ـ این‌جا دفترچه‌ی یادداشت آن‌لاین یک جوان (!؟) سابق و حالا ۴۰ ساله است که بعد از خواندن یک رشته‌ی مهندسی، پاسخ سؤال‌های بی پایان‌ش در زمینه‌ی بنیادهای زندگی را در علمی به‌نام «مدیریت» کشف کرد! جوانی که مدیریت را علم می‌داند و می‌خواهد علاقه‌ی شدیدش به این علم را با دیگران هم تقسیم کند! دوست دارید در مورد من و موضوعات وبلاگام بیش‌تر بدانید؟ پس لطفا تشریف ببرید این‌جا.
ـ من «تحلیلگر کسبوکار / وبلاگنویس / مشاهدهگرِ دنیای کسبوکار، فناوری دیجیتال و رسانه / عاشق فوتبال و ادبیات / کتابخوان و دانشآموز مدرسهی زندگی» هستم (هر چند این آخری یعنی دانشآموزْ ماندن همیشگی را بیش‌تر از هر چیزی دوست دارم.) هدف از راهاندازی «گزاره‌ها» این بوده که دانش و تجربیات و مطالعاتم در حوزههای مشاورهی مدیریت، تحلیل و توسعهی کسبوکار و موضوعات وابسته از جمله مدیریت آی‌تی و در اختیار جامعهی بزرگ مخاطبانم بگذارم. ضمنا در این‌جا درباره‌ی موضوعات دیگری چون: توسعهی مهارتهای شغلی و حرفهای و موضوعات و دغدغههای شخصی من در مورد زندگی و دنیا هم چیزهایی میخوانید. اگر فکر میکنید میتوانم کمکتان کنم، برای اطلاع از داستان زندگی حرفهای، تخصص و سوابق و کمکهای احتمالی من و شیوهی ارتباطگیری، میتوانید برگهی درباره‌ی نویسندهی گزاره‌ها و درخواست مشاوره و همکاری را مشاهده فرمایید.
ـ در نهایت این‌که هیچ انتظاری ندارم که شما با من کاملا موافق باشید. نوشتههای «گزاره‌ها» زاویهی دید من را به مسائل نشان میدهند و همانطور که نام این‌جا نشان میدهد «گزاره» هستند، یعنی میتوانند درست باشند یا نه. ناگفته نماند که منطق گزارهای من کاملا فازی است: من جز خدا هیچ چیز را مطلق نمیدانم؛ به ویژه وقتی بحث برداشت انسانی مطرح است.
من تشکر می‌کنم از حسن نظر شما. اما:
اولا من مدیر نیستم و دانشجوی مدیریت هستم. ثانیا من ادبیات را هم از دید مدیریت می‌خونم؛ خواستی تفسیر این پست‌ها را هم برات می‌نویسم! :دی
ولی از شوخی گذشته همه‌ی مخاطبین این‌جا که مدیر نیستند که! بالاخره خیلی از دوستان هم هستند که از روی دوستی با من این‌جا رو می‌خونند. این پست‌ها بیش‌تر برای اون‌ها است. ضمن این‌که خیلی از حرف‌ها توی دلم هست که باید یک جایی بزنم تا سبک شم. یک کاربرد دیگر این جور پست‌ها همینه …
شما خودت مدیر هستی و بهتر میدونی چکار کنی ولی خب ما هم مخاطبیم دیگه، اگه ما نگیم کی بگه.در ضمن این پست های این تیپی، جنبه ی ادبی شون به جنبه ی مدیریتی شون می چربه! ولی در کل نمره قبولی داره!
اسماعیل جان من هم به نظر شما احترام می‌گذارم؛ اما این‌جا عنوان‌اش یادداشت‌هایی درباره‌ی مدیریت و آی‌تی و زندگیه. این وبلاگ از روز اول مخاطب متخصص را هدف گرفته بوده؛ اما خوب در کنار مطالب تخصصی گاهی تنوع لازمه. ضمن این‌که اگر کمی دقت کنید، پست‌های این تیپی من هم یک ربطی به مدیریت پیدا می‌کنند!
Nice!
میدونی از دو پست اخیرت چی رو فهمیدم؟ فهمیدم وقتی در یه وبلاگ از مسائل تخصصی صحبت میشه، دیگه اونجا نباید از احساسات شخصیت و تلنگرهای شخصیتیت بنویسی! (با حفظ احترام تمام برای نوشته های شما!)
مثل اینه که بری توی یه رستوران چینی بعد اونجا غذای هندی سرو بشه!