با آغاز هر سال جدید، فعالان هر صنعت باید دو کار عمده را انجام بدهند؛ نگاه به گذشته و پیشبینی آینده. نگاه به گذشته به آنها نشان میدهد که چه کردهاند و چه باید میکردهاند و اشتباهات و کارهای درست و نقاط ضعف و قوتشان چه بودهاند. نگاه به آینده هم به آنها نشان میدهد که چه تغییرات کلانی در سطح صنعت رخ خواهد داد و بنابراین، در سال جدید باید روی چه حوزههایی تمرکز بکنند و چه کارهایی انجام بدهند. این پست تلاش دارد تا با بهرهگیری از چند منبع اطلاعاتی معتبر در زمینهی اخبار صنعت IT، تصویری را وضعیت این صنعت در سال ۲۰۱۱ ترسیم کند:
۱٫ اعتماد به صنعت آیتی نسبت به سال ۲۰۱۰ افزایش خواهد یافت و در سطح جهانی و در یک مقیاس ۱۰۰ امتیازی از ۵۶ به ۶۴ ارتقا مییابد. پیشبینی میشود مخارج صنعت آیتی حدود ۴ درصد افزایش یابند. ۵۲ درصد سازمانهای صنعت آیتی قصد دارند روی محصولات و حوزههای کسب و کار جدید سرمایهگذاری کنند و از این میان ۵۱ درصد روی محصولات مرتبط با تکنولوژی سرمایهگذاری خواهند کرد. پیشبینی میشود از نظر تعداد محصولات به فروش رفته نسبت به سال ۲۰۱۰ افزایش وجود داشته باشد؛ اما افزایش درآمدها به همین میزان نخواهد بود. (اینجا. گفتنی است این اطلاعات براساس شاخص اعتماد به کسب و کار صنعت IT که توسط مؤسسهی CompTIA توسعه داده شده است، استخراج شدهاند.)
۲٫ دستمزدها در صنعت آیتی رشد چندانی نخواهند داشت و متوسط رشد دستمزد ۰٫۷ درصد خواهد بود. هر چند اوضاع نسبت به سال ۲۰۱۰ کمی بهتر خواهد بود. روندهای بازار این را نشان میدهند: ۴۹ درصد پاسخگویان به پیمایش انجام شده گفتهاند که در سال ۲۰۱۰ افزایش حقوق داشتهاند (در برابر ۳۶ درصد سال ۲۰۰۹) و ۲۹ درصد هم مزایا دریافت کردهاند (در برابر ۲۴ درصد سال ۲۰۰۹٫) اما اوضاع برای تازهواردان بازار کار آیتی (یعنی افراد با سابقهی کار زیر دو سال) چندان روبهراه نخواهد بود و به صورت متوسط حقوقشان ۶ درصد کاهش خواهد یافت. در پیمایش انجام شده ۵۰ درصد از افراد از حقوقشان خیلی یا نسبتا راضی بودهاند (در برابر ۴۶ درصد سال ۲۰۰۹)؛ در حالی که تعداد قابل توجهی از متخصصان (یعنی ۴۰ درصد) هم گفتهاند که احتمالا برای افزایش دستمزدشان تغییر شغل خواهند داد. (اینجا)
۳٫ عناوین شغلی جذاب: تحلیلگری سیستم (مخصوصا با تمرکز بر محصولات اوراکل) و در ردهی بعد برنامهنویسی (با تمرکز بر جاوا و C/C شارپ و ++C) جذابترین مشاغل حوزهی آیتی خواهند بود. هر چند تقاضا برای مشاغل مربوط به امنیت و رایانش ابری هم دو برابر خواهد شد. (اینجا)
۴- افزایش شدید کاربردهای سازمانی موبایل: ۹ تا از هر ۱۰ سازمان قصد دارند اپلیکیشنهای موبایل بسیار بیشتری را در سازمانشان بهکار بگیرند. ۴۴ درصد از سازمانها هماینک بین ۵ تا ۱۹ اپلیکیشن را توسعه دادهاند. ۲۱ درصد روی ۲۰ اپلیکیشن یا بیشتر هدفگذاری کردهاند. مهمترین دلیل این رخداد کاهش هزینهها است (۶۳ درصد) و در ردههای بعد بهرهوری (۵۱ درصد)، تقاضاها یا نیازهای کارکنان (۵۰ درصد) و رقابت (۴۳ درصد) قرار گرفتهاند. ۸۲ درصد شرکتکنندگان این پیمایش موافق استفاده از ابرها برای میزبانی اپلیکیشنهای موبایل بودهاند. ۵۸ درصد آنها انتظار دارند با یک تا ۴ پلت فورم یا سیستم عامل موبایل کار کنند و ۳۰ درصد بین ۵ تا ۱۹ سیستم عامل را پشتیبانی خواهند کرد. البته مشکلاتی هم هست: ۴۶ درصد سازمانهایی که استراتژی خاصی برای حوزهی موبایل ندارند، قصد هم ندارند کسی را برای ساماندهی این حوزه استخدام کنند. ۴۵ درصد هم گفتهاند هیچ برنامهی مشخصی برای حوزهی موبایل ندارند! با این حال در مجموع ۵۶ درصد کل شرکتکنندگان حوزهی موبایل را برای سازمانها یک حوزهی کسب و کار حیاتی دانستهاند. (اینجا)
۵٫ افزایش تمایل به خدمات مبتنی بر رایانش ابری: به دلیل بحران اقتصادی و رکود موجود کسب و کار مربوط به ERPهای مبتنی بر ابر (Cloud ERP) رونق بیشتری خواهد یافت؛ چرا که سازمانها با خودشان فکر میکنند: “دارایی جدیدی نمیخریم؛ فقط داریم خدمت جدیدی میخریم!” که هزینههایاش پایینتر است. ضمن اینکه هزینههای نگهداری و بهروزرسانی و هزینههای نیروی انسانی سیستم هم حذف میشود. البته با توجه به اینکه ریسک تغییر ناگهانی از وضعیت موجود به سیستم مبتنی بر ابر زیاد است؛ سازمانها ابتدا تا مدتی هر دو سیستم سنتی و ابر را در کنار هم به کار میگیرند تا از کارایی سیستم جدید مطمئن شوند. یک علت دیگر این موضوع هم علاقهی بسیار زیاد کارکنان بخش IT به تحت کنترل داشتن همه چیز است: بعضی از مهندسان IT اگر شبها قبل از رفتن به خانه سرورهایشان را در آغوش نکشند، از نگرانی خوابشان نمیبرد! (اینجا)
در مورد اعتماد به IT امیدوارم در ایران هم اینچنین شود.
در مورد رایانش ابری پیشبینیهای جهانی بسیار درخشان هستند، در ایران کمی وضع متفاوت است. هنوز حتا بسیاری از مدیران فناوری اطلاعات نام «رایانش ابری» را نمیدانند.
هنوز بسیاری آنرا با مجازیسازی یا گرید یکسان میدانند و هنوز اعتماد به این صنعت در ایران بسیار پایین است.
گرچه ما، به عنوان کسانی که کارمان این است، بسیار امیدواریم و در این راه تلاش بسیار میکنیم.