تأسف نخوردن و نگاه نکردن به گذشته را یک اصل اساسی زندگی خود قرار دهید. تأسف یک راه وحشت‌ناک هدر دادن انرژی است؛ شما نمی‌توانید بر روی آن چیزی بنا کنید. تأسف تنها به‌درد توقف کردن می‌خورد.
کاترین منسفیلد
AUTHOR
علی نعمتی شهاب
2460 پستمطالب مرتبط
لحظاتی هست که می‌خندی و لحظاتی هم هست که نمی‌خندی. و جز این دو، در زندگی لحظه‌ی دیگری نیست … بلیک ادواردز؛ […]
این پست، هزارمین پست وبلاگ گزاره‌ها بعد از سه سال و نیم نوشتن مستمر است. به این مناسبت قصد دارم در مورد […]
اغلب، هر انسانی برای انجام کاری دو دلیل دارد: یک دلیل جذاب و یک دلیل واقعی. جی.پی مورگان دوست داشتم!۵
انسان‌ها در بند گذشته‌شان هستند و این در حالی است که گذشته، خود، در درون آن‌ها به‌دام افتاده است. جیمز بالدوین دوست […]
۲ دیدگاه برای “گزاره‌ها (۱۱۳)”
چقدر عالی که احساس خوبی پیدا کردید! خوش‌حال.م. 🙂
من تازه با این سایت آشنا شدم.خیلی مطالبتون جالبه.تشکر به خاطر این همه حس خوبی که پیدا کردم:)