بی‌ادبی چیزی نیست جز احساس جعلی توانمند بودن یک انسان!
اریک هافر
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
2460 پستمطالب مرتبط
ما آدم‌ها احتمالا یک ترس ذاتی نسبت به نقطه‌ی پایان داریم و در نتیجه معمولا بیش‌تر در راه به‌سر می‌بریم تا در […]
از سایه‌ها نهراسید، آن‌ها تنها نشان‌دهنده این هستند که جایی همین نزدیکی، نوری در حال درخشیدن است … روت ای. رنکل دوست […]
همه به فکر تغییر دنیا هستند؛ اما هیچ کس به تغییر خودش نمی‌اندیشد … لئو تولستوی دوست داشتم!۰
آزادی اگر همراه با آزادیِ خطا کردن نباشد، ارزشی ندارد. مهاتما گاندی دوست داشتم!۰
۴ دیدگاه برای “گزاره‌ها (۱۳۲)”
کاملا درست می‌فرمایید
درسته؛ ولی یک وقت‌هایی هم توهمه مطلقه 😐
خیلی خوب بود. معمولا این احساس توانمند بودن رو اطرافیان چاپلوس به فرد میدن
این جمله را باید با طلا نوشت. هیچ چیز بدتر از این نیست که بعضی ها احساس میکنند که خیلی توانمندند. در این راه تمام امتیازهای یک کار خوب را برای خود محسوب میکنند (دائم از من میگویند) و در هر شکستی برای خود سهمی قائل نمیشوند (تو چنین کردی که کار خراب شد و …)
و در این راه از هیچ کاری از پرخاش و توهین هم ابا نمیکنند.
سربلند باشید