جری وایزمن اینجا به نکتهی جالبی اشاره کرده: ریک پری در مبارزات انتخاباتی جمهوریخواهان برای انتخابات ریاستجمهوری سال ۲۰۱۲ ایالات متحده در ۵ ایالت اول برنده شد؛ اما بهناگاه آفتاب اقبالش غروب کرد! وایزمن معتقد است که این سقوط از گفتگوی ریک پری با اندرسون کوپر از شبکهی خبری سیانان آغاز شد:
کوپر از پری میپرسد: “طبق قوانین فعلی فرزند مهاجران غیرقانونی که در ایالات متحده متولد شده باشد، شهروند قانونی ایالت متحده میشود. آیا بهنظر شما باید این تغییر کند؟”
پری در جواب میگوید: “بگذارید من برایتان توضیح بدهم منظور کوپر چیست.”
کوپر: “لازم نیست؛ شما فقط پاسخ من را بدهید.”
پری: “متوجهم. شما از من پاسخ میخواهید؛ اما من سؤال شما را آنطوری که دوست دارم جواب میدهم.”
همین اتفاق برای میت رامنی هم در یک گفتگوی تلفنی دیگر میافتد. آنجا رامنی در جواب سؤال مصاحبهگر که میپرسد: “بهنظر شما در اذهان عمومی چه درک نادرستی نسبت به شما وجود دارد؟” دربارهی اوضاع اقتصادی نامساعد اقتصاد ایالات متحده صحبت میکند. بعد در برابر اصرار مصاحبهگر به سؤال خودش میگوید: “شما سؤالهایی که دوست دارید میپرسید؛ من هم به سؤالهایی که دوست دارم جواب میدهم.” مصاحبهگر هم کم نمیآورد و میگوید: “این پاسخ نبود؛ واکنش بود!”
آقای وایزمن میگوید هر دو نفر مرتکب این اشتباه شدند که به سؤالی که فکر میکردند پرسیده شده یا سؤالی که دوست داشتند جواب بدهند، پاسخ دادند و نتیجه برای اعتبار آنها در اذهان عمومی فاجعهبار بود. برای همین در هر گفتگویی ـ مخصوصا در جلسات و مذاکرات تجاری ـ دقیقا به سؤالی که پرسیده شده پاسخ بدهید، نه اینکه چیزی را بگویید که فکر میکنید لازم است گفته شود.
دقیقن موافقم.
من باشم سکوت میکنم و میگویم «من به این سوال مغالطهآمیز شما جواب نمیدهم» طرف اگر برایش خیلی مهم باشد میتواند توضیح بخواهد که کجایش مغالطه داشت.
سلام.
نکته مشابهی ای درباره پاداش دادن به افراد هم وجود داره.
یه نفر تعریف میکرد “بابت کاری که انجام دادم به من به مبلغ بالایی پاداش پرداخت شد اما این مبلغ من رو راضی نکرد.” وقتی ازش میپرسیدی “اگر در عوض کارت چی کار میکردن خوشحال میشدی؟”
گفت: دوست داشتم یه جشنی بگیرن و جلوی بقیه ازم تشکر کنند ! و جالب هزینه این جشن خیلی کمتر میشد.
اگر میشود ” به کار دیگران همان پاداشی را بدهید که پاداش کارشان میدانند. ”
اگر میشود ” به همان پرسشی پاسخ دهید که از شما می پرسند. ” (:
بعضی سوالات واقعا برای جواب دادن احتیاج به توضیح دارن، یعنی جواب اونا بستگی به پیش زمینه فکری شخص جواب دهنده داره، اما سوال کننده دوست داره جوابی رو که خودش میخواد بشنوه. خب جواب دهنده باید چه کار کنه؟ باید بدون توجه به ذهنیت و توضیحات خودش به اونچه که سوال کننده میخواد جواب بده؟(این موقعیت برای خود من پیش اومده.!!)
خوب در برابر این سؤالها چه باید کرد؟ باید دروغ گفت یا حاشیه رفت؟
گاهی برخی سوالات مغالطهآمیز هستند.
مثلاً: آیا شما از این که همسرتان را کتک میزدید پشیمان شدهاید؟
پاسخِ بدون توضیح به این سوال مستلزم این است که فرد بپذیرد همسرش را کتک میزده.