زندگی شکسته بال توسط علی نعمتی شهاب در یکشنبه, آبان ۸, ۱۳۹۰ این‌جا همه هر لحظه می‌پرسند: «حال‌ات چطور است؟» اما کسی یک بار از من نپرسید «بال‌ات …» ****** به‌احترام چهارمین سال‌گرد پرواز قیصر امین‌پور. دوست داشتم!۰ به‌اشتراک بگذاریدبرای اشتراکگذاری روی Telegram کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)برای به اشتراک گذاشتن در توییتر کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)برای اشتراکگذاشتن فیسبوک خود کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)برای به اشتراک گذاشتن روی لینکداین کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)برای چاپ کردن کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)برای رایانامه کردن این به دوستان کلیک کنید (در پنجرۀ تازه باز میشود)کلیک نمایید تا روی Pocket اشتراک گذاشته شود (در پنجرۀ تازه باز میشود) قيصر امينپور نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی
ابراهیم ۱۳۹۰/۰۸/۰۸ در ۲۲:۴۸ آسمان تعطیل است بادها بیکارند ابرها خشک و خسیس هق هق گریه خود را خوردند من دلم می خواهد دستمالی خیس روی پیشانی تبدار بیابان بکشم دستمالم را افسوس! نان ماشینی در تصرف دارد!
دیدگاه‌ها
آسمان تعطیل است
بادها بیکارند
ابرها خشک و خسیس
هق هق گریه خود را خوردند
من دلم می خواهد
دستمالی خیس روی پیشانی تبدار بیابان بکشم
دستمالم را افسوس!
نان ماشینی
در تصرف دارد!