متأسفانه فراموش کردن خوب‌ها و خوبی‌ها، اغلب اوقات کاملا عمدی است …
پ.ن. دل‌خسته‌‌ام این روزها. دعای‌ام کنید.
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
2521 پستمطالب مرتبط
تمامِ خِرد انسانی در دو واژه خلاصه می‌شود: انتظار و امید. الکساندر دوما دوست داشتم!۳
پیش از شروع: برای دیدن مطالبی که این پست برگزیده‌ی آن‌هاست، می‌توانید فید لینک‌دونی گزاره‌ها را در فیدخوان‌تان (اینوریدر به‌یاد مرحوم گودر!) دنبال کنید. لینک […]
در دوران کودکی سری اول کارتون فوتبالیست‌ها ـ یعنی همان ماجراهای تیم شاهین و کاکرو دائیچی، ماسارو و یوسوجی (همان دروازه‌بان موبلند […]
من با خودم بیش‌تر از هر انسان دیگری اختلاف نظر دارم! دوآیت ال. مودی دوست داشتم!۳
۶ دیدگاه برای “فراموشی احساس (۲)”
ممنونم از شما.
امیدوارم این دوره را به سرعت و به خوبی پشت سربگذارید که همه ما روی یک طول موج سینوسی زندگی می کنیم.
همین!
متشکرم آرش جان. از امروز شروع کردم به درمان خودم براساس نسخه‌های قبلی که در گزاره‌ها پیچیده بودم!
حلقه ی اتفاقات بد هم ممکن است به نتایج مثبت ختم شود الته نه همیشه و همه جا.فقط میشه امیدوار بود و مدیریتش کرد.(اینا رو ما از شما یاد گرفتیما)
از صمیم قلب آرزو می کنم این اتفاقات بد هر چه زودتر تموم شه.:)
لطف دارید. حتما همین طور خواهد بود. افتادم توی یه حلقه‌ی اتفاقات بد، یک مدت بگذره درست می‌شم. 🙂
بالاخره این روزها توی زندگی پیش میاد و نمکش هم به ایناست. مهم اینه که این دل خستگی باعث نشه ما از مطالب جالب شما محروم بشیم.