اى هشام! هر چیزى را راهنمایى است و راهنماى عقل، اندیشیدن است و راهنماى اندیشیدن، خاموشى، و براى هر چیزى مرکبى است و مرکب خِرد، فروتنى است، و در نادانى تو همین بس که مرتکب کارى شوى که از آن نهى شده‌اى. [الکافی: ۱/۱۶/۱۲٫]
امام موسی کاظم (ع)
***
ولادت نور هفتم (ع) بر عاشقان خاندان حکمت و نور مبارک باد. التماس دعا.
در ابتدا عید سعید غدیر خم را با تأخیر، تبریک عرض می‌کنم.
به‌نظر می‌رسد دیگر تا مدت زمانی به‌طول حداقل یک یا دو سال باید با «کرونا» هم‌زیستی کنیم. بنابراین خواهش برادرانه‌ی من از شما مخاطبین عزیز گزاره‌ها این است که جز برای رفتن به سر کار، اگر واقعا لازم است، با احتیاط از خانه خارج شوید، به مهمانی و دورهمی‌های غیرضروری نروید و دستورات بهداشتی به‌ویژه ماسک زدن و ضدعفونی کردن وسایل‌تان را کاملا جدی بگیرید!
لینکهای هفته از این به‌بعد روزهای شنبه منتشر می‌شوند. ? با کمی (!) تأخیر برویم سراغ قرار هفتگی‌مان.
پیش از شروع:
مطالب ویژه:
هر هفته سه مطلب را به‌صورت ویژه برای مطالعه پیشنهاد می‌دهم. این مطالب شامل موضوعات متنوعی علاوه بر کسبوکار، مدیریت، اقتصاد، رسانه و فناوری و … هستند و ممکن است فارسی یا انگلیسی باشند:
جهان در سال ۲۰۵۰ چگونه خواهد بود؟ (چطور)
رویکردی داده محور جهت افشای اسرار استارتاپ‌های بیلیون دلاری (اکوموتیو)
طنز، خنده‌ی بی‌جهت نیست (دکتر اسماعیل امینی؛ روزنامه‌ی ایران)
زندگی در دوران دنیاگیری (پاندمی): کرونا و دنیای اقتصاد، کسبوکار و فناوری:
تصویر بحران در جهان آینده (دنیای اقتصاد)
سال ورود اقتصاد به پناهگاه (دنیای اقتصاد)
ایده‌ها و روایت‌هایی در باب زندگی، سلامت و اندیشه:
موفقیت در حد زیدان و دنیرو (ایسنا)
چگونه می‌توان با شرایط تغییرناپذیری مانند دنیاگیری کرونا کنار آمد؟ (زومیت)
چطور خودمان را در کمال آرامش برای مرگ مهیا کنیم؟ (مقاله‌ای از امبرتو اکو در شبکه‌ی آفتاب)
ثروت چیست و ثروتمند کیست؟ (مصطفی لامعی)
روایت‌هایی درباره‌ی مدیریت، زندگی سازمانی و کار حرفه‌ای:
نجات مدیریت از بحران میان‌سالی (دنیای اقتصاد) (بسیار خواندنی)
آیا در فرایند استخدام شدن، صداقت در مورد نقطه‌ضعف‌های‌تان به ضرر شماست؟ (دنیای اقتصاد)
چگونه هویت جذابی در فضای دیجیتال از خود بسازیم (پیوست)
راز بقا در تلاطم‌های پیش‌بینی نشده (دنیای اقتصاد)
استخدام بدون تأثیر گرفتن از اولین برخورد (دنیای اقتصاد)
روایت‌ها و تحلیل‌هایی درباره‌ی استراتژی، تجاری‌سازی و تحلیل و توسعه‌ی کسبوکار:
چگونه تسلا دوره جدیدی در صنعت خودروسازی جهانی ایجاد کرد؟ (زومیت)
نوآوری منتظر شما نمی‌ماند؛ ۴ اصل ایجاد نوآوری در سازمان (وبلاگ مؤسسه‌ی هم‌رو)
آیا PES 2021 می‌تواند قاعده‌ی رقابت با FIFA را متحول کند؟ (ویجیاتو)
اخبار و تحلیل‌های اقتصاد، توسعه، مدیریت مالی و سرمایه‌گذاری:
دو معما در بازار سرمایه (جالب! از دکتر تیمور رحمانی) (دنیای اقتصاد)
غول‌های حباب‌ساز در وال‌استـریت (در باب ۴ شرکت بزرگ فناوری و بازار سرمایه) (دنیای اقتصاد)
اهمیت استراتژیک ایران برای چین (دنیای اقتصاد)
ترفند جدیدخلق پول (توسط دولت و برای پوشش کسری بودجه) (دنیای اقتصاد)
شکست سازمان برنامه‌ریزی (در دوران رژیم پهلوی) (دنیای اقتصاد)
Why real-time economic data need to be treated with caution (Economist)
روایت‌ها و تحلیل‌هایی درباره‌ی فناوری، طراحی محصول، ارتباطات و رسانه:
محصول دیجیتال چیست؟ (محمد حسین توکلی بینا؛ ویرگول) (بسیار خواندنی)
روش مناسب برای دنبال کردن مطالب سایت‌ها (آموزش فید و فیدخوانی توسط نادر خرمی‌راد)
گوگل دچار بحران میان‌سالی شده است (پیوست)
انواع بازاریاب دیجیتال، مهارت ها و منابع یادگیری آن (تک‌رسا فارسی)
چرا مایکروسافت به‌دنبال خرید تیک تاک است؟ (زومیت؛ دلیل بسیار جالبی دارد!) و Reels ویژگی جدید اینستاگرام برای رقابت با تیک‌تاک (دیجی‌کالا مگ)
یا آینده را بساز یا [بپذیر که] در گذشته زندگی خواهی کرد.
جیم کریگ؛ قهرمان المپیک در ورزش هاکی و مربی سبک زندگی
فقر، سیرى‌ناپذیرى نفْس است و نومیدى شدید. (بحار الأنوار: ۷۸/۳۶۸/۳)
امام هادى (ع)
***
با تأخیر، ولادت نور دهم (ع) بر عاشقان خاندان حکمت و شرافت مبارک باد. التماس دعا.
به‌نظر می‌رسد دیگر تا مدت زمانی به‌طول حداقل یک یا دو سال باید با «کرونا» هم‌زیستی کنیم. بنابراین خواهش برادرانه‌ی من از شما مخاطبین عزیز گزاره‌ها این است که اگر واقعا لازم است، با احتیاط از خانه خارج شوید، به مهمانی و دورهمی‌های غیرضروری نروید و دستورات بهداشتی به‌ویژه ماسک زدن و ضدعفونی کردن وسایل‌تان را کاملا جدی بگیرید!
لینکهای هفته از این به‌بعد روزهای شنبه منتشر می‌شوند. ? با کمی (!) تأخیر برویم سراغ قرار هفتگی‌مان.
پیش از شروع:
مطالب ویژه:
هر هفته سه مطلب را به‌صورت ویژه برای مطالعه پیشنهاد می‌دهم. این مطالب شامل موضوعات متنوعی علاوه بر کسبوکار، مدیریت، اقتصاد، رسانه و فناوری و … هستند و ممکن است فارسی یا انگلیسی باشند:
چین، آمریکا و انتخابات نوامبر (دیپلماسی ایرانی) و همه درباره دلیل جنگ سرد بین آمریکا و چین دچار بدفهمی شده‌اند (دیپلماسی ایرانی)
اَبَرقهرمانان داستان‌های علمی-تخیلی چطور به آینده شکل می‌دهند؟ (آسو)
ناگفته‌های مدیرعامل بهشت زهرا (ایسنا)
زندگی در دوران دنیاگیری (پاندمی): کرونا و دنیای اقتصاد، کسبوکار و فناوری:
عصر پول مفت (دنیای اقتصاد)
تسهیل تجارت در عصر کرونا (دنیای اقتصاد)
ایده‌ها و روایت‌هایی در باب زندگی، سلامت و اندیشه:
۵ تفاوت احساس ناراحتی با افسردگی (فرادید)
درخت مهارت‌ها (علی‌اکبر؛ ویرگول)
کمال‌گرایی چگونه سد راه بازدهی شما می‌شود؟ (دیجیاتو)
حافظه قوی؛مهارت ناب مدیران عصر دیجیتال (دنیای اقتصاد)
از چرت بعدازظهری غافل نشوید +۷ فایده علمی چرت زدن (سواد زندگی)
روایت‌هایی درباره‌ی مدیریت، زندگی سازمانی و کار حرفه‌ای:
نقش سازمان‌ها در شکل‌گیری عادت‌های مفید در کارمندان (وبلاگ مؤسسه‌ی هم‌رو)
چگونه با عارضه یابی سازمانی مشکلات کسب‌وکارها را تشخیص دهیم؟ (وبلاگ مؤسسه‌ی هم‌رو)
سه مهارت طلایی مدیران موفق (دنیای اقتصاد)
۵ ویژگی مهم رهبری کاریزماتیک در هر سازمان و کسبوکار (بازده)
وقتی همه کارمندها رهبر سازمانی هستند (دنیای اقصتاد)
روایت‌ها و تحلیل‌هایی درباره‌ی استراتژی، تجاری‌سازی و تحلیل و توسعه‌ی کسبوکار:
۹ گام اساسی در ایجاد یک کسبوکار (دنیای اقتصاد)
تسلا آماده تأمین پیشرانه و باتری موردنیاز رقبا است (زومیت) (از جنبه‌ی استراتژی محصول بخوانید.)
با پرسیدن این ۳۹ سوال، نیازهای مشتریان را بهتر بشناسید. (آکادمی فروش)
معرفی کتاب هرگز به جایی نمی‌رسد! خلقِ نت‌فلیکس و سرگذشتِ معرکه یک ایده – نوشته مارک رندولف (یک پزشک)
نوآورترین شرکت‌های جهان در سال ۲۰۲۰ را بشناسید (وبلاگ مؤسسه‌ی هم‌رو)
اخبار و تحلیل‌های اقتصاد، توسعه، مدیریت مالی و سرمایه‌گذاری:
پاسخ به انتقادات از دیدگاه‌های بورسی محمد حسین ادیب(قسمت دوم) (در باب اهمیت تحلیل حساب‌دارانه‌ی شرکت‌ها)
سد «سود» مقابل تورم: نرخ سود بانکی چقدر و چگونه افزایش یابد؟ (دنیای اقتصاد)
دولت چگونه از تله تولید پول جدید گریخت؟ (خبر آنلاین)
خرج زندگی در تیر ۹۹ (دنیای اقتصاد)
روایت‌ها و تحلیل‌هایی درباره‌ی فناوری، طراحی محصول، ارتباطات و رسانه:
۱۰ ترند در حوزه تکنولوژی که به محض آغاز پاندمی کووید-۱۹ کلید خوردند (دیجیاتو)
آیا زمان پایان انحصارطلبی و پنهان‌کاری گوگل، فیسبوک، آمازون و اپل رسیده؟ (دیجیاتو) و دو راهی عشق و نفرت؛ نقش اول‌های دنیای فناوری کدام مسیر را انتخاب می‌کنند؟ (دیجیاتو) و فشار کنگره آمریکا روی مدیران عامل شرکت‌های بزرگ در بحبوحه کرونا (پیوست)
درباره یادگیری انتقالی چه می‌دانید؟ (آی‌تی من)
گام تازه مپنا برای ترویج استفاده از خودروهای برقی؛ نصب فراگیر ایستگاه‌های شارژ خودروهای برقی (دیجیاتو)
محققان MIT الگوریتمی با توانایی تشخیص شباهت بین آثار هنری توسعه دادند (زومیت)
هر انسانی همیشه برای تصمیمات‌ش دو دلیل دارد: یک دلیل خوب و یک دلیل واقعی.
جی.پی مورگان
با مردم نیکوتر از آن‌چه دوست دارید با شما سخن بگویند، سخن بگویید. (بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۵۲)
امام محمد باقر (ع)
***
شهادت باقرالعلوم (ع)، بر دوست‌داران خاندان حکمت و کرامت، تسلیت باد. التماس دعا.
کم‌کم کسب‌وکارها و سازمان‌ها در حال باز شدن هستند. به‌نظر می‌رسد دیگر تا مدت زمانی به‌طول حداقل یک یا دو سال باید با «کرونا» هم‌زیستی کنیم. بنابراین خواهش برادرانه‌ی من از شما مخاطبین عزیز گزاره‌ها این است که اگر واقعا لازم است، با احتیاط از خانه خارج شوید، به مهمانی و دورهمی‌های غیرضروری نروید و دستورات بهداشتی به‌ویژه ماسک زدن و ضدعفونی کردن وسایل‌تان را کاملا جدی بگیرید!
لینکهای هفته از این به‌بعد روزهای شنبه منتشر می‌شوند. ? با کمی (!) تأخیر برویم سراغ قرار هفتگی‌مان.
پیش از شروع:
مطالب ویژه:
هر هفته سه مطلب را به‌صورت ویژه برای مطالعه پیشنهاد می‌دهم. این مطالب شامل موضوعات متنوعی علاوه بر کسبوکار، مدیریت، اقتصاد، رسانه و فناوری و … هستند و ممکن است فارسی یا انگلیسی باشند:
ملاقات با آینده ایران (علی صارمیان؛ روزنامه‌ی اعتماد) و تنهایی استراتژیک ایران (دیپلماسی ایرانی) (این دو مطلب را بخوانید حتی اگر دیگر لینکهای این هفته را نخواندید!)
فیلسوف به‌جای بازی در زمین، می‌کوشد زمین بازی را دگرگون کند (بیژن عبدالکریمی؛ خبرگزاری مهر)
گفت‌و‌گو با ابراهیم گلستان درباره «نامه به سیمین» مانیفست گلستان (روزنامه‌ی شرق)
زندگی در دوران دنیاگیری (پاندمی): کرونا و دنیای اقتصاد، کسبوکار و فناوری:
چرا همیشه بحران‌ها به اصلاحات ختم نمی‌شود؟
غلبه بر ریسک‌های اقتصادی کرونا با قرارداد کشف پریمیوم (آی‌بنا)
ایده‌ها و روایت‌هایی در باب زندگی، سلامت و اندیشه:
تیک تیک تاریخ (گیتی صفرزاده؛ روزنامه‌ی شرق)
زندگی کردن در عصری که می تواند روح ما را به کشتن دهد (مجله‌ی راه‌رو؛ ویرگول)
اندرزهای خسرو شکیبایی (روزنامه‌ی اعتماد)
چطور با تلاش کمتر به نتیجه بهتری در کارها برسیم؟ (دیجیاتو)
معرفی کتاب قانون پنجاهم کتاب دیگری از رابرت گرین (زومیت)
روایت‌هایی درباره‌ی مدیریت، زندگی سازمانی و کار حرفه‌ای:
ما مرعوبِ ابزاریم (چیزی که حسین سناپور در حوزه‌ی ادبیات نوشته را به حوزه‌های دیگر ـ از جمله مدیریت ـ تعمیم بدهید!)
دیدگاه «هم این و هم آن» به جای «یا این یا آن» در کارآفرینی (تک‌راسا)
اعتماد به کسب‌وکارها با مدیران خوشنام (دنیای اقتصاد)
چگونه رئیس‌تان را راضی نگه دارید؟ (دنیای اقتصاد)
تعهد تحسین‌برانگیز کارکنان به شرکت‌شان (دنیای اقتصاد)
روایت‌ها و تحلیل‌هایی درباره‌ی استراتژی، تجاری‌سازی و تحلیل و توسعه‌ی کسبوکار:
مزیت سازمان‌های بزرگ برای تبدیل دارایی‌های خود به کسب‌وکارهای جدید (دنیای اقتصاد)
عبور از بحران با کمک «سیاست‌های چرخشی» (استراتژی‌های چرخشی شاید عبارت بهتری باشد.) (دنیای اقتصاد)
بحران‌ها، آدرنالین نوآوری هستند (دنیای اقتصاد)
ارزش پیشنهادی (Value Proposition)، کلید موفقیت کسب‌وکارها (تک‌راسا)
اخبار و تحلیل‌های اقتصاد، توسعه، مدیریت مالی و سرمایه‌گذاری:
خطای تحلیلی فراگیر (دکتر علی سرزعیم؛ دنیای اقتصاد)
تحلیلی بر قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین با نگاهی به نظریه برژنسکی: قدرتمندسازی اقتصادی یا بازدارندگی سیاسی (روزنامه‌ی شرق)
مأمور خط کیست؟ (دنیای اقتصاد)
رازهای معجزه اقتصادی کره جنوبی (روزنامه‌ی شرق)
جایگاه ایران در رقابت صنعتی (دنیای اقتصاد)
روایت‌ها و تحلیل‌هایی درباره‌ی فناوری، طراحی محصول، ارتباطات و رسانه:
چرا خرید یک تکنولوژی جدید بهتر از اختراع آن است؟ (پیوست)
اسپم‌هایی که برای مدیر عامل کسپرسکی ارسال می‌شود! (آی‌تی آنالیز)
هوش مصنوعی OpenAI تصاویر نصفه را به شکل خودکار تکمیل می‌کند (دیجیاتو)
چرا تحریم تبلیغاتی هم رفتار فیسبوک را تغییر نخواهد داد (آی‌تی من)
عینک واقعیت افزوده اپل هر سطحی را به نمایشگر لمسی تبدیل می‌کند (دیجیاتو)
من با خودم بیش‌تر از هر انسان دیگری اختلاف نظر دارم!
دوآیت ال. مودی
این‌گونه به‌نظر می‌رسد که تاریخ بشر را همواره کسانی نوشته‌اند که در پی «تغییر دنیا» بوده‌اند: پادشاهان، سرداران جنگی، دولت‌مردان، مدیران و ره‌بران سازمانی، کارآفرینان، دانشمندان، مهندسان، فعالین اجتماعی و … بخشی از سیاهه‌ی فهرستِ آن‌هایی هستند که دنیا و تاریخ بشر را برای همیشه متحول کرده‌اند. در کنار آن‌ها میلیون‌ها قهرمان گم‌نامی هم در طول تاریخ بوده‌اند که نام آن‌ها را نمی‌دانیم؛ ولی نقش آن‌ها هم در تاریخ بشریت، کم از آن گروهی قهرمانان نامی نبوده است. شاید در تاریخ معاصر خودمان بتوانیم از قهرمانان شجاع جنگ تحمیلی‌مان و به‌صورت خاص، نور چشمان‌مان، یعنی شهدا و جانبازان عزیزمان، نام ببریم.
در برابر «تغییردهندگان دنیا» عده‌ی دیگری هم کار خود را «تفسیر دنیا» نامیده‌اند. آن‌ها به‌جای تلاش برای تغییر دنیا ـ که نیازمند شجاعت، توان روحی و روانی و چه بسا توان جسمانی بالا، داشتن شخصیت کاریزماتیک و … است و لزوما در دسترس همگان نیست، روی این‌که این دنیا چیست و چرا هست و چرا نیست و چگونه است و چگونه نیست و ده‌ها «هست و نیست» دیگر تمرکز کرده‌اند. اینان نه‌تنها دنیا و زندگی دوران پیش از خودشان و دوران زندگی‌شان، بلکه اعصار آینده و حتی دنیاهای خیالی را نیز تحلیل و تفسیر کرده‌اند. فیلسوفان، رمان‌نویس‌ها و قصه‌نویس‌ها و شاعران، دانشمندان علوم سیاسی و اجتماعی و اقتصادان‌ها نمونه‌هایی از این گروه هستند که با سلاح فکر و قلم، دنیا را برای آن گروه اولِ «تغییرساز» تفسیر کرده‌اند. آرمان‌شهرها و پاد ـ آرمان‌شهرها، دست‌پخت اینان بوده؛ اگر چه آن‌چه روی زمین پدید آمده، وجود دارد و یا در آینده پیش خواهد آمد، بر پِی و بنیان اندیشه‌ی این گروه توسط آن گروه اولی بنا نهاده شده است.
این را گفتم تا برسم به این‌جا که درباره‌ی یک دغدغه‌ی شخصی‌ام بنویسم: این‌که سال‌ها است در این فکرم که من نه از گروه اول هستم و نه از گروه دوم و در نتیجه چه باید بکنم تا وجدان‌م از این‌که در دوران حیات‌ش کاری برای دنیا و زندگی انسان‌ها نکرده، ناراحت نباشد. بخشی از سرگردانی این سال‌های من، در جستجوی راه یافتن به باشگاه گروه اول بوده (چرا که گروه دوم، حداقل برای من، بسیار دور از دسترس هستند.) دستِ آخر هم به این نتیجه رسیده‌ام که شاید همین که تلاش کنم در حدِ خودم، انسان خوبی باشم، و این‌که زندگی حتی یک نفر را به‌اندازه‌ی ذره‌ای بهتر کنم، پاسخ این دغدغه‌ی طولانی‌مدت‌م باشد: این‌که من در حدِ توان خودم، تلاش کنم تا دنیا را جای بهتری برای زندگی کنم؛ گیرم که این تلاش، تنها زندگی چند انسان معمولیِ معدود مثل خودم را بهتر کند و نه یک گروه بزرگ از انسان‌ها و از آن بالاتر، بشریت و تمام دنیا را!
«معمولی بودن» آن‌قدرها که به‌نظر می‌رسد هم سخت نیست؛ به‌شرط پذیرش آن. با این حال «معمولی بودن» برای خیلی از ما، برچسبی غیرقابل تحمل است که هر جور بتوانیم از زیر بار سنگین‌ش می‌خواهیم فرار کنیم و شاید مهم‌ترین جلوه‌اش انواع نمایش‌هایی باشند که در زندگی هر روزمان برای دیگران بازی می‌کنیم (و در دوران رسانه‌های اجتماعی حتی از سطح نمایش هم فراتر رفته‌اند و تبدیل به بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت خیلی از ما شده‌اند.) نمایش‌هایی که در آن، منِ معمولی، یک ابرقهرمان بزرگ هستم که به‌‌جنگ «آسیاب‌های خیالی» می‌روم و بر آن‌ها پیروز می‌شوم. نمایش‌هایی که در آن‌ها، منِ یک لاقبا، انسانی زیبا و ثروتمند و فارغ از کلیشه‌های ساده‌ی زندگانی انسان‌های معمولی، تصویر می‌شوم. و بدترین نمایش‌ها از نظر من، آن‌هایی هستند که در آن فرد، خود را قهرمان اجتماعی و اخلاقی قلمداد می‌کند و کنشِ ساده‌ای چون پست کردن چند محتوای ساده در شبکه‌ی اجتماعی را مبارزه‌ای تاریخی می‌داند که بشریت برای این کار، به آدمِ داستان ما مدیون است و این‌جا است که نه‌تنها می‌شود وجدان و جنبه‌ی اخلاقی درونی را گول زد، بلکه فرد این اجازه را دارد که با تبختر، از فرازِ برجِ عاجی که در آن لمیده است، «انسان‌های معمولی» را به سخره بگیرد.
با این حال هنوز کورسوی امیدی در این دنیا به ما انسان‌های معمولی چشمک می‌زند. این‌که هنوز هنوز هم انسان‌هایی پیدا می‌شوند که با تمامِ وجودشان ـ و به‌دور از نمایش‌های پر زرق و برق ـ برای بهتر کردن زندگی خودشان و انسان‌های معمولی دیگری چون خودشان، می‌کوشند. انسان‌هایی که نه وقتی برای «تفسیر دنیا» دارند و نه تاب و توانی برای «تغییر دنیا»، بلکه تمامی آن‌چه دنبال‌ش می‌کنند، این است که خودشان به‌قول گاندی بزرگ، بخشی از تغییری باشند که آرزو دارند روزی جهان را درنوردد. نخبگان این گروه، نهایتا یکی از افراد گروه «تغییردهندگان دنیا» خواهند بود؛ اما اغلب آن‌ها همان قهرمانان گم‌نامی هستند که کسی آن‌ها را نمی‌شناسد و در آینده هم به‌یاد نمی‌آورد. و من همیشه دوست داشته‌ام یکی از اعضای این گروه باشم؛ آن‌هایی که فارغ از رسیدنِ به مرادِ دل‌شان در زندگی فردی و اجتماعی، به‌قدر وسع‌شان کوشیده‌اند …
این آدم‌های معمولی، نه‌تنها محدودیت توان خودشان برای تحول‌آفرینی در جهان پذیرفته‌اند، بلکه این را هم پذیرفته‌اند که خیلی چیزها در دنیا وجود دارند که نمی‌توان آن‌ها را تغییر داد. پس بهتر است همین امروز بپذیریم تغییرپذیر نیستند و به‌جای آن، وقت و انرژی‌مان را صرف تغییرات دیگر زندگی کنیم:
پذیرشِ این محدودیت‌ها ما را شاید بیش از گذشته تبدیل به یک «انسان معمولی» کند؛ اما تجربه‌ی شخصی‌ام می‌گوید که حتی پذیرش یکی از این‌ها هم باعث می‌شود تا بار بزرگی از دوش من برداشته شود تا بتوانم در این دورانِ محنت و رنج و اضطراب روزافزون، لحظه‌ای «بار سنگین هستیِ ناشی از انسانِ کامل و اکمل بودن» را به‌کناری بنهم و نفسی از روی آسودگی بکشم. 🙂
