“هیچ یک از تیم‌های بزرگ اروپایی از یکدیگر نمی‌ترسند. به‌همین دلیل آن‌ها از بایرن هم ترسی ندارند. در ذهن بهترین بازیکنان فوتبال اروپا جایی برای ترس وجود ندارد. هر بازیکن بزرگی ترس را از ذهنش دور می‌کند. هیچ‌کس با این فکر به زمین نمی‌رود که “وای، ما باید مقابل بایرن قرار بگیریم.” واقعا این‌طور نیست. اگر هم احساسی وجود داشته باشد، انگیزه برای شکست دادن تیمی است که به سه‌گانه رسیده است.” (ژردان شکیری، بازیکن بایرن مونیخ؛ این‌جا)
دقت کردید؟ شکیری می‌گوید که “حرفه‌ای‌ها” در مقابله با یک چالش بزرگ، با انگیزه‌ی غلبه بر آن چالش و انجام یک کار بزرگ، کار را آغاز می‌کنند به‌پیش می‌روند. ترس ناشی از شکست احتمالی عامل انگیزشی نیست. انگیزه یک احساس مثبت است در مورد این‌که می‌شود و می‌توانیم!
چشم 🙂
آدم ترسو دیدی همچین برو تو جلدش ناخودآگاهش رو بیدار کن تا به غلط کردن بیفته بعد سه چهار سال یه گلادیاتور می سازی که نگو . . .
🙂
سلام 🙂 حافظه‌تون خوبه‌ها! خودم هم اون پست را خیلی دوست داشتم.
سلام.نکته ی خیلی جالبی بود.از بین درس های فوتبال اون مطلب “زندگی به سبک پپ یا خوزه” رو هیچوقت فراموش نمی کنم
عالی بود ! عالی !