بلاگ

نوشته‌ي: جودي گليکمن / ترجمه‌ي: علي نعمتي شهاب

ياد گرفتن چگونگي درخواست کمک از ديگران ـ و اين‌که چطور آن را به شکل درست انجام دهيم ـ براي انجام درست کارهاي‌مان و فراهم آوردن زمينه موفقيت شخصي‌مان ضروري است. شما ممکن است از اين‌که احمق به نظر بياييد بترسيد، اما ترسيدن از درخواست کمک از ديگران و نگرفتن کمکي که به آن نياز داريد نابخشودني است؛ به‌ويژه وقتي ريسک خيلي بالايي وجود داشته باشد. درخواست کمک در محل کار چيز خوبي است. در واقع درخواست کمک از ديگران از راه درست آن مي‌تواند نشان دهد شما چقدر باهوش هستيد! اين کار نشان مي‌دهد که شما قضاوت خوبي داريد و هم‌چنين نشان مي‌دهد که شما مي‌دانيد که چه چيزي را مي‌دانيد و چه چيزي را نمي‌دانيد.  علاوه بر آن کمک گرفتن، از هدر رفتن زمان، انرژي و منابع بسيار زيادي جلوگيري مي‌کند.

البته مسئله تنها درخواست کمک نيست؛ بلکه انجام اين کار از روش درست آن است. اخيرا من مرد جواني را ـ که در حوزه مسکن مشغول به کار است ـ تعليم مي‌دادم. او مي‌خواست يک مذاکره قدم به قدم با رئيس‌اش در مورد آغاز کردن يک پروژه محلي براي دلالان شرکتي که در آن کار مي‌کرد، داشته باشد. مرد جوان چندين بار از من پرسيد: “من چطور بايد اين کار را انجام دهم؟” يا “من چگونه بايد در اين مورد فکر کنم؟” من هر بار به او تعارف کردم که اختيار داريد؛ خودتان بهتر مي‌دانيد!

به جاي اين کار براي دست يافتن به بهترين پاسخ در مورد استراتژي که در اين مقاله مطرح مي‌شود بيانديشيد ـ و نشان دهيد چقدر باهوش هستيد. دفعه بعدي که کمک نياز داشتيد:

1. سؤال‌تان را با آن چيزي که مي‌دانيد شروع کنيد. اول مشق شب‌تان را انجام دهيد! اطلاعات کافي را در مورد مسئله يا مشکل‌تان در آن زمينه خاصي که با آن مواجه هستيد، جمع‌آوري کنيد. به طرف مقابل ايده‌اي در مورد اين‌که تا اين لحظه چه کاري را تمام کرده‌ايد و چه چيزهايي را مي‌دانيد بدهيد و سپس صحبت‌تان را با گفتن اين‌که چه چيزي در مورد اين مسئله يا مشکل برجسته است، شما در کجا يا در مورد چه چيزي درگيري داريد يا در مورد چه چيزي به کمک نياز داريد، ادامه دهيد.
2. سپس جهت‌گيري را که نياز داريد بيان کنيد و از طرف مقابل براي بازخور يا ايده دادن در مورد آن يا شفاف‌سازي موضوع کمک بخواهيد. در مورد اين‌که فکر مي‌کنيد پاسخ بايد چه باشد اظهارنظر کنيد. تنها اين را نپرسيد که: “من چگونه بايد به دلالان کمک کنم؟” به جاي آن يک مجموعه اقدامات را پيشنهاد کنيد و از رئيس‌تان بازخور بگيريد: “من در مورد فرستادن يک حجم انبوه از اي‌ميل براي دلالان فکر مي‌کنم؛ اما در مورد اين‌که آيا اين کار اثربخش‌ترين شکل ممکن کمک به آن‌ها است مطمئن نيستم … نظر شما در مورد اين روش کار چيست؟”
3. اگر جهت‌گيري لازم براي حل مسئله را نمي‌دانيد، راهنمايي‌هاي ملموس بخواهيد. به‌جاي پرسيدن اين‌که “چه کار بايد بکنم؟” به صورت خاص در مورد ابزارهايي که براي اين‌که خودتان آن تصميم‌ را بگيريد سؤال کنيد؛ مثلا يک تحليل مشابه که اخيرا انجام شده يا يک الگو (Template) براي يک کار مشخص. يک راه ديگر اين است که از طرف مقابل بخواهيد شما را به فردي که قبلا روي يک پروژه يا اقدام مشابه کار ارجاع بدهد.

در اغلب موارد با پرسيدن سؤالات دشوار به شکل هوشمندانه در کارتان پيشرفت خواهيد کرد.

منبع

مشاوره‌ي مديريت از آن حوزه‌هاي کاري است که به دليل اسم بسيار جذاب و با پرستيژش در ايران حسابي طرف‌دار پيدا کرده است و دارد روز به روز بر تعداد فعالان‌اش افزوده مي‌شود؛ بدون اين‌که کسي بداند ترمِ مشاوره‌ي مديريت دقيقا در سطح بين‌المللي براي چه کارهايي به کار مي‌رود. چند وقت پيش که بنابر يک توفيق اجباري (!) کتاب فرهنگ جيبي استراتژي نوشته‌ي تيم هيندل و با ترجمه‌ي استاد بسيار بسيار عزيز و نازنين‌ام دکتر سهراب خليلي شوريني مطالعه مي‌کردم، ديدم که هيندل به خوبي اين‌که مشاوره‌ي مديريت چيست را تشريح کرده است. بد نديدم که اين بخش را از کتاب هيندل اين‌جا بياورم تا شايد از اين به بعد در به کار بردن اصطلاح مشاوره‌ي مديريت و عنوان مشاور مديريت براي خودمان کمي احتياط کنيم. اين هم برگي از اين نوشته:

“رسم بر اين بوده است که شرکت‌هايي که ايده‌هاي قابل توجه استراتژيک نداشته‌اند از افراد خارج از شرکت کمک مي‌گرفته‌اند. اين افراد خارج از شرکت معمولا از رده‌هاي مختلف مشاوران مديريت‌اند. در واقع بخش عظيمي از اين کسب و کار که امروز صنعت بزرگي شده است در دوران رشد شتابان برنامه‌ريزي استراتژيک در دهه 1960 ساخته شد. زماني مجله بيزينيس ويک نوشت که برنامه‌ريزي استراتژيک “يک ميني صنعت از مغزهاي متفکر مشاور تشکيل داد”‍ با اين باور که “هر شرکتي مي‌تواند يک استراتژي انتخاب کند که به راحتي آن را به قله‌هاي موفقيت برساند. تنها به اين شرط که درست فکر کند.”

چند شرکت مشاور مشهور استراتژي در بوستون بودند، جايي که مي‌توانستند ارتباط نزديکي با هاروارد داشته باشند. هاروارد دانشگاهي است که منبع بسياري از هوشمندانه‌ترين (واقبل فروش‌ترين) ايده‌ها درباره استراتژي شرکت‌ها بوده و هم‌چنان هست. مشاوران به‌عنوان واسطه، ايده‌هايي را که از دانشگاه‌ها بيرون مي‌آمد براي شرکت‌ها تفسير مي‌کردند و شرح و بسط مي‌داند. آن‌ها البته ايده‌هاي خودشان را هم ترويج مي‌کردند. مثلا در دهه 1960، مک‌کينزي و تعدادي شرکت‌هاي ديگر مفهوم مديريت ماترسي را در مجامع صنعتي ترويج و تبليغ کردند.

حرفه مشاوره مديريت بسيار موفق بوده به طوري که کم‌تر کسب و کاري خارج از تکنولوژي پيشرفته توانسته چنين رشدي داشته باشد. در حرفه مشاوره مديريت رشد ساليانه 20 تا 30 درصد غيرمعمولي نبوده است. با اين وجود مشاوره مديريت يک صنعت نوپا نيست. در سال‌هاي نخستين، کسب و کار بر پايه تکنولوژي نبود که چنين رشدي را بتوان از آن انتظار داشت. شر‌کت‌هايي چون آرتور. دي. ليتل مي‌توانند سابقه خود را به قرن نوزدهم برسانند. مک‌کنزي و بوز آلن هميلتون کار مشاوره‌اي را از سال‌هاي نخستين قرن بيستم آغاز کردند. بنابراين چه چيز باعث رونق بي‌سابقه آن‌ها در دهه ياد شده گرديد؟

نخست بايد به خاطر داشت که اصطلاح “مشاوره مديريت” چندين رشته را شامل مي‌شود. اگر چه برخي از شرکت‌ها به سرعت رشد کرده‌اند، ليکن بقيه رشدي در حد يک کسب و کار رشد يافته را تجربه کرده‌اند. اين کسب و کار را مي‌توان با اغماض به پنج رشته زير تقسيم‌بندي کرد:

1. تدوين استراتژي
2. ساختار سازماني (شامل مالي، منابع انساني و بازاريابي)
3. مديريت بخش عمومي
4. تکنولوژي اطلاعات
5. توسعه محصول (Product Development)

در 1980 سه بخش عمده کسب و کار مشاوره (سه مورد اول ذکر شده در بالا)، 80 درصد درآمد اين کسب و کار را تشکيل مي‌داد؛ در 1990 اين مبلغ به 60 درصد کاهش يافت و امروز احتمالا به پايين‌تر از 50 درصد رسيده است.

در دهه 1990، حوزه بسيار داغ به تکنولوژي اطلاعات (IT) تعلق داشت. تقريبا اين عامل يک تنه کسب و کار را به اوج غير قابل باوري رساند. در بعضي سال‌ها درآمد انگلستان از مشاوره IT، 50 درصد افزايش يافت؛ در حالي که درآمد ساير رشته‌هاي مشاوره به ندرت از يک رقمي تجاوز کرد. بين مشاوره استراتژي و مشاوره ITدر شرکت‌ها معمولا ارتباطي وجود ندارد. مطالعه‌اي در سال 2001 نشان داد که بيش از سه چهارم نمونه مؤسسات بزرگ جهاني از مشاوران سنتي استراتژي خود براي مسايل مربوط به IT استفاده نکرده بودند.

از راه رسيدن اينترنت و ترس پايان قرن از ويروس هزاره، برنامه‌ريزي کامپيوترها به نحوي که فقط دو رقم آخر هر سال را مي‌توانستند بخوانند، موجب رونق مشاوره IT گرديد. ويروس هزاره به اين معنا بود که کامپيوترها سال 2000 را ممکن بود با سال 1900 اشتباه کنند. در نتيجه بازنشسته‌اي که قرار بود مستمري‌اش از سال 2000 شروع شود مطابق کامپيوتر بايد صد سال ديگر صبر مي‌کرد. در عمل اما مستمري‌بگيران اين همه در انتظار نماندند. يا اين ويروس وهمي بيش نبود يا مشاوران در از بين بردن آن کارشان را به خوبي انجام دادند.

اين شرايط بازار، متخصصان IT را فراتر از همه مشاوران قرار داد. شرکت مشاور اندرسون که در سال 2001 نام‌اش را به Accenture تغيير داد، با درآمدي حدود ده ميليون دلار در سال به بزرگ‌ترين شرکت مشاور مديريت جهان تبديل شد. اين شرکت دست کم 50 درصد درآمدش از مشاوره سيستم‌هاي اطلاعات است و بسي کم‌تر از 50 درصد آن مربوط به مشاوره خالص استراتژي است، اگر چه خط فاصل ميان اين دو روز به روز نامشخص‌تر مي شود. امروز به ندرت کار استراتژي‌اي وجود دارد که ارتباطي با IT نداشته باشد.

مشهورترين مشاوران استراتژيک، مثل مک‌کينزي و گروه مشاوران بوستون، از رونق سابق افتاده‌اند. ليکن حتي آن‌ها هم نتوانسته‌اند کسب و کار IT را کاملا ناديده بگيرند، اگر چه به روشني اعلام کرده‌اند که اين حوزه را حوزه پررونق و پردوامي براي کار مشاوره نمي‌دانند.”

فرهنگ جيبي استراتژي؛ تيم هندل؛ ترجمه: دکتر سهراب خليلي شوريني؛ انتشارات انديشه‌هاي گوهربار؛ چاپ اول؛ تهران: 1386؛ صص 24-21

پ.ن.1. اين متن کمي طولاني اما بسيار جالب و مهم بود.

پ.ن.2. خوب اين روزها انتخاب و نوشتن بريده‌هايي از کتاب‌هاي رمان و داستان و شعر در وبلاگ‌هاي مختلفي در سطح اينترنت و البته گودر، به خوبي جا افتاده و طرف‌داران کمي هم ندارد. با اين حال من نديدم کسي به اين فکر باشد که مي‌شود اين کار را در مورد کتاب‌هاي مديريت و آي‌تي هم انجام داد. عميقا معتقدم که بريده‌اي از يک متنِ عالي، گاهي آن‌قدر ارزش‌مند است که مي‌تواند جاي خواندن يک کتاب حجيم را بگيرد. بنابراين از اين پس هر از چند گاهي به سراغ برگي از يک نوشته در حوزه‌هاي مورد علاقه‌ي خودم در زمينه‌هاي مختلفِ مشاوره‌ي مديريت، علم مديريت و مديريت آي‌تي خواهم رفت.

پ.ن.3. کتابي که برگي از آن را اين‌جا خوانديد، کتاب بسيار جذاب و پرمحتوايي است که مطالعه‌اش را به تمام علاقه‌مندان مباحث مديريت استراتژيک توصيه مي‌کنم.

خدايا اين‌قدر درگير غر زدن بر سر نداده‌هاي‌ات هستيم که شکر داده‌هاي‌ات را فراموش کرده‌ايم. با اين حال … تو ما را درياب!

شبکه‌ي خبري CNBC گزارشي منتشر کرده در مورد 6 شغلي که در ايالات متحده در حال از بين رفتن هستند. اين شغل‌هاي در حال خداحافظي در نگاه اول بسيار عجيب‌اند؛ اما دلايل‌ از بين رفتن‌شان اين‌قدر جالب است که بد نيست با هم مرورشان کنيم:

پ.ن. آقاي واحد در وبلاگ رايمند مطلبي در مورد همين پست نوشته‌اند که پيشنهاد مي‌کنم آن را هم از اين‌جا بخوانيد.

کارن ديلون سردبير هاورارد بيزينس ريويو در اين‌جا ماجراي مديرعامل سابق پروکتر اند گمبل، آقاي اي. جي. لافلي را شرح مي‌دهد. زماني که آقاي لافلي مديرعامل P&G شد تصميم گرفت تا به سراغ پيتر دراکر بزرگ برود تا ببيند دقيقا بايد در پست جديدش چه کار کند. آن‌ها با هم چند جلسه در مورد اين‌که وظايف يک مدير ارشد اجرايي (CEO) چيست بحث و تبادل نظر مي‌کنند تا اين‌که اين جلسات به دليل مرگ پيتر دراکر ناتمام مي‌ماند …

خانم ديلون يک درس اخلاقي بزرگ از اين ماجرا مي‌گيرد: از همين ام‌روز تصميم بگيريد که هر چه را مي‌توانيد بيش‌تر ياد بگيريد بدون اين‌که کسي از شما بخواهد. هشيار باشيد و از هر فرصتي و هر آدمي براي ياد گرفتن بهره‌ بگيريد. با آدم‌هاي بزرگ ارتباط برقرار کنيد و حواس‌تان باشد که روابطي که منجر به کسب بينش‌هاي تغييردهنده‌ي قواعد بازي مي‌گردند، تصادفي ايجاد نمي‌شوند؛ پس همين الان آن تلفني که بايد را بزنيد؛ اي‌ميلي که بايد را بفرستيد و يا با آن آدم رو در رو سخن بگوييد. حواس‌تان باشد که اگر اين کارها را نکنيد؛ روزي به سرنوشت آقاي لافلي مبتلا مي‌شويد که بزرگ‌ترين حسرت زندگي‌اش اين است که چرا چندسال زودتر آن تلفن ساده را به پيتر دراکر نزده بود …

بنابراين: وظايف مربوط به پروژه‌ي “کشف کردن” را در صدر فهرست کارهاي روزانه‌تان (To-Do List) قرار دهيد.

مسئوليت اجتماعي شرکت‌ها از آن موضوعاتي است که در حوزه‌هاي استراتژي و اخلاق کسب و کار، بحث‌هاي زيادي را برانگيخته است. بحث بر سر اين است که آيا يک سازمان که براي دست‌يابي به اهداف خود از منابع جامعه استفاده مي‌کند (و چه بسا در فعاليت خود، ضررهايي هم به جامعه مي‌زند؛ مثل آلودگي زيست‌محيطي و …) بايد از درآمد خود براي جامعه هزينه بکند يا خير؟ من خيلي در اين زمينه مطالعه‌ي متمرکزي نداشته‌ام؛ اما در هر حال به نظر مي‌رسد هنوز اجماعي در مورد الزامي بودن اين مسئله يا داوطلبانه بودن آن در دنياي مديريت و کسب و کار به دست نيامده است و اين مسئله بيش‌تر وابسته به ديدگاه‌هاي اخلاقي و اجتماعي مديران و مالکان کسب و کارها است.

در اين ميان اما سازمان‌هايي که دست به اين کار مي‌زنند هم کارهاي بسيار جالبي انجام مي‌دهند. بعضي وقت‌ها اين مسئله اجباري مي‌شود (مثل اتفاقي که براي BP در خليج مکزيک افتاد) و گاهي اوقات داوطلبانه است (مثل فعاليت‌هاي اجتماعي گوگل از طريق بنياد google.org.) خيلي از اين فعاليت‌ها بر ارايه‌ي کمک‌هاي مالي (مثلا به نهادهاي وابسته به سازمان ملل متحد از جمله: يونيدو، UNDP، فائو و …) متکي است و بخش ديگري هم ـ که براي من جالب‌تر است ـ بر توان‌مندسازي و مهارت‌افزاييِ در کشورهاي کم‌تر توسعه يافته و حتي فقراي مادي و فرهنگي کشورهاي توسعه يافته متمرکز است. طبيعي است که اين دومي اثري پايدارتر و به‌تر روي توسعه‌ي جامعه دارد؛ بنابراين وجود مؤسساتي مثل مدرسه‌ي کارآفريني خورشيد که براي توان‌مندسازي بانوان ايراني فعاليت مي‌کند، براي من بسيار جذاب‌تر از فعاليت‌هاي صرفا ياري‌بخش مؤسسات خيريه‌‌ است.

چند روز پيش شرکت معظم مشاوره‌ي اکسنچر اعلام کرد طي 5 سال آينده (يعني تا سال 2015) مبلغ 100 ميليون دلار را در قالب برنامه‌ي Skills to Succeed براي ارتقاي مهارت‌هاي افراد در کشورهاي مختلف جهان، از جمله در موارد زير هزينه خواهد کرد:

• برزيل: آموزش رايگان مهارت‌هاي مرتبط با بازار براي افراد بي‌کار و هم‌چنين ارايه‌ي مشاوره‌ي رايگان به استارت آپ‌هاي کوچک؛
• آفريقا: فعاليت در کشورهاي مختلف براي ارتقاي مهارت‌هاي کارآفرينان جوان؛
• اسپانيا: هم‌کاري با نهادهاي محلي براي آموزش گروه‌هاي مهاجر در زمينه‌ي مهارت‌هاي مبتني بر فناوري که به آن‌ها اجازه‌ي ورود به بازار کار اسپانيا را مي‌دهد؛
• فيليپين و کامبوج: کمک به دانش‌جويان فقير براي کسب مهارت‌هاي مورد نياز براي دست‌يابي به مشاغل موجود در بازار IT و خروج از فقر؛
• ايالات متحده: ارايه‌ي خدمات آموزشي براي آماده‌سازي جوانان معلول جهت استخدام شدن؛
• بريتانيا: کمک به افراد براي محقق کردن پتانسيل‌هاي خود از طريق گرفتن يک شغل يا دسترسي به آموزش‌هاي مورد نياز.

به عقيده‌ي اکسنچر در يک دنياي چند قطبي و در حال تغييرات سريع، مهارت‌ها پيش‌ران اصلي توان‌مندسازي اقتصاد هستند و در نتيجه‌ اين شرکت، براساس تعهد خود در پرورش استعدادها و با به‌کارگيري مهارت‌هاي ويژه‌ي خود در زمينه‌ي مشاوره و آموزش، بيش از 80 پروژه‌ي مهارت‌آموزي را در سطح جهان آغاز کرده است.

اين خبر چند جنبه دارد: اول اين‌که کاش مي‌شد اين برنامه‌ها را به‌نوعي در ايران هم راه انداخت (شايد هم بشود؛ اگر ايراني در اکسنچر کار کند و توانايي متقاعد کردن مديران ارشد شرکت را داشته باشد يا حتي ايرانياني که پختگي و توان چانه‌زني لازم را در اين زمينه داشته باشند؛ مثلا: اعضاي انجمن بين‌المللي مديران ايراني.)

دوم اين‌که کاش شرکت‌هاي مشاوره‌ي ايراني به آن سطحي از بلوغ دانشي و مهارتي و از آن بالاتر، بلوغ اجتماعي برسند که روزي چنين کارهايي را از آن‌ها شاهد باشيم (البته شايد الان هم بعضي شرکت‌ها چنين فعاليت‌هايي را دارند و من بي‌خبرم.)

سوم اين‌که کاش حداقل مؤسساتي که الان در زمينه‌ي کارآفريني در ايران فعال‌اند ـ از جمله فانتازيو ـ بتوانند چنين کارهايي را انجام دهند (که تا جايي که من خبر دارم بخشي از کارشان همين است.)

پ.ن. شخصا به چنين کارهاي عام المنفعه‌اي به شدت علاقه دارم. اگر احيانا کسي از خوانندگان محترم اين‌جا از چنين فعاليت‌هايي خبر دارد و يا از آن به‌تر، در چنين فعاليت‌هايي مشارکت دارد؛ خوش‌حال مي‌شوم که بتوانم در صورت امکان کمک‌هايي در اين زمينه بکنم.

اين هم لينک‌هاي اين هفته:

نکاتی که باید در هنگام ایجاد تغییر در سازمان بدانیم – قسمت دو، مواد لازم برای تهیه طرح مدیریت پروژه توسط یک تازه وارد و طرح مدیریت پروژه، از تهیه تا اجرا (مهدي عرب عامري دقيقا روي نکاتي دست گذاشته که جزو مهم‌ترين نقاط ضعف کارهاي مشاوره و نرم‌افزار در ايران محسوب مي‌شوند. من شخصا از هر نوشته‌ي ايشان کلي نکته‌ي جديد ياد مي‌گيرم.)

Cloud Computing و آینده ی پیش رو، حرکت وبلاگ نویسی جهانی با موضوع آب آشامیدنی (اين را حتما بخوانيد؛ من هم براي شرکت در اين برنامه ثبت‌نام کرده‌ام) و آیفون چگونه محبوب شد ؟ (هر سه از مهرداد نايب عزيز)

کارایی پویا و خانه‌ای که می‌سوزد (از حامد قدوسي)

جامعه و مسئوليت در قبال شهروندان (از روزبه يوسفي؛ نکته‌ي جالب‌اش: ما هميشه از عالم و آدم طلب‌کاريم که براي ما کاري نکردند. ولي مسئله اساسي اين‌جا است که مي‌دانستند / ما ازشان خواستيم و نکردند؟)

تشخیص فریب های سیاسی 2 و کتاب های من- تحلیل اقتصادی سیاست (از علي سرزعيم؛ کتاب جديد ايشان کتاب بسيار جالبي براي علاقه‌مندان مباحث اقتصاد سياسي است. من اين کتاب را ديده‌ام و بخش‌هايي‌اش را هم قبل از چاپ خوانده‌ام.)

شبکه‌های اجتماعی و قضاوت مشتریان و ویدئو:‌ فالوده شیرازی و ایجاد تفاوت (از امير مهراني. امير دومين ويدئوکست‌اش را هم توليد کرد. به نظرم حرفه‌اي‌تر از اولي شده. فارغ از هر بحثي در مورد محتوا و کيفيت کار، همين که يک نفر در وبلاگ‌ستان فارسي کار ويدئوکست درست کردن؛ آن هم با موضوع Mentoring و Coaching را جدي گرفته واقعا جاي تقدير و تشکر دارد. موفق باشي امير جان!)

بیان عملکرد در مصاحبه (خوش‌حالم که شهرام هم دوباره نوشتن را در يک صنايعي از سر گرفت!)

مجموعه پست‌هاي پويان مشايخ در ستايش ورشکستگي به‌عنوان يک مکانيسم اصلاحي بازار آزاد؛ از جمله: ورشکستگی در آمریکا و Exit strategy

استراتژی و امید (اميدبخشي يک استاد آلماني به ما ايراني‌ها در مورد موانع پيشِ رو )

كنفرانس مديريت استراتژيك (روايت احسان اردستاني از کنفرانس ام‌سال. مي‌خواستم برم خوب شد نرفتم!)

گودر گزاره‌ها:

اهداف بلندپروازانه مانع یا راهگشا؟ (ره‌بري جومونگ به زبان علمي!!!)

انتخاب‌های ما روی شادی‌مان تاثیر بلندمدت دارد

نیروی مخرب موفقیت طلبی (شديدا توصيه مي‌کنم اين مطلب را بخوانيد. نکات بسيار جالبي در مورد انگيزه‌هاي رفتارهاي اجتماعي انسان و اثرات مخرب آن‌ها بر عمل‌کرد آدمي دارد.)

گوگل جذاب‌ترين كارفرماي جهان شناخته شد (شرکته دارند!؟)

رابطه کارآیی و انتخاب‌های دشوار انسان (نويسنده کارآيي و اخلاق را دو قطب متضاد در تصميم‌گيري توصيف کرده. اما به نظر من کارايي و اخلاق دو موضوع متفاوت نيستند؛ بلکه دو معيارند که بايد در تصميم‌گيري به آن‌ها توجه کرد. تصميم بهينه لزوما يکي از اين دو را قرباني نمي‌کند.)

مشکلات ناشی از بزرگنمایی افراد در مورد توانایی‌های خود بهترین نیروی کار لزوما پرمدعاترین نیست (اين مقاله بسيار جذاب و خواندني است. چه مدير هستيد و چه کارشناس، توصيه مي‌کنم بخوانيدش. موضوع مقاله اين است که چرا آدم‌ها خودشان را بزرگ‌نمايي مي‌کنند.)

دومین دوره کارگاه بین المللی مشاوره مدیریت – آذر ۱۳۸۹ (در اين مورد در هفته‌ي آتي خواهم نوشت.)

اوضاع اشتغال در آمار بيكاري (يک تحليل جالب در مورد آمار بي‌کاري در ايران!)

مهارت‌هاي مديريتي ضرورت ادامه تحصيل براي صاحبان كسب‌وكار و كارمندانشان (ما در مملکت‌مان تازه به اين کشف رسيديم که MBA چه چيز مزخرفي است؛ بعد اين آمريکايي‌هاي جاهل درباره‌ي علت‌هاي مفيد بودن MBA مقاله مي‌نويسند! مملکته دارند!؟)

خط سير «بي. ان. پي پاريباس» بانکي براي تغيير جهان (بزرگ‌ترين شرکت جهان با 11 ميليارد سود سالانه، 9000 مدير روابط عمومي و دو تريليارد دلار درآمد!)

من و يک جاده‌ي چشم به راه

جاده‌اي از شب، تا خلوت ماه

آخرين خانه‌ي اين جاده تويي

اتفاقي که نيفتاده تويي …

سهيل محمودي

پ.ن. و اضافه مي‌کنم اتفاقي که نخواهد افتاد هم، خودِ تويي! 🙁

از زماني که دوست خوبم علي آقاي سرزعيم کتاب مديران و چالش‌هاي تصميم‌گيري را ترجمه کرد و با حوزه‌ي بسيار جالب روان‌شناسي تصميم‌گيري آشنا شدم تا زماني که سر کلاس درسي دکتر عيسايي عزيز ـ که اسم‌اش تحقيق در عمليات بود ولي در واقع روش‌هاي تصميم‌گيري را در بر مي‌گرفت ـ  جذابيت و کاربردهاي اين حوزه براي‌ام آشکارتر شد؛ يکي از جذاب‌ترين و در عين حال مهم‌ترين حوزه‌هاي مطالعه‌ي من همين مباحث مربوط به روان‌شناسي تصميم‌گيري و خطاهاي شناختي بوده است. مهم‌ترين چيزي که از اين مطالعات آموختم اين بود که براي تصميم‌گيري درست مهم‌تر است که بدانيم چطور نبايد تصميم‌ گرفت، به جاي اين‌که بدانيم چطور بايد تصميم‌ گرفت! سعي مي‌کنم هر چند گاهي در اين حوزه هم به مطالب جالبي که خواندم بپردازم.

امشب اين مقاله‌ي جالب را در سايت راديو ملي آمريکا (NPR) ديدم. خانم دکتر آنيتا وولي استاد رفتار سازماني دانشگاه کارنگي ملون در تحقيقي در مورد هوش جمعي به نتايج جالبي رسيده است. خلاصه‌ي نتايج به دست آمده از مطالعه‌ي خانم دکتر وولي:

1. هوش جمعي با هوش افراد عضو گروه رابطه‌اي ندارد و از آن کاملا مستقل است (پس خرد جمعي هم يک فرايند سيستماتيک است.)

2. در گروه‌هايي که در آن‌ها افراد فرصت برابري براي اظهارنظر و مشارکت در مباحث را براي دست‌يابي به تصميم جمعي دارند، گروه در مجموع باهوش‌تر است.

3. نتايج گروه‌هايي که در آن‌ها نظر يک نفر بر نظرات سايرين غلبه دارد، در مجموع از گروه‌هايي که در بند شماره‌ي دو توصيف شدند بدتر است.

4. جالب‌ترين نتيجه: هر چقدر تعداد خانم‌هاي حاضر در گروه بيش‌تر باشد، هوش جمعي گروه نيز در مجموع بيش‌تر است! دکتر وولي معتقد است علت، اين است که هوش جمعي به کيفيت حساسيت اجتماعي (quality of social sensitivity) وابسته است که به صورت متوسط زنان از سطح بالاتري از آن نسبت به مردان برخوردارند.

مي‌توانيد براي تقويت زبان انگليسي پادکست اين برنامه را هم از اين‌جا دانلود کنيد.