هرگز دست از تلاش نکش. امروز سخت است و فردا هم روز بدتری خواهد بود؛ اما روز پس از فردا آفتابی است.
جک ما
دسته: گزارهها
گزارهها (۲۴۳)
حتی وقتی همه چیز نابود شد هم هنوز آینده باقی است.
کریستین نستل بووی
گزارهها (۲۴۲)
تنبلی چیزی جز عادت به استراحت قبل از خسته شدن نیست!
جولز رنارد
لینک‌های هفته (۳۵۹)
پیش از شروع:
- می‌توانید فید وب‌سایت گزارهها و هم‌چنین فید لینک‌دونی گزارهها (که مطالب این پست از میان آن‌ها انتخاب می‌شوند) را در فیدخوان‌تان (اینوریدر به‌یاد مرحوم گودر!) دنبال کنید.
- لینک مطالبی که توصیه می‌کنم حتما بخوانید، با رنگ قرمز نمایش داده می‌شوند.
- می‌توانید گزیده‌ی بهترین مطالب فارسی و انگلیسی مطالعه شده‌ی من را در تمام روزهای هفته در صفحه‌ی پاکت من دنبال کنید!
زندگی، سلامت و کار حرفه‌ای:
چگونه خوشبینی را چاشنی زندگی خود کنیم؟
فاصله بین لذت و شادی در زندگی (زومیت)
چگونه بازماندگان شما را فریب می‌دهند؟
حقایق و باورهای غلط درباره کار مستقل کدامند؟
دو گام برای اینکه با رئیس‌تان به‌راحتی کنار بیایید
چگونه در سازمان خود تحول مثبت ایجاد کنیم؟ ( و فقط آموزش ندهیم!) (امیر مهرانی؛ مربی)
دنیای چابک – ۶ روش برای ایجاد سازمان یادگیرنده (اسد صفری؛ دنیای چابک)
چند توصیه از شریل سندبرگ به کارآفرینان
آیا سازمان شما ساختار سالمی دارد؟
سلامت سازمانی راهکاری سریع به‌سوی توسعه عملکرد
نوآوری، تجاری‌سازی و تحلیل و توسعه‌ی کسبوکار:
برای خلاق بودن بیش از حد منحصربه‌فرد نباشید
آیا برای بازاریابی در سال ۲۰۲۰ آماده هستید؟
مشروطه نَخواهان (میثم زرگرپور)
چگونگی برنامه های وفاداری برای شرکت های فعال در حوزه فناوری (قسمت دوم)
اشتباهاتی که کارآفرینان در روابط‌شان مرتکب می‌شوند (زومیت)
اقتصاد، تأمین مالی و سرمایه‌گذاری:
«تلنگر» پروفسور به دولت‌ها (درباره‌ی نظریات پروفسور تالر برنده‌ی جایزه‌ی نوبل اقتصاد امسال)
کسب‌وکارهای نوین، سرآغاز رشد اقتصاد ایران (دکتر علی سرزعیم؛ راه پرداخت)
تورم با رونق اقتصادی بهتر است یا رکود بدون تورم؟
صعود ایران در نوآوری و سهم ناچیز ایران از صنایع «های‌تک»
فن‌آوری، رسانه‌های اجتماعی و بازاریابی دیجیتال:
چرا عضو می‌شوند؟! چرا لفت می‌دهند؟!
۱۰ فایده و زیان استفاده از فناوری در کسبوکار
با پنج روند برتر بانکداری و فین‌تک سال آشنا شوید (راه پرداخت)
شرکت داروسازی GSK و استفاده از یادگیری عمیق برای توسعه داروهای جدید (دیجیاتو)
گزارهها (۲۴۰)
احمق‌ترین موش، می‌رود و در داخل گوش گربه پنهان می‌شود. اما این تنها باهوش‌ترین گربه است که حتی به فکر این می‌افتد که درون گوش‌ش را بگردد!
اسکات لاو
گزارهها (۲۳۹)
اگر کسی شما را نادان خطاب کرد، این اظهارنظر را به‌عنوان یک تعریف از خودتان تلقی کنید. برای خود دشمن نتراشید. دوستان می‌آیند و می‌روند؛ اما دشمنان، همیشه هستند.
زنده‌یاد پروفسور لطفی زاده؛ بنیان‌گذار منطق فازی
۲۰۰۰مین پست گزارهها: مقصد، خودِ راه می‌تواند باشد …
از ۱۰۰۰مین پست گزارهها نزدیک به ۵ سال می‌گذرد و از اولین پست‌ش، حدود ۱۰ سال. در این سال‌ها این‌جا یکی از شخصی‌ترین و مهم‌ترین اجزای زندگی من بوده است. جایی که از خوانده‌ها و نوشته‌ها و شنیده‌ها، از اشک‌ها و لبخندها، از شدن‌ها و نشدن‌ها و خلاصه از زندگی و حال و هوای آن نوشته‌ام. جلوه‌ی بیرونی نوشته‌های گزارهها شاید بیش‌تر همان مباحث مدیریتی و کار حرفه‌ای بوده باشد؛ اما واقعیت این است که برای خودِ من، نوشته‌های‌م سایه‌روشنی از زندگی در این روزها بوده است. از سالِ سخت ۱۳۹۰ و شکست‌ها و رفتن‌های همیشگی تلخ‌ش تا سال‌های آرام و شیرین ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ و تجربیات شگفت‌انگیزشان تا سال‌های آزمایش و سرگشتگی ۱۳۹۳ تا به‌امروز، ایده‌های نوشته‌های گزارهها بازتابی از حس‌های درونی و ناگفتنی من بود‌ه‌اند: نوشتن از شادی‌ها و غم‌ها و ترس‌ها و اندیشه‌ها و ایده‌هایی که به‌زبان آوردن مستقیم‌شان نه مشکلی را حل می‌کرد و نه قفلی را باز می‌کرد؛ اما در قالب نوشته‌های گزارهها می‌توانست به خالی کردن ذهن، آرام شدن، بازیافتن انگیزه‌ها و امیدهای گم‌شده و از همه مهم‌تر “تحملِ سبکی تحمل‌ناپذیر هستی” کمک کنند و چه بسا به کار دیگران هم بیایند.
در این مسیرِ طولانی طبیعتا دست‌اندازهای زیادی هم وجود داشته‌اند. نوشتن، یک جوشش درونی است و در نتیجه در روزهایی که حس تهی بودن درون‌ت، بزرگ‌ترین چالش زندگی است، نوشتن، سخت‌ترین کار دنیا است. اما در همین روزهای سخت هم نوشتن، موجب کشف‌های بزرگی درباره‌ی خودت و دنیا خواهد شد که خود توشه‌ی ادامه‌ی راهِ زندگی خواهند بود. و این همان‌جایی است که گزارهها را برای من بسیار ارزش‌مند کرده است: “لذتِ کشفِ زندگی و دنیا.” آن خلاصه‌ای که در مورد تعریف گزارهها بالای صفحه می‌خوانید (مدیریت و کار حرفه‌ای به‌روایت زندگی) معنای‌ش همین است.
اما یک نکته‌ی مهم دیگر در مورد گزارهها این بوده که به من یاد داد “استمرار” تا چه اندازه در حرکت به‌سوی رؤیاهای شیرین آینده مهم است و “رفتن آهسته و پیوسته” چه معجزه‌ای می‌آفریند. شاید باورتان نشود؛ اما گزارهها در رسیدن من به تقریبا تمامی بزرگ‌ترین آرزوهای زندگی‌ام نقشی بسیار جدی را ایفا کرده است. و البته ناگفته نماند اینکه چنین کار پراستمراری را توانسته‌ام در طول این ده سال پیش ببرم ـ آن هم منی که چندان شهرت خوبی به تمام کردنِ کارهایی که شروع کرده‌ام، ندارم ـ بیش از هر چیز دیگری برانگیزاننده و لذت‌بخش است.
نمی‌دانم که آیا ۵ سال و ۱۰ سال بعد هستم و آیا گزارهها به ۳۰۰۰مین پست خواهد رسید یا نه ـ چرا که عمر و زندگی در دست خدای بزرگ و مهربان است ـ اما این را می‌دانم که تا زمانی که توان‌ش را داشته باشم، هم‌سفری من و گزارهها در مسیرِ کشف رازهای زندگی و دنیا ادامه خواهد داشت. از تک‌تک خوانندگان گزارهها در این ده سال صمیمانه تشکر می‌کنم و امیدوارم شما هم در این مسیر با من هم‌سفر باشید و از خواندنِ نوشته‌های گزارهها لذت ببرید و ایده‌های نوشته‌ها برای‌تان در زندگی و کار مفید فایده باشند.
عنوان این پست برگرفته از شعری است که سال‌ها پیش از زنده‌یاد عمران صلاحی خواندم و آن را خلاصه‌ترین بیان فلسفه‌ی زندگی‌ام می‌دانم:
از مقصدمان سؤال کردم، گفتی
مقصد، خودِ راه می‌تواند باشد …
راهِ رفتن اگر چه سنگلاخ و طولانی است؛ اما نباید فراموش کرد پندی را که زنده‌یاد احمد عزیزی زمانی در سروده‌اش بدان اشاره کرده بود:
تو برای آب بردن آمدی
کی برای تشنه مُردن آمدی …
و خبرِ خوب این است که: “پایانِ بی‌قراری بهشت است …” 🙂
گزارهها (۲۳۷)
من در کمال‌گرایی چندان هم قوی نیستم.
جاسپر یوهنس
گزارهها (۲۳۶)
این پندی است که براساس آن زیسته‌ام: برای بدترین حالت آماده شو، انتظار بهترین اتفاقات را داشته باش و هر آن‌چه که پیش آمد را بپذیر.
هانا آرنت
گزارهها (۲۳۵)
هنر یعنی غلبه بر آشوب!
جان چیور