- لینک‌های هفته (۶۳۶) - ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
- حکمت‌ها (۸۵) - ۱۳ فروردین ۱۴۰۳
- لینک‌های هفته (۶۳۵) - ۱۱ فروردین ۱۴۰۳
امروز ۲۷ مهر دو سالگی همینا است. کسب و کاری که دقیقا دو سال پیش توسط چهار دختر جوان به‌راه افتاد و خوش‌حال‌م این روزها هر روز جلوتر از روز گذشته است. کاش می‌توانستم احساس امروز این دوستان خوبم ـ خانم‌ها پریا فرهادی، زینب جم، ریحانه نظری و سمانه سلطانی ـ را حس کنم: حس غرور و شادی از انجام کاری بزرگ که بسیاری از افراد باسابقه و با توان مالی بالا هم در آن درمانده شده‌اند.
سه نکته تجربه‌ی “همینا” را برای من بسیار ارزش‌مند کرده است:
۱٫ تجربه‌ی یک انتخاب درست. زمانی که وقت انتخاب شغل فرا می‌رسد معمولا و عموما اولین و آخرین انتخاب همهی ما کار کردن برای دیگران است. در بهترین حالت‌ش به هر دری می‌زنیم تا بتوانیم جایی مشغول کار شویم و در بدترین حالت‌ش گوشه‌ای می‌نشینیم تا کسی برای‌مان کاری کند و به جایی معرفی شویم. گزینه‌ی انتخاب راه انداختن یک کسب و کار برای خودمان گزینه‌ای نیست که به این راحتی‌ها به ذهن‌مان برسد. “ما که پول و سرمایه و ارتباطات نداریم. هیچ کس هم ما را نمی‌شناسد. بنابراین هر چقدر هم ایده‌مان عالی باشد به هیچ نتیجه‌ای نخواهیم رسید!” و خب طبیعتا چنین تفکری، این نکته‌ی کلیدی را از یاد ما می‌برد که تقریبا هیچ کدام از صاحبان برندهای بزرگ خارجی و حتا داخلی هم از ابتدا سرمایه و ارتباطات و شهرت نداشتند؛ بلکه با ایده‌ی عالی‌شان و البته تلاش و ریسک‌پذیری توانستند “نداشته‌ها” را تبدیل به “داشته‌ها” کنند. این نکته‌ی کلیدی، اصلی‌ترین تفاوت تمامی کارآفرینان موفق با افرادی است که به کارمندی برای دیگران اکتفا کرده‌اند. جالب است که هیچ یک از این سه عامل، بیرونی و عارضی نیستند: آن‌ها نیروهایی درونی هستند که باید توسط خود فرد کشف شوند. اما کشف کردنِ صرفِ آن‌ها هم باعث موفقیت نمی‌شود؛ در نهایت همه چیز وابسته است به یک “انتخاب.” و اگر این انتخاب، درست باشد در این‌صورت است که موفقیت از احتمال به‌در می‌آید و تبدیل به امری قطعی می‌شود.
۲٫ در فضای کاری مسموم و مردسالار کشور ما، من همیشه دوستان خانم‌‌م را برای تلاش‌شان جهت اثبات توانایی‌ها‌ی‌شان می‌ستایم و تشویق‌شان می‌کنم به پیش رفتن هر چه بیشتر. اینکه چند دختر جوان و نسبتا بی‌تجربه در چنین فضایی کسب و کار خودشان را به راه انداخته و موفق شده‌اند، چیزی در حد شاه‌کار است.
۳٫ اگر چه شروع کردن بسیار مشکل است؛ اما تاب آوردن و ادامه دادن از آن بسیار مشکل‌تر است و ارزش‌مندتر. و به همین دلیل است که من کار دوستان‌م در همینا را کار بسیار بزرگی می‌دانم.
به‌امید تبدیل شدن همینا و تمامی کسب و کارهای جوانان ایرانی به برندهای بزرگ داخلی و جهانی. 🙂 دو سالگی همینا مبارک.
پ.ن. یادداشت خود همینایی‌ها و یادداشت مجید آواژ عزیز را هم در این مورد بخوانید.
