“در فوتبال هیچ چیز مشخص نیست. گفته می‌شد که من فصل پیش خداحافظی خواهم کرد، اتفاقی که در دوران فوتبالم زیاد رخ داده، مخصوصا وقتی اوضاع خوب نیست. هر کسی آزاد است نظرش را ارائه کند. من به خودم و بدنم ایمان دارم، هنوز می‌توانم تلاش زیادی داشته باشم و حس خوبی دارم پس چرا متوقف شوم؟” (فرانچسکو توتی؛ این‌جا)
هر وقت کم آوردید و فکر کردید به آخر خط رسیدید، این چند جمله‌ی کوتاه کاپیتان افسانه‌ای رم را باز هم بخوانید. 🙂 برای من که همین امروز خیلی مؤثر بود.
پیش از شروع:
زندگی، سلامت و کار حرفهای:
آماده نبودن، دلیل اصلی بیانگیزگی
شکست یعنی اسیر ناامیدی شدن! (حرفهای خواندنی بنیان‌گذار مهرام)
چطور می توان یک فریلنسر موفق بود: میز کار خود را در عرض ۳۰ روز ترک کنید
چرا رئیس سازمان ایده‌های مرا نادیده می‌گیرد؟
از هر احساسی نسبت به کارتان لذت ببرید
مدیریت کسبوکار:
۴ روش رفتار رهبران مؤثر با افراد بی‌کفایت (امیر مهرانی؛ مربی)
ساتیا نادلا، مردی که مایکروسافت را متحول کرد (زومیت)
۱۰ توصیه برای این‌که بهترین رهبر سازمانی دنیا باشید
مشارکت کارکنان یک مزیت رقابتی دائمی
نوآوری، تجاری‌سازی و تحلیل و توسعه‌ی کسبوکار:
۶ سؤالی که هر طراح کسب و کاری باید به آن پاسخ دهد (زومیت)
تله‌های استراتژی را کجا می‌توان یافت؟ (مورد اول مخصوصا جالب بود.)
شرکت‌های سلطه‌گر چگونه خود را متمایز می‌کنند
اقتصاد، تأمین مالی و سرمایه‌گذاری:
اقتصاد مبتکر چگونه رشد می‌کند؟
اقتصاددانان فناوری به کمک توسعه سازمانی می‌آیند
رتبه ایران در میان کشورهای مرفه جهان
فناوری، رسانه‌های اجتماعی و بازاریابی دیجیتال:
آیا تانگو مرز میان دنیای واقعی و مجازی را از میان برمی‌دارد؟ (شبکه)
مصاحبه با مدیر عامل الکترونیک آرتز؛ زندگی شما یک بازی ویدیویی خواهد شد (دیجیاتو)
محتوا در تلگرام دفن می‌شود! (رسانه‌های اجتماعی)
اینتل می خواهد به اصلی‌ترین بازیگر بازار چیپ‌های مخصوص هوش مصنوعی تبدیل شود (دیجیاتو)
“آنچلوتی بسیار خونسرد و قابل دسترسی است. او بازیکنان را دوست دارد، این چیزی است که ما درک می‌کنیم. او به‌دنبال ارتباط برقرار کردن است. با ما می‌خندد. او هر روز جویای حال ما می‌شود. این رابطه مهم است. ما بازیکنانی باتجربه هستیم و به مربی احترام می‌گذاریم؛ اما شما به این رابطه با مربی خود نیاز دارید. این‌که با هم خوش‌حال باشید و لحظات خوبی را سپری کنید مهم است. اگر شما زمان زیادی را با هم سپری کنید تنها دربارهی فوتبال صحبت نخواهید کرد. آنچلوتی در تمامی جنبه‌ها فردی مثبت است. من هرگز نشنیده‌ام بازیکنی از او انتقاد کند. برای داشتن یک تیم و یک بازیکن خوب این موارد لازم است. او در تمامی جنبه‌ها یک قهرمان است. در غیر این صورت ساختن چنین فضای هماهنگی غیرممکن خواهد بود و این شما را به موفقیت می‌رساند.” (فرانک ریبری؛ این‌جا)
برای بسیاری از مدیران و کارکنان سازمان‌ها یکی از تداعی‌های ذهنی از مفهوم “مدیریت” رویکرد اقتدارگرایانه به اداره‌ی امور سازمانی است. مدیریت در جایگاهی بالاتر می‌نشیند و فرمان می‌راند! این موضوع البته برای سال‌ها در علم مدیریت نیز پذیرفته شده بود؛ چنان‌‌که این تعریف قدیمی ـ و منسوخ ـ مدیریت نشان‌دهنده‌ی آن است: «مدیریت یعنی دست‌یابی به هدف‌ها با به‌کارگیری دیگران!» شاید به‌همین باشد که تصور خیلی از مدیران از روش درست تعامل با همکاران، تصور یک آدم اخموی بداخلاق است که همیشه در حال غر زدن و دستور دادن است. نتیجه‌ی این نگاه به مدیریت را همگی می‌دانیم. 🙂
اما با تحول تعریف مدیریت به‌سوی تعاریف فرایندی که مدیریت را مجموعه‌ای از وظایف به‌هم مرتبط می‌داند و بر نقش خود مدیر در انجام و پیش‌برد فعالیت‌های سازمان تأکید دارد، سال‌ها است که وقت خانه‌تکانی ذهنی مدیران فرا رسیده؛ هر چند بسیاری از مدیران این تحول ذهنی را بیشتر در جنبه‌های استراتژیک و فرایندهای کلان سازمانی می‌بینند و تلاش می‌کنند در این حوزه‌ها خود را تغییر داده و به‌بود ببخشند. اما واقعیت این است که تحول در دنیای فرارقابتی امروز لازم است در تک‌تک سلول‌های روح و کالبد سازمان اتفاق بیفتد؛ چرا که در غیر این‌صورت کهنگی و بیماری کم‌کم در وجود سازمان رسوخ خواهد کرد و سازمان را از درون از هم خواهد پاشید.
یکی از جنبه‌های مهم تحول سازمانی در عصر سازمان‌های چابک امروزی، تغییر در شیوه‌ی رفتاری مدیران در زندگی روزمره‌ی سازمانی است. اگر جنبش رفتار سازمانی بیش از ۸۰ سال پیش با تأکید بر نقش کلیدی نیروی انسانی در موفقیت سازمان انقلابی را در تفکر مدیریتی حساب‌گرانه و مهندسی ایجاد کرد؛ امروزه سازمان‌ها از عصر “مدیریت مشارکتی” و “سازمان‌های تخت” نیز گذاشته‌اند: امروزه سازمان‌هایی پیش‌رویی چون کفش‌فروشی آنلاین زاپوس، اساسا ساختار سازمانی را هم به‌کناری نهاده‌اند و در یک ساختار بدون سلسله‌مراتب در حال فعالیت هستند! (در مورد ساختار هولوکراسی زاپوس این‌جا را بخوانید.)
فرانک ریبری در حرف‌های‌اش به‌همین موضوع در مورد کارلو آنچلوتی مربی جدید این فصل بایرن مونیخ اشاره کرده است. جالب است که کارلتو هر جایی مربی‌گری کرده یکی از مهم‌ترین نکاتی که در فلسفه‌ی مدیریتی وی مورد توجه بازیکنان‌ش قرار گرفته همین رویکرد انسان‌گرایانه‌ی او به مدیریت است. آن تک‌جمله‌ای که در سخنان ریبری پررنگ کرده‌ام خلاصه‌ی همین رویکرد را نشان می‌دهد: کارلتو به‌گونه‌ای روابط انسانی را با بازیکنان‌ش را مدیریت می‌کند که آن‌ها از بودن کنار او حال خوبی دارند! وقتی به این فکر کنید که بخش عمده‌ی ساعات بیداری ما همراه با یکدیگر در محیط سازمانی می‌گذرد، اهمیت این رویکرد را به مدیریت بیشتر درک می‌کنید.
برای تحقق این موضوع در سازمان‌تان لازم نیست کارهای عجیبی انجام دهید. همین که خودتان باشید، با همکاران‌تان رویکرد همکاری داشته باشید و نه ریاست و حواس‌تان به مدیریت عواطف و احساسات‌تان باشد، حداقل در شروع کفایت می‌کند. در کنارش می‌توانید در زمینه‌ی رفتار سازمانی و روابط بین‌فردی بخوانید و کلاس بروید و تجربه کنید. در هر حال فراموش نکنید که خروجی کار شما بازتابنده‌ی روش مدیریت شما است. دوست دارید ده سال دیگر چگونه به‌یادتان بیاورند؟ این تصویر ذهنی را که ساختید، آن‌وقت ببینید که امروز به‌گونه‌ای رفتار کنید که در قلب همکاران‌تان ماندگار شوید.
امروزه روابط انسانی اثربخش تا آن‌جا اهمیت یافته‌اند که تبدیل به یک مزیت رقابتی جدی برای کسب‌وکارها شده‌اند. در یک دنیای فرارقابتی، آیا می‌توان از مزیت رقابتی که هم اثرگذاری فراوانی روی خروجی‌های سازمان دارد و هم تقریبا رایگان است، گذشت؟ 🙂 انتخاب با شما است.
پیش از شروع:
زندگی، سلامت و کار حرفهای:
هدف زندگی خود را با این سه استراتژی مؤثر تعیین کنید (امیر مهرانی؛ مربی)
چرا افراد موفق بارها شغل خود را تغییر می‌دهند؟
۵ روش دفع انرژی منفی از اطراف‌تان (بازده)
مشکلات جدا کردن کار از زندگی بیشتر از فایده آن است
این کارها را بعد از ۳۰ سالگی کنار بگذارید
مدیریت کسبوکار:
چرا مدیران نامرئی در عصر رسانه‌ها ستودنی هستند؟
دنیای چابک – شش قانون پاداش: چگونه باید پاداش داد؟
مدیریت کسبوکار با رویکرد انسانی
اهداف چگونه موجب سودآوری بیشتر سازمان‌ها می‌شود؟
نوآوری، تجاری‌سازی و تحلیل و توسعه‌ی کسبوکار:
۳ راز موفق‌ترین محصولات فناوری دنیا (شبکه)
تفکر ناب؛ زیرساخت چابکی استراتژیک
۵ قانون طلایی بازاریابی برای پایداری در بازار (زومیت)
برندهای ملی چین چطور از سوی دولت حمایت می‌شوند؟
بررسی استراتژی‌های کسب‌و‌کاری آدیداس: غیرممکن وجود ندارد
اقتصاد، تأمین مالی و سرمایه‌گذاری:
استرس مالی در کسبوکار (تحلیل محیط کسبوکار بهار ۹۵)
فناوری، رسانه‌های اجتماعی و بازاریابی دیجیتال:
ایجاد ارزش کسبوکار با توسعه اینترنت اشیا
واقعیت مجازی و حس‌گرها مهم‌ترین پیشرفت‌های فناوری سال ۲۰۱۷
آیا شرکت شما باید یک مدیر ارشد دیجیتال استخدام کند؟
بعضی آدم‌ها چیزها را آن‌طور که هستند می‌بینند و می‌پرسند: “چرا؟” اما من چیزها را آن‌طور که هرگز نبوده‌اند می‌بینم و می‌پرسم “چرا که نه؟”
جورج برنارد شاو
یادم نبود که آبان، ماهِ تولد گزاره‌ها است. 🙂 هشت سال شد که با هم هم‌سفریم.
پیش از شروع:
زندگی، سلامت و کار حرفهای:
حس در انجام کار (وفا کمالیان؛ رفتار سازمانی)
چرا خوشحالی مانع خلاقیت می‌شود؟ (شبکه)
۱۵ نشانه که شما زندگی خوبی دارید حتی اگر این طور فکر نمی‌کنید (بازده)
شناخت نشانه‌های زبان بدن برای ارتباط مؤثرتر
بدون داشتن مهارت‌های ضروری برای شغل رؤیایی‌تان درخواست بدهید
مدیریت کسبوکار:
اگر استیو جابز زنده بود از اپل ناامید می‌شد
شایستگی‌های رهبری سازمانی ناب و بیست اقدام کلیدی
آیا یک شرکت می‌تواند روح داشته باشد؟
۱۰ راهکار تقویت خلاقیت و افزایش بهره‌وری در سازمان (بازده)
کابوسی که ساسونگ برای خودش ساخت
نوآوری، تجاری‌سازی و تحلیل و توسعه‌ی کسبوکار:
با عواقب ارائه خدمات نامطلوب به مشتریان آشنا شوید
۵ راه حل برای نفوذ به یک بازار اشباع (زومیت)
استراتژی باید دنباله‌رو تاکتیک باشد یا تاکتیک دنباله‌رو استراتژی است؟
زمان؛ منبعی منحصربه‌فرد برای مزیت رقابتی پایدار
چرا IMC (ارتباطات یکپارچه‌ی بازاریابی) رشد خواهد کرد؟
اقتصاد، تأمین مالی و سرمایه‌گذاری:
یخ‌زدایی از سرمایه‌گذاری صنعتی
فناوری، رسانه‌های اجتماعی و بازاریابی دیجیتال:
پیش‌بینی جهان در ۲۰۴۵ نظر محققان درباره جهان در آینده (بازده)
وقتی مراکز داده باهوش می‌شوند (شبکه)
پیش‌بینی‌های گارتنر برای بازار اسمارت‌فون‌ها در سال ۲۰۱۷
نویسنده: لیسا کوآست / مترجم: علی نعمتی شهاب
یکی از مشکلات بزرگ و روزمره‌ی همه‌ی ما، کم‌بود زمان و عدم تناسب آن با حجم کارهای‌مان است. همیشه از وقت نداشتن شکایت داریم و در آرزوی روزی هستیم که بتوانیم از زیر این بار گران رها شویم و بتوانیم اندکی زندگی کنیم! اما چه می‌شود کرد با دنیایی که هر روز، سبکی تحمل‌ناپذیرش سنگین‌تر می‌شود؛ چرا که کارهای عقب‌مانده‌ی دیروز هم به کارهای امروز افزوده می‌شوند.
در دنیای حرفه‌ای‌ها برای این مشکل راهی وجود دارد: مدیریت زمان! اما چگونه؟ در این‌جا برای شما چند پیشنهاد ساده اما کاربردی داریم:
وقتی از مسئله و حل آن سخن می‌گوییم، بی‌اختیار به‌دنبال روشهای عجیب و غریبی می‌افتیم که در طول زندگی‌مان برای حل مسائل یاد گرفته‌ایم. شاید هم به‌یاد بیاوریم روشهای معجزه‌آسایی برای حل مسئله در کتاب‌ها و مقالات و سخنرانی‌های موفقیت وجود دارند که “تضمین می‌کنند” می‌توانید با کمک آن‌ها مسئله را حل کنید. شاید هم مثل من به‌یاد کتاب نوستالژیک جورج پولیا بیفتید که البته به‌دنبال معرفی روشهای ساده‌تر حل مسائل پیچیده‌ی ریاضی بود! 😉
بسیاری از روشهای حل مسئله به‌دنبال ارائه‌ی الگوهایی برای پیدا کدن جواب قطعی حل مسئله هستند. اگر مثل من، مهندسی صنایع و مدیریت خوانده باشید، با ابزارهای حل مسئله‌ای نظیر “تحقیق در عملیات” آشنا هستید. اگر کتاب پرفروش این روزها یعنی هنر شفاف اندیشیدن را هم مطالعه کرده باشید، با رویکرد دیگری به حل مسئله آشنا شده‌اید: چگونه مسئله را حل نکنیم!
یکی از چیزهایی که معمولا در این روشهای مختلف حل مسئله نادیده گرفته می‌شود و روشهای جدیدتر حل مسئله نظیر تفکر طراحی روی آن تأکید دارند، این است که تقریبا برای هیچ مسئله‌ای هیچ راه‌حل کاملا منطقی، کاملا شدنی و کاملا قطعی وجود ندارد و در نتیجه شما باید به‌دنبال راه‌حلی بهینه برای مسئله باشید و در عین حال، تلاش کنید در طول زمان، با دریافت بازخورد از دنیای واقعی آن راه‌حل را به‌بود ببخشید. در این رویکرد به حل مسئله، شما باید ابتدا مرزهای فضای حل مسئله را تا حدودی مشخص کنید (تحقیق در عملیات یادتان هست؟) و سپس درون این مرزها به‌دنبال راه‌حل بهینه‌ی مسئله بگردید. هر چند که می‌دانیم این راه‌حل، لزوما بهترین نیست و لازم است باز هم بگردیم. 🙂
اما سؤالی که پیش می‌آید این است که چگونه می‌توان در درون فضای حل مسئله به جستجو پرداخت؟ روشهای مختلفی برای این منظور در ادبیات حل مسئله و تصمیم‌گیری ارائه شده‌اند؛ اما من قصد دارم در این‌جا به سه روش تجربی که به‌ویژه به‌کار حل مسائل بغرنج و پیچیده‌ی سازمانی می‌آیند اشاره کنم:
۱- خواندن: “زیر این آسمان کبود هیچ چیز تازه‌ای نیست.” این جمله را احتمالا بارها خوانده‌ایم. شاید یک تفسیر آن هم این باشد که مشکلی که من با آن مواجهم را قبل از من دیگران هم تجربه کرده‌اند. شاید مشکل من مشابه آن‌ها نباشد؛ اما حتما بخشی از آن را دیگری هم تجربه نموده است. همین موضوع خودش دل‌گرمی‌بخش است: این‌که بدانی در برابر این مسئله تنها نبوده‌ای! بارها و بارها انگیزه‌ی از دست رفته‌ی زندگی‌ام با همین روش ساده بازگشته است. اما خواندن به ما کمک دیگری هم می‌کند: این‌که بدانیم در برابر مشکلات چگونه می‌توان مقاومت کرد و حتی چگونه بر آن‌ها غلبه کرد. شاید لازم باشد چندین راه را امتحان کنیم، شاید لازم باشد چندین روش حل مسئله را با هم ترکیب کنیم و شاید هم … لازم باشد همه چیز را رها کنیم! برای من ادبیات به‌ویژه رمان و مصاحبه‌های اهل فرهنگ و هنر همیشه راهی برای جستجو در فضای گسترده و نیمه‌تاریک حل مسائل دشوار زندگی بوده‌اند. برای مسائل سازمانی هم کتاب‌ها و مقالاتی که به واکاوی چالش‌های مدیریتی در مقام عمل می‌پردازند همواره راه‌گشا بوده است. خواندن، البته یک مزیت دیگر هم دارد: این‌که ممکن است در آینده با مسئله‌ای مواجه شوی که قبلا روش حل‌ش را جایی خوانده‌ای!
۲- گفتگو: شاید این روش هم مانند همان قبلی باشد؛ اما یک مزیت دیگر هم دارد: اضافه شدن احساس و روابط انسانی و هم‌دلی به فرایند کند و مکانیکی تحقیق از طریق مطالعه. 🙂 این‌که رو در روی آدمی بنشینی که او را دوست داری و یا حداقل او را واقعا داری می‌بینی، این‌که تو هم می‌توانی حرف بزنی و واکنش نشان بدهی و ماجرا یک طرفه نیست، این‌که بسیاری وقت‌ها در گفتگوی دو طرفه و حتی چند طرفه است که می‌توان عمق واقعی مسئله را درک کرد، آن را از زوایای مختلف دید و دربارهی علل ایچاد آن به تفاهمی رسید و بسیاری مزیت‌های دیگر، همگی گفتگو را به روشی دل‌پذیر و به‌نسبت میان‌بر برای جستجو در فضای حل مسئله تبدیل می‌کنند. اما این روش هم محدودیت‌های خاص خودش را دارد: این‌که خیلی وقت‌ها آنی که باید، در دسترس‌ت نیست!
۳- نوشتن: این یکی از روشهای مورد علاقه‌ی شخصی من است. گزاره‌ها از همین‌جا متولد شد. در طول این سال‌ها همواره نوشتن ـبه‌صراحت یا در لفافه ـ یکی از روشهای من برای فکر کردن و آزمون راه‌های حل مسئله بوده است. هر چند به‌تدریج متوجه شدم که نوشتن مزیت‌های پنهان دیگری هم دارد که تاکنون به آن‌ها بی‌توجه بوده‌ام: این‌که نوشتن باعث نظم‌بخشی به ذهن جستجوگر ما می‌شود، این‌که نوشتن باعث می‌شود مسئله و ابعاد آن را بهتر بفهمیم (و شاید الگوهای تصویری حل مسئله نظیر روشی که در این کتاب معرفی شده از همین‌جا نشأت گرفته باشند) و این‌که نوشتن باعث می‌شود تا بتوان مسئله را از ذهن نگران‌مان بیرون بکشیم و کمی از دغدغه‌های‌ش بکاهیم! نکته‌ی جذاب دیگری را هم همین اواخر کشف کردم: این‌که خیلی وقت‌ها با نوشتن داشته‌های‌ت در برابر مسئله و چالش پیش روی‌ت، راه‌حل مسئله خودش پیدا می‌شود!
خواندن و گفتگو و نوشتن، سه استراتژی ساده برای جستجوی در فضای حل مسئله‌اند که خیلی وقت‌ها به‌دلیل همین سادگی آن‌ها را نادیده می‌انگاریم. بار بعدی که با مسئله‌ای حل‌نشدنی مواجه شدید، آن‌ها را هم امتحان کنید؛ پشیمان نخواهید شد!
“رؤیای‌م مربی‌گری رئال مادرید است، همین‌طور آرزو دارم هدایت تیم ملی ایتالیا را برعهده گیرم. اگر چنین اهدافی نداشته باشید، بهتر است از همان اول وارد این حرفه نشوید.” (فابیو کاناوارو؛ این‌جا)
کاپیتان تیم رؤیایی ایتالیای قهرمان جام‌جهانی ۲۰۰۶ چه خوب در یک جمله‌ی کوتاه، گام اول در رسیدن به رؤیاهای بزرگ را خلاصه کرده است: جرأت و جسارت داشتن رؤیاهای بزرگ! شاید زیادی ساده به‌نظر برسد؛ اما به این فکر کنید که تا به‌حال چقدر رؤیاهای بزرگ زندگی‌تان را با توجیهاتی مثل: “نمی‌شود” و “نمی‌توانم” و “نمی‌گذارند” کنار گذاشتید؟
داستان همیشه همین است. در هر لحظه از زندگی رسیدن به رؤیاهای بزرگ با توان‌مندی و امکانات امروز من و شرایط دنیای امروزم نشدنی است. این هنرِ من است که راهِ رسیدن به آن‌ها را پیدا کنم. راهِ رسیدن هم طبیعتا بدون به‌راه افتادن یافت می‌نشود! 🙂 همین‌جا است که اغلب ما شکست می‌خوریم. این‌که با تصور شکست خوردن، نشستن را به حرکت کردن ترجیح می‌دهیم و این نشستن، گاهی به‌اندازه‌ی تمام عمر طول می‌کشد …
تا به‌امروز چند بار با افرادی برخورد کرده‌اید که در سنین میان‌سالی و کهن‌سالی در حسرتِ “هزار راه نرفته”شان زنده‌مانی می‌کنند، به‌جای آن‌که زندگی کنند؟ آن‌ها اگر در روزهای جوانی “جسارت رؤیای بزرگ داشتن” را نداشته‌اند، این را هم از یاد برده‌اند که شما در هر سنی که باشید، هنوز برای خیلی کارها زمان دارید.
والت دیزنی بزرگ زمانی گفته بود: “اگر می‌توانید رؤیای‌اش را داشته باشید، آن کار، شدنی است!” پس جرأت داشتن رؤیاهای بزرگ را داشته باشید و به خودتان حق بدهید رؤیاپرداز باشید. آن‌وقت خواهید دید که با لطف خداوند بزرگ، چه دریچه‌های بزرگ دیگری به‌روی زندگی شما باز خواهند شد. از تو حرکت، از خدا برکت. بسم‌الله. 🙂
هفته‌ای با تعداد زیادی مطالب عالی. 🙂
پیش از شروع:
زندگی، سلامت و کار حرفهای:
تصویرسازی (وفا کمالیان؛ رفتار سازمانی) (عااالی و انگیزه‌بخش. بهترین مطلب هفته.)
بابا، بیست و هفت سال بعد، و من (میثم زرگرپور)
چگونه هنگام لغزش در زندگی، دوباره فرمان را به دست بگیریم؟ (امیر مهرانی؛ مربی)
مدیریت کسبوکار:
رفتار سازمانی مستلزم تسلط بر مکانیزم برهان و احساس
روشهای مسئولیت‌پذیر شدن کارمندان برای رشد شغلی
ساعت درونی سازمان را بیدار کنیم
گوش به زنگ باشید! جوانان نسل Z در راهند
چگونگی تصمیم‌گیری در شرکت‌های با مسوولیت محدود
نوآوری، تجاری‌سازی و تحلیل و توسعه‌ی کسبوکار:
چرا تیم کوک، استیو بالمر جدید است؟ (یک پزشک)
چرا سیستم ایمنی سازمان به خلاقیت واکنش نشان می‌دهد؟
راهنمای تفکر انتقادی برای طراحان (هزار و یک بوم)
تغییر بدون استراتژی صرفا تعویض است نه تکامل
درس‌های مدیریت برند از شرکت‌های بین‌المللی برند را نابود کنید، مشتری را حفظ کنید
اقتصاد، تأمین مالی و سرمایه‌گذاری:
کسبوکار در ایران آسان‌تر است یا کشورهای خاورمیانه؟
۴۵۰ میلیارد دلار؛ تولید ناخالص داخلی کشور
فناوری، رسانه‌های اجتماعی و بازاریابی دیجیتال:
رشد کند سرمایه‌گذاری جهانی در IT
ساتوشی ناکاموتو بیت‌کوین را چگونه خلق کرد؟ (راه پرداخت)
آزار بده و آزار ببین (دربارهی ترول‌های مجازی. ترجمان)
