فردا سال‌روز میلاد “تنهاترین” مرد خدا و روز پدر است. بد ندیدم به‌همین مناسبت جمله‌ی عجیبی را که درباره‌ی منش آن حضرت در زمان زمام‌داری‌ش جایی خوانده‌ام این‌جا برای یادآوری به خودم بنویسم: “علی (ع) همیشه آماده‌ی شنیدن پرسش بود …” اگر اشتباه نکنم مضمون این جمله در یکی از نامه‌های حضرت در نهج‌البلاغه نوشته شده است.
فرقی نمی‌کند مذهبی باشیم یا نه؛ این جمله از آن جملات طلایی است که باید هر روز و هر لحظه به آن فکر کنیم. من در تمامی این مدتی که از خواندن این جمله گذشته دارم با خودم فکر میکنم که آیا اگر در هر لحظه از زندگی‌ام ـ چه زندگی شخصی و چه زندگی حرفه‌ای ـ از عمل‌کردم در آن لحظه و قبل از آن بپرسند، آمادگی این را دارم که سرم را بالا بگیرم و با لبخندی بگویم که: “هر چه می‌خواهید بپرسید؟” نمی‌دانم …
میلاد حضرت علی (ع) و روز پدر (و احتمالا مرد) مبارک!
(تصویر بالا از این‌جا)
۷ دیدگاه برای “درسی از علی (ع) برای زندگی”
این که آدم در مقابل اون سوال سرش رو بالا بگیره و بگه هرچی میخواید بپرسید بستگی به این داره که : برای چه کسی داره “فکر” میکنه، “حرف” میزنه و “عمل” میکنه؛ برای خودش؟ برای انسان دیگه ای غیر از خودش؟ برای کارش؟ برای درسش؟ برای زن و بچه اش؟ برای هر چیز دیگه ای یا برای خدا؟
هرچقدر اون چیزی که براش داری تلاش میکنی مستحکم تر باشه بهتر و محکمتر میتونی به اون سوال پاسخ بدی.
حضرت علی(ع) جمله ای داره که میگه: “خداوند رحمت کند آن کسی را که میداند از کجا آمده ، کجاست و به کجا می رود”
امیدوارم که خداوند ما رو از اون آدم هایی قرار بده که میدونیم.
ممنون از یادآوری تون آقای نعمتی.
ممنون از شما. برای شما هم مبارک باشه. در مورد اون شک و شبهه هم مزاح بود! 😉
نتیجه‌گیری‌ت درسته؛ اما اون چارلی بنده خدا روح‌ش هم از اون نامه‌ی کذایی خبر نداره! یه سرچ کن تو اینترنت می‌بینی که نویسنده‌ی اون نامه یک روزنامه‌نگار ایرانیه! 🙂
نه. احتمالن یک جمله‌ای در نامه‌ی حضرت به مالک‌اشتر باید بوده باشد.
منظورت جمله “سلونی قبل ان تفقدونی” است؟
چند روز پیش کتاب نامه چارچلی چاپلین به دخترش را می خواندم، در همین مورد با برادرم یک بحث کردیم که این کتاب دقیقا نکاتی مثل نهج البلاغه داره. ولی این کتاب تاثیر گذار تر از اونه حداقل برای جوانان امروزی ، چون توسط یه “غربی” به ما گفته میشه ، نمی دونم چه حکایتی هست که همان حرف هایی که چندین قرن قبل توسط رهبران یا امامان مذهبی گفته شده را زیاد جدی نمی گیریم و بهتر اینکه “گوش می دهیم ولی نمی شنویم” و همان حرف را از دهن یک نفر آرتیست یا سخنور حالا چه غربی یا شرقی می شنویم برایمان جذاب تر است و می گوییم به به.
در مورد این جمله از حضرت علی(ع) فقط میتونم این رو بگم که هر چه قدر بیشتر به این جمله فکر میکنم بیشتر شرمنده ی خودم میشم……. 🙁
اما بازم خوشحالم!چرا که تلنگری بود؛
خدایا من تا حالا این جمله رو نشنیده بودم،تا الان که گذشت،اما ازت میخوام که کمکم کنی از این به بعد اگر کسی این جمله رو ازم پرسید سرم رو بالا بگیرم و بگم اگر مربوط به عملکردهای من در بعد از تاریخ پانزدهم خرداد ماه نود و یک هست که آقای نعمتی این جمله رو یادمون دادن،بفرمایید در خدمتم. 🙂
روز پدر به همه باباهای دنیا مبارک.
ممنون
—-
اما آقای نعمتی چرا با شک گفتین این جمله رو!؟!؟ “احتمالا مرد”