمار بیکاری در ایران توسط علی دادپی در “اقتصاد، خرد، بازار و خانوار”)
گزارهها (۱۱۹)
اگر تنها ابزار در دست شما یک چکش باشد، عادت میکنید هر مسئلهای را یک میخ ببینید!
آبراهام مازلو
درسهایی از فوتبال برای کسب و کار (۵۲)
“من هرگز نگران داشتن یک تیم کوچک (از نظر تعداد بازیکن) نیستم. در واقع این میتواند برای ما بهتر باشد. من به بازیکنانم اطمینان کامل دارم و فلسفهی من این است که برای هر مشکلی یک راه حل وجود دارد.” (پپ گوآردیولا؛ اینجا)
با تبریک تولدش و با آرزوی یک برد استثنایی دیگر در الکلاسیکوی امشب. 🙂
۱۲ تمرین برای خلاقتر کردن ذهن
حل مسئله همیشه از راههای شناخته شده و معمولی قابل انجام نیست. خیلی وقتها مشاوران ناگزیر از استفاده از روشهای جدید و غیرسنتی برای حل مسائل سازمانی هستند. استفاده از روشهای جدید میتواند دو وجه داشته باشد: یادگیری روشهای جدیدی که دیگران ابداع کردهاند و ابداع روشهای جدید توسط خود فرد یا تیم. دومی نیازمند خلاق بودن است. خلاقیت اگر چه میتواند یک ویژگی ذاتی آدمها باشد (بعضی آدم ها همیشه خلاقاند)؛ اما اینطور هم نیست که خلاقیت صرفا ذاتی باشد. بههمین دلیل روشهای زیادی برای خلاقتر شدن ارایه شده است. در عین حال تمریناتی هم برای افزایش توان خلاقیت ذهن وجود دارند که در این پست ۱۲ تمرین ساده در این زمینه را مرور میکنیم:
- روزی یک ساعت را بدون سخن گفتن در میان جمع ـ بهاستثنای پاسخ دادن به پرسشهای مستقیم ـ بگذرانید. این کار را البته باید طوری انجام دهید که دیگران نگران قهر کردن یا مریض شدن شما نشوند. هر چقدر که میتوانید معمولی باشید. اما داوطلب صحبت کردن یا اطلاعرسانی نشوید!
- روزی ۳۰ دقیقه در مورد یک موضوع خاص فکر کنید. با ۵ دقیقه در روز شروع کنید.
- یک نامه بنویسید که در آن عبارات من و مال من و عبارتهای مشابه وجود نداشته باشند.
- ۱۵ دقیقه در روز صحبت کنید بدون اینکه عبارات من و مال من و عبارتهای مشابه در سخنانتان وجود داشته باشند.
- یک نامه با لحن موفقیتآمیز یا آرام در مورد خودتان بنویسید. از عبارتهای نادقیق استفاده نکنید و دروغ هم نگویید. بهدنبال جنبهها یا کارهایی از خود بگردید که میتوانند با صداقت، راه طی شده توسط شما را بازتاب بدهند.
- پیش از ورود به یک اتاق شلوغ اوضاع را بسنجید!
- با یک آدم جدید دوست شوید و بدون اینکه متوجه شود او را وادار کنید تا در مورد خودش برای شما صحبت کند. سؤالاتتان را طوری مطرح کنید که فرد احساس آزردگی نکند.
- برای همان آدم جدید بهصورت اختصاصی در مورد خودتان و علایقتان صحبت کنید؛ بدون اینکه شکایت یا اغراق کنید یا مخاطبتان را خسته کنید.
- “منظورم این است که” یا “در واقع” و هر تکهکلام دیگری را از حرف زدنتان حذف کنید.
- برای دو ساعت از روزتان برنامهریزی کنید و این برنامه را اجرا کنید.
- برای خودتان ۱۲ وظیفهی تصادفی تعیین کنید. مثلا: با اتوبوس تا یک شهر نزدیک بروید و برگردید، ۱۲ ساعت غذا نخورید، در بدترین محل ممکن غذا بخورید، تا صبح بیدار بمانید و کار کنید و …
- هر از چند گاهی یک روز کامل به همهی خواستههای منطقی دیگران پاسخ مثبت بدهید.
پ.ن. خداوکیلی خیلی تمرینهای خلاقانهای هستند! 🙂