در ادبيات، زندگيرفتن در نرسیدن … نویسنده علی نعمتی شهابمنتشر شده در ۱۳۹۳/۰۲/۰۲نظر دهید هرگز دلم نخواست بگویم هرگز مرگ از طنین هرگز می‌زاید اما همیشه از ریشه‌ی همیشه می‌آید رفتن همیشه رفتن حتی همیشه در نرسیدن رفتن! پ.ن. به‌احترام دوم اردیبهشت و ۵۵ سالگی قیصر امین‌پور. دوست داشتم!۱۳ بهاشتراک بگذاریدبرای اشتراکگذاری روی Telegram کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)برای به اشتراک گذاشتن در توییتر کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)برای اشتراکگذاشتن فیسبوک خود کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)برای به اشتراک گذاشتن روی لینکداین کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)برای چاپ کردن کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)برای رایانامه کردن این به دوستان کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)کلیک نمایید تا روی Pocket اشتراک گذاشته شود (در پنجرۀ تازه باز میشود) نوشته شده توسط علی نعمتی شهاب Ali Nemati Shahab
هرگز