هم‌چنان، چشم به‌راهِ راه …

کی شود یا رب، امام منتظر مهدی بیاید
آن ولی‌الله غایب از نظر مهدی بیاید

در دل ما آرزوی‌ش، بر لب ما گفتگوی‌ش
چشم محرومان به‌سوی‌ش، کی ز در مهدی بیاید …

این شعر از استاد حبیب‌الله چای‌چیان (حسان)، از دوران کودکی سال‌ها است گوشه‌ی ذهن‌م جا خوش کرده است و این روزها، در این دنیای پر از ظلم و ناخوشی، بیش از هر زمان دیگری در ذهن‌م تکرار می‌شود. به‌امید دیدار روی ماه‌ش، با قلب‌هایی شکسته‌تر از همیشه، دست به دعا برمی‌داریم که: اللّهم عجل لولیک الفرج …

عید شما مبارک و التماس دعا.

دوست داشتم!
۸

نویسنده: علی نعمتی شهاب

ـ این‌جا دفترچه‌ی یادداشت‌ آن‌لاین یک جوان (!؟) سابقِ حالا ۴۰ ساله است که بعد از خواندن یک رشته‌ی مهندسی، پاسخ سؤال‌های بی پایان‌ش در زمینه‌ی بنیادهای زندگی را در علمی به‌نام «مدیریت» کشف کرد! جوانی که مدیریت را علم می‌داند و می‌خواهد علاقه‌ی شدیدش به این علم را با دیگران هم تقسیم کند!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خروج از نسخه موبایل