کسبوکار، مدیریت و كار حرفهای بهروایت زندگی
اردیبهشت ۲, ۱۳۹۶
بر تیر نگاه تو دلم سینه سپر کرد
تیر آمد و از این سپر و سینه گذر کرد
چشم تو به زیبایی خود شیفته‌تر شد
هم‌چون گل نرگس که در آیینه نظر کرد …
گفتیم دمی با غم تو راز نهانی
عالم همه را شور و شر اشک خبر کرد
سوز جگرم سوخته دامان دلم را
آهی که کشیدیم در آیینه اثر کرد
یک لحظه شدم از دل خود غافل و ناگاه
چون رود به دریا زد و چون موج، خطر کرد
بی‌صبر و شکیبم که همه صبر و شکیبم
همراه عزیزان سفر کرده، سفر کرد …
امروز دوم اردیبهشت، قیصر امین‌پور ۵۸ ساله شد. روح بزرگ‌ش شاد.
بر تیر نگاه تو دلم سینه سپر کرد تیر آمد و از این سپر و سینه گذر کرد چشم تو به زیبایی خود شیفته‌تر شد هم‌چون گل نرگس که در آیینه نظر کرد … گفتیم دمی با غم تو راز نهانی عالم همه را شور و شر اشک خبر کرد سوز جگرم سوخته دامان دلم را آهی که کشیدیم در
فروردین ۲۴, ۱۳۹۶
ای روحِ رام‌ناشده! در جنب‌و‌جوش باش
روحی تو ـ ناسلامتی ـ ای جان، چموش باش
ای مردِ در نهاد من افسرده، سوخته …!
زانوی غم رها کن و در عیش و نوش باش
چون نی، نجیب خواندی و نشنید روزگار
شیپور شو ـ کران به کران ـ در خروش باش
هم‌دوش آبشار ـ نه دل‌واپس سقوط … ـ
هم‌کوله با نسیم ـ نه غربت به‌دوش ـ باش
***
ای بغضِ بی‌محل وسط حرف من نپر
تا جمله را تمام نکردم خموش باش
***
آئینه چون شکست، بجز خرده‌شیشه نیست
این دل بریدنی شده دنیا …! به‌هوش باش!
حمیدرضا حامدی
ای روحِ رام‌ناشده! در جنب‌و‌جوش باش روحی تو ـ ناسلامتی ـ ای جان، چموش باش ای مردِ در نهاد من افسرده، سوخته …! زانوی غم رها کن و در عیش و نوش باش چون نی، نجیب خواندی و نشنید روزگار شیپور شو ـ کران به کران ـ در خروش باش هم‌دوش آبشار ـ نه دل‌واپس سقوط … ـ هم‌کوله با نسیم ـ نه
اسفند ۱۹, ۱۳۹۵
کاش می‌افتاد در آئیـــنه‌ها
عکس دل‌ها از میان سینه‌ها
جلب می‌کردند هر زنجــیر را
عکس‌های لختی شمشـیر را
هر که می‌شد سنگدل سل می‌گرفت
هر که گل می‌چید رودل می‌گرفت
هیچ باغی برگ لرزیدن نـداشت
هیچ دستی جرأت چـیدن نداشت
شمر یعنی هر که در فصل بهار
خون کبــکی را بـــریزد با نــهار
از تـو بیـزارم، بد و آدم‌کش است
زندگی با “دوستت دارم” خوش است …
این هفته احمد عزیزی بعد از ۹ سال درد و رنج، دیگر برای همیشه به آرامش رسید و ما را در حسرت ذهن زلال و شوراندیش‌ش گذاشت … روح بزرگ‌ش در جوار اهل بیت (ع) که عمری در وصف آن‌ها عاشقانه سرود، شاد باد.
کاش می‌افتاد در آئیـــنه‌ها عکس دل‌ها از میان سینه‌ها جلب می‌کردند هر زنجــیر را عکس‌های لختی شمشـیر را هر که می‌شد سنگدل سل می‌گرفت هر که گل می‌چید رودل می‌گرفت هیچ باغی برگ لرزیدن نـداشت هیچ دستی جرأت چـیدن نداشت شمر یعنی هر که در فصل بهار خون کبــکی را بـــریزد با نــهار از تـو بیـزارم، بد و آدم‌کش است
اسفند ۵, ۱۳۹۵
بی‌تو دنیای من آبستن ویرانی‌هاست
شانه‌های‌م گسل درد و پریشانی‌هاست …
***
عشق یعنی که بباری به گل و سنگ و علف
عاشقِ محض شدن، عادتِ بارانی‌هاست …
***
رفتن‌ت درد عجیبی است که در جان‌م ریخت
رفتن‌ت عاقبت‌ش بی‌سروسامانی‌هاست!
پشت کردی به من و پشت به دنیا کردم
این غم‌انگیزترین معنی حیرانی‌هاست …
هادی نژادهاشمی
بی‌تو دنیای من آبستن ویرانی‌هاست شانه‌های‌م گسل درد و پریشانی‌هاست … *** عشق یعنی که بباری به گل و سنگ و علف عاشقِ محض شدن، عادتِ بارانی‌هاست … *** رفتن‌ت درد عجیبی است که در جان‌م ریخت رفتن‌ت عاقبت‌ش بی‌سروسامانی‌هاست! پشت کردی به من و پشت به دنیا کردم این غم‌انگیزترین معنی حیرانی‌هاست … هادی نژادهاشمی
بهمن ۲۱, ۱۳۹۵
ستاره را گفتم:
کجاست مقصد این کهکشان سرگشته؟
کجاست خانه‌ی این ناخدای سرگردان؟
کجا به آب رسد تشنه،
با فریب سراب؟
ستاره گفت که:
خاموش!
لحظه را دریاب!
زنده‌یاد فریدون مشیری
ستاره را گفتم: کجاست مقصد این کهکشان سرگشته؟ کجاست خانه‌ی این ناخدای سرگردان؟ کجا به آب رسد تشنه، با فریب سراب؟ ستاره گفت که: خاموش! لحظه را دریاب! زنده‌یاد فریدون مشیری
دی ۱۶, ۱۳۹۵
مارمولک پیر، تو همه چیز را دیده‌ای
تو شادی‌های ما، اشک‌های ما را دیده‌ای
قلب‌های پر از رؤیای‌مان را
و آرزوهای وحشتناک‌مان را.
و آیا این هیچ‌گاه تغییر نمی‌کند؟ …
باغ راما؛ آرتور سی کلارک و جنتری لی؛ ترجمه‌ی دکتر ناصر بلیغ؛ نشر نقطه
مارمولک پیر، تو همه چیز را دیده‌ای تو شادی‌های ما، اشک‌های ما را دیده‌ای قلب‌های پر از رؤیای‌مان را و آرزوهای وحشتناک‌مان را. و آیا این هیچ‌گاه تغییر نمی‌کند؟ … باغ راما؛ آرتور سی کلارک و جنتری لی؛ ترجمه‌ی دکتر ناصر بلیغ؛ نشر نقطه
آبان ۲۷, ۱۳۹۵
می‌کشم بر شانه‌های‌م غربت ِاندوه را
غربتِ اندوهِ بی‌مانند ِهم‌چون کوه را
شانه‌های‌م زیر این بیداد کم می‌آورند
کاش می‌شد کوه باشم این غم ِ بشکوه را
کاش دست مهربانی می‌زدود از روی لطف
لایه لایه دردهایِ مبهم ِانبوه را
کاش‌کی دریادلی با ما روایت کرده بود
درد های بی‌شمار ِشاعری نستوه را
دردهایی چون خوره خونِ غزل را می‌خورد
کاش می‌شد باز گویم دردهای روح را … !
یدالله گودرزی (شهاب)
می‌کشم بر شانه‌های‌م غربت ِاندوه را غربتِ اندوهِ بی‌مانند ِهم‌چون کوه را شانه‌های‌م زیر این بیداد کم می‌آورند کاش می‌شد کوه باشم این غم ِ بشکوه را کاش دست مهربانی می‌زدود از روی لطف لایه لایه دردهایِ مبهم ِانبوه را کاش‌کی دریادلی با ما روایت کرده بود درد های بی‌شمار ِشاعری نستوه را دردهایی چون خوره خونِ غزل را می‌خورد
آبان ۱۳, ۱۳۹۵
رفتم ز پی‌ات در همه دنیا تو نبودی
از شهر گرفتم ره صحرا تو نبودی
دنبال تو گشتم چه بسا باغ جهان را
گل بود ولی در بر گل‌ها تو نبودی
یک شب همه شب دیده‌ی من سوی فلک بود
من بودم و مه بود و ثریا، تو نبودی
***
در شهر خیالم چه بسا گشتم و گشتم
خوبان همه بودند در آن‌جا، تو نبودی …
زنده‌یاد مهدی سهیلی
رفتم ز پی‌ات در همه دنیا تو نبودی از شهر گرفتم ره صحرا تو نبودی دنبال تو گشتم چه بسا باغ جهان را گل بود ولی در بر گل‌ها تو نبودی یک شب همه شب دیده‌ی من سوی فلک بود من بودم و مه بود و ثریا، تو نبودی *** در شهر خیالم چه بسا گشتم و گشتم خوبان همه
آبان ۸, ۱۳۹۵
قطار می‌رود
تو می‌روی
تمام ایستگاه می‌رود
و من چقدر ساده‌ام
که سال‌های سال
در انتظار تو
کنار این قطار ایستاده‌ام
و هم‌چنان
به نرده‌های ایستگاه رفته
تکیه داده‌ام …
امروز ۸ آبان، ۹ سال از آسمانی شدن قیصر امین‌پور گذشت. روح بزرگ‌ش شاد.
قطار می‌رود تو می‌روی تمام ایستگاه می‌رود و من چقدر ساده‌ام که سال‌های سال در انتظار تو کنار این قطار ایستاده‌ام و هم‌چنان به نرده‌های ایستگاه رفته تکیه داده‌ام … امروز ۸ آبان، ۹ سال از آسمانی شدن قیصر امین‌پور گذشت. روح بزرگ‌ش شاد.
مهر ۲۹, ۱۳۹۵
نگاه می‌کنم از هر طرف سوار تویی
نشسته یک تنه بر صدرِ روزگار تویی
هزار لحظه گذشت و هزار لحظه دلم
به سینه سر زد و … دیوانه را قرار تویی
***
به اعتبارِ تو امید، تازه خواهد شد
در این زمانه‌ی بی‌مایه اعتبار تویی
اگرچه بخت به من پشت کرده باکی نیست
“مرا هزار امید است و هر هزار تویی!”
جویا معروفی
نگاه می‌کنم از هر طرف سوار تویی نشسته یک تنه بر صدرِ روزگار تویی هزار لحظه گذشت و هزار لحظه دلم به سینه سر زد و … دیوانه را قرار تویی *** به اعتبارِ تو امید، تازه خواهد شد در این زمانه‌ی بی‌مایه اعتبار تویی اگرچه بخت به من پشت کرده باکی نیست “مرا هزار امید است و هر هزار