“من اینجا نیستم که جای فن‌پرسی را بگیرم یا کاری کنم که هواداران او را فراموش کنند. من اینجا هستم تا کار متفاوتی انجام دهم. نمی‌خواهم ادعا کنم که قصد دارم جای خالی او را پر کنم؛ زیرا من احترام زیادی برای او قائل هستم. او فصل بسیار خوبی را در آرسنال سپری کرد. من برای او آرزوی موفقیت می‌کنم. می‌خواهم هر کار از دستم برمی‌آید برای آرسنال انجام دهم؛ اما نمی‌خواهم پرمدعا باشم و بگویم آمده‌ام که جای خالی او را پر کنم. این خیلی بد است. من کاملا آماده هستم. آماده‌ام تا مسئولیتی رادر تیم به عهده بگیرم و کاری کنم که مردم بگویند “بله ما الیویه را داریم”. اگر این طور فکر نمی‌کردم، هرگز به این باشگاه نمی‌آمدم.” (اولیویه ژیرو؛ مهاجم تازه‌وارد این فصل آرسنال؛ اینجا)
وقتی که پا به سازمان جدیدی گذاشتید یا هر زمانی که قصد داشتید کار جدیدی را شروع کنید، انگیزه‌های اولیویه ژیرو یادتان باشد!
خب طبیعتا این بازیکن فوتبال هم در چارچوب نقشی که در تیم مورد نظر نیاز است، عمل می‌کند. اینکه گفته می‌خواهم متفاوت باشم در مقایسه با فرد هم‌پست قبلی است. او قصد دارد در چارچوب نقشی که از یک مهاجم انتظار می‌رود، کارهای جدیدی بکند. این تناقضی با فرمایش شما ـ که در جای خودش درست است ـ ندارد.
سلام
این خیلی خوب است. این که شخصی متفاوت باشیم. خودمان باشیم و برای آن تلاش کنیم. پیامی که در این متن است، نه تنها به این اشاره دارد که بازیکن قبلی فصل محترم است که خواسته بگوید من نیز در نوع خود محترم هستم و می توانم بهترین باشم. خودم باشم و نه ادامه دیگری و یا جای دیگری.
در سازمان ها وقتی جای کسی قرار می گیریم برعکس فوتبال باید به جایگاهی که قرار داشته توجه کنیم. محبوبیت ها و بهتر بودن هایش را به خوبی دریابیم. چرا که یک فرد در سازمان تاثیرهایی می گذارد که با فقدانش ممکن است به مشکل بر بخوریم. این که بخواهیم فرد جدیدی باشیم سخت تر است. توجه به اینکه این شخص چگونه بوده و چه نیازهایی را براورده می کرده مهم خواهد بود. اما این که بخواهیم رویه خود را پیش بگیریم بسیار بهتر است. هر چند پروسه ای زمان بر خواهد بود و موفقیت این پروسه به پروسه ای که فرد قبلی طی می کرده مربوط است.