حالا سال‌هاست که مرا
به جای خالی تو عادت داده‌اند … لیالی!
باز هم بگویم میان من و این بغضِ بی‌قرار
جای تو خالی؟
سید علی صالحی
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
2485 پستمطالب مرتبط
هنر، بدون “آنِ درونی” هیچ است و “آنِ درونی” بدون سخت‌کوشی هیچ! امیل زولا دوست داشتم!۳
تنها راه شناختن محدودیت‌های «دنیای ممکن‌ها»، گذشتن از مرز این دنیا و ورود به «دنیای غیرممکن‌ها» است. آرتور سی. کلارک؛ نویسنده‌ی بزرگ […]
با این شب مکدّر و خاموش دم نزن خواب سیاه عقربه‌ها را به هم نزن از این من رها شده در شب، […]
باز آن سمند زخم‌خورده بی‌سوار آمد با شیههای خونین و چشمی اشک‌بار آمد … چشم‌انتظاران را بگو تا راه بگشایند کاین بی‌سوار […]