بی‌ادبی چیزی نیست جز احساس جعلی توانمند بودن یک انسان!
اریک هافر
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
2467 پستمطالب مرتبط
انسان‌ها در بند گذشته‌شان هستند و این در حالی است که گذشته، خود، در درون آن‌ها به‌دام افتاده است. جیمز بالدوین دوست […]
وقتی بچه‌ها شروع به پرسیدن سؤال‌هایی میکنند که برای آن‌ها جواب مشخصی وجود دارد، یعنی دیگر بزرگ شده‌اند! جان جی. پلامپ دوست […]
آناتول فرانس: خلاصه تاریخ جهان این است: مردم به دنیا آمدند، رنج بردند و مردند! دوست داشتم!۲
بی‌اعتنایی چربی روح است، مانع می‌شود که آدم غرق بشود. وقتی به دیگران خیلی اهمیت بدهیم دیوانه می‌شویم. و هم‌چنین به خودمان. […]
۴ دیدگاه برای “گزاره‌ها (۱۳۲)”
کاملا درست می‌فرمایید
درسته؛ ولی یک وقت‌هایی هم توهمه مطلقه 😐
خیلی خوب بود. معمولا این احساس توانمند بودن رو اطرافیان چاپلوس به فرد میدن
این جمله را باید با طلا نوشت. هیچ چیز بدتر از این نیست که بعضی ها احساس میکنند که خیلی توانمندند. در این راه تمام امتیازهای یک کار خوب را برای خود محسوب میکنند (دائم از من میگویند) و در هر شکستی برای خود سهمی قائل نمیشوند (تو چنین کردی که کار خراب شد و …)
و در این راه از هیچ کاری از پرخاش و توهین هم ابا نمیکنند.
سربلند باشید