خدایا! دیگر آرزو کردن هم پاک از یادمان رفته. به یادمان بیاور که هنوز امید و آرزو را از ما نگرفتهاند …
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
ـ اینجا دفترچهی یادداشت آنلاین یک جوان (!؟) ۳۰ و اندی ساله است که بعد از خواندن یک رشتهی مهندسی، پاسخ سؤالهای بی پایانش در زمینهی بنیادهای زندگی را در علمی بهنام «مدیریت» کشف کرد! جوانی که مدیریت را علم میداند و میخواهد علاقهی شدیدش به این علم را با دیگران هم تقسیم کند!
2521 پست
مطالب مرتبط
و همانا بدان که خداوندى که خزاین آسمانها و زمین به دست اوست تو را رخصت دعا داده و خود اجابت آن […]
امام صادق (ع): نشانه ی جهالت و نادانی سه چیز است: تکبر، جدال و کشمکش شدید و نشناختن خداوند. (دانشنامهی امام صادق (ع)) شهادت […]
امام حسین (ع): پنـج چیز است که اگر در انسـان نباشد، در او بهـرهی زیادى نخـواهد بود: ۱ـ عقل ۲ ـ دین […]
مسافر رهاییام، بشیر روشناییام همان که داشت عمرها، مرا در انتظار تو نگاه بیقرار را به هر غبار بسته، من سوار تاخته […]
۳ دیدگاه برای “نیایش (۷)”
andaki dir shode
متشکرم. خودم هم این بخش را خیلی دوست دارم. حتما ادامه میدم.
این نیایش ها و حکمت هایی که میزاری خیلی خوبه به این کارت به صورت مداوم ادامه بده یا یک وبلاگ مستقل برای این کار بزار
موفق باشی