این روزها و شب‌ها فکر کردن به تنهایی مردم “کوبانی” در مقاومت‌شان در برابر تروریست‌های داعش ـ : این بدترین مردم روی زمین “آن‌ها که روی زمین فساد می‌کنند و خون می‌ریزند”به‌تعبیر قرآن کریم ـ چیزی جز بغض به‌همراه ندارد. بغضی دردناک برای مردمی که گویی وجود خارجی ندارند؛ چون اربابان رسانه‌ها نمی‌خواهند که این مردم و مقاومت‌شان دیده شوند.
زنده‌یاد حسین منزوی چه خوب حال و هوای این روزهای فریادهای انسان این روزگار را در یک تک‌بیت خلاصه کرده است: “زین بغض دردناک که راه سخن گرفت” …
***
“قیصر” زمانی در یکی از شعرهای کم‌تر دیده شده‌اش گفت:
“به‌امید پیروزی
نه در جنگ
که بر جنگ!”
***
“فسیعلم الذین ظلموا أی منقلب ینقلبون …”
* عنوان پست، بیتی است از فاضل نظری.
